Na weer een week ijs en sneeuw kon de tweede trainingswedstrijd in Oss weer van start gaan. Dit keer stonden er 74 man aan het vertrek, met dezelfde 3 van FCA als vorige weel. Ook nu reden er in de tweede ronde vier man weg.  Het peloton reed het eerste half uur goed door, maar de vier bleven weg. Telkens probeerden enkele renners weg te rijden, maar ze werden ook telkens weer teruggehaald door het peloton. Nadat Nick flink aanzette om de boel op gang te trekken ging zijn pion naar de kl….. Hij had toch nog een uur en een kwartier mee kunnen doen.

De vier koplopers mochten afsprinten, en het peloton zat inmiddels op zeker een halve ronde daar achter. Peter sprintte naar een 20e plek. Willy liet de sprint lopen en eindigde verderop in het peloton.

Eindelijk kon er dan gestart worden in Oss. Met drie man stond FCA aan het vertrek: Nick, Willy en Peter. Toch een aardig peloton van ongeveer 70 man, bij 2 tot 4 graden. Wel stond er een stevige wind, die op het lange rechte stuk naar de finish pal op kop stond.

Na enkele ronden reden al meteen 6 man weg. Door het peloton werd aanvankelijk getracht het gat dicht te rijden. Maar op het moment dat we ze bijna hadden, viel alles stil, en de zes hebben we niet meer terug gezien.

In het peloton, waarbij Nick en Willy regelmatig mee voorin zaten, werd steeds geprobeerd weg te rijden. uiteindelijk lukte het op 8 ronden voor het einde nog 2 man om weg te blijven. Met nog twee ronden te gaan viel alles, mede door de steeds sterker wordende wind, uiteen. Diverse groepjes reden richting finish. Nick zat in de eerste groep achter de vluchters en sprintte naar een mooie 10e plek. In de volgende groep zat Willy, en in een groep daar achter Peter. De helft van de gestarte renners zouden maar finishen.

Henry en Joost wilden als seizoensafsluiting in België koersen. In eerste instantie Lommel op zaterdag, maar vanwege de voorspellingen werd het plan gewijzigd in Tessenderlo/Schoot, ook van de Vlaamse Wielrijders Vereniging. Het weer was prachtig voor oktober, de organisatie had alles geregeld, en dus was het aan de renners om er een mooie koers van te maken.

Het tempo lag redelijk hoog. Hoog genoeg in ieder geval om in het begin alle ontsnappingen teniet te doen op de prachtige omloop. Vooral Henry was zeer actief en alert. Dominante man in koers Dave Bruylands was steeds voorin te vinden om te controleren en te demarreren. Het lukte hem om als duo weg te muizen. 4 ronden voor het einde kwam Joost voorin het peloton kijken en besloot te reageren op een andere renner die de oversteek wilde maken naar het leidend tweetal. Na een fikse inspanning lukte dat, en het was nu zaak om het karretje aan te haken tot het einde. Van de vier koplopers was bij 3 het kaarsje redelijk aan het uitgaan. De beste man in koers Bruylands reed in de laatste halve ronde weg. De voorsprong leek niet onoverkomelijk maar toen Joost op het laatste lange rechte einde wederom probeerde een oversteek te maken, bleek het toch te veel van het goede. De vogel was gevlogen, het werd spurten voor plek 2. Om en om werd geprobeerd weg te rijden. Uiteindelijk kwam Joost als 3e overall over de meet, en als 2e in de Masters 30+ categorie. Henry zat in de pelotonsspurt wederom goed van voren, en werd 9e overall, en 5e in de Masters categorie.

[flickrset id=”72157631722712036″ thumbnail=”medium” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Hier nog een leuk videoverslag van de koers

Helaas betekende deze koers ook dat het seizoen nu echt voorbij is, wegens gebrek aan andere koersen. Wel gaan beide heren tevreden de winterslaap in. Tot volgend jaar!

Op een mooie nazomerse zondag besloten Henry en Joost naar Breda te gaan voor een criterium: 80 km, 66 ronden. Dat voorspelde al een zware koers. Bij aankomst bleek het  een rondje door een echte volkswijk te zijn. Een ronde met alleen maar slecht liggende klinkers en te veel drempels. De moed zakte dan ook in de wielerschoenen. Maar goed, niet al te veel deelnemers, dus uitrijden zou bijna zeker beloond worden met een premie. Met die instelling toch maar een rugnummer opgespeld en zien waar het schip zou stranden.

Bij de start zat Joost goed voorin, wat resulteerde in 2 premies en dik verzuurde benen. De koers zou nog lang duren, en misschien was dat dus niet zo’n goede zet. Henry zat wat verder van achteren, en werd geconfronteerd met renners die moesten lossen. Dat werd ook Henry teveel en hij moest het pelotonnetje op een gegeven moment laten gaan. In dat uitgedunde peloton moest Joost 5 man laten gaan die de kopgroep zouden vormen.

In de kopgroep was de Nederlands Kampioen Robert de Poel aanwezig. Hij reed vreselijk sterk, en reed alleen iedereen op een rondje. Joost was al lang blij dat hij nog in de race was voor plek 6. Echter, toen De Poel zijn groepje dubbelde, schoot het tempo weer omhoog, waardoor dat groepje dus ook weer brak, net als de moraal van Joost.

Bij beide FCA renners ging langzaam het lampje uit. Joost had zich voorgenomen om af te stappen als hij Henry aan de kant zag staan. Henry dacht precies zo. Eindconclusie: beiden reden de koers uit. Joost 10e, Henry 14e. Een echte martelgang, wat bleek na de koers. Rug, benen en armen helemaal beurs en vermoeid

Henry en Willy zijn afgereisd naar Olen St Jozef. De Belgische wielerbond VWV heeft daar een koers op de kalender staan. Met 113 renners (van allerlei klasses) aan de start is dit een garantie voor een echte Belgische koers. Regelmatig rijden er renners weg, maar doordat er in teamverband wordt gekoerst, worden de gevluchte renners steeds terug gehaald.

In de laatste ronden wordt het tempo nog meer opgeschroeft (dat is echt koers!). Uiteindelijk rijdt er een groepje weg. Toch blijven deze renners constant in het gezichtsveld. In de laatste 1,5 km komt het peloton steeds dichter bij en vlak voor de finish strijkt het peloton op de groep renners neer. De (ex) prof Dave Bruylandts wint de spurt. Willy heeft op een gegeven moment de rol moeten lossen door de enorme tempoversnellingen na de verschillende bochten in het parkoers. Henry kan zich mengen in de spurt en wordt algemeen 14e en bij de (jonge) oude mannen krijgt hij een 5e klassering toegewezen.

Klik hier voor een leuke link naar een videoverslag van de koers. Als je deze afkijkt, zie je dat Henry zo kapot zat dat hij het allemaal niet even scherp heeft meegekregen….

Joost was weer eens deel van het ServerPC Team Best, een clubje tijdrijders waar de ploegentijdritten regelmatig op de kalender staan. Dit keer was er weer een in Vught. 6 ronden, in totaal 45 kilometer. Ploegen starten met 4 man en de tijd van de 3e telt. Eenvoudig concept, vreselijk zwaar om te fietsen.

De eerste 2 ronden gingen hard. Joost  had moeite het hoge tempo te draaien. Maar al tandenbijtend kwam hij beter in zijn ritme. Helaas besloot de wind het nog wat zwaarder te maken door iets te draaien en de omstandigheden nog wat lastiger te maken. Op een bepaald stuk viel het tempo soms te ver terug. Dit sloop ook in de benen, waardoor de laatste 2 ronden echt overleven was voor de ploeg. Iedereen gaf alles, en dat leverde een 8e plek op in een startveld van 29 ploegen. Een gemiddelde van 43,79 km/u. Even ter vergelijking: de winnaar reed rond met een gemiddelde van 46,42 km/u. Da’s best hard…

Qua koersen is het puzzelen in september. Er zijn niet veel leuke koersen meer deze maand, en dit geeft de ruimte om eens wat anders te doen. Dit weekend dus een koppeltijdrit in Arcen, onder de vlag van de NWB. 25 kilometer met 2 man zo snel mogelijk afleggen, een afschrikwekkende gedachte…

Zoals gebruikelijk veel deelnemers, en namens FCA 2 koppels: Joost/Dik en Ferry/Henry. Allen startend in de 40- categorie. En met het club kampioenschap in de benen zou een leuk resultaat wel haalbaar moeten kunnen zijn.

Dik en Joost startten als eerste van de FCA koppels. Ze komen 30 seconden voor de start opstellen, en na aftellen was het knallen naar het keerpunt op 12,5 km. De heenweg was relatief gunstig vanwege de wind, maar dan weet je al dat de terugweg lastig wordt, met ook nog een klimmetje op het einde die het ritme volledig in de war gooit. Op de terugweg zien ze ook Ferry en Henry voorbij vliegen op hun eerste kilometers van deze martelgang. Zij hadden hun start gemist door miscommunicatie met de organisatie, maar dat werd hun qua tijd niet aangerekend.

Joost en Dik komen redelijk gesloopt binnen. Wel een tevreden gevoel. Later komen Henry en Ferry als laatste koppel ook binnen, en het is afwachten op de keiharde cijfers van de stopwatch.

Op het terras, onder een stralende zon, volgt de prijsuitreiking. Dik en Joost 6e in hun categorie. Al aftellend werden Henry en Ferry nog steeds niet genoemd. Het zal toch niet zo zijn dat ze op het podium staan? And the winner is…………….. geen Ferry en Henry. Blijkbaar worden alleen de beste 6 koppels vermeld. En in vergelijking met de winnaars, die met 45 per uur in de rondte reden, werd ook de prestatie van Dik en Joost een beetje de grond in geboord. Kortom, gelukkig was het lekker warm en zonnig op het terras!

Dit keer stond voor Joost en Henry de Omloop van Oudemirdum op de kalender, een lokale ronde georganiseerd door WV Snits. Bij Lemmer links af, remmen voor het IJsselmeer. 70 kilometer rondjes rijden in Friesland, dat werd afzien. Friesland is vlak, behalve die 2 km waar het rondje op was uitgetekend. En het was windstil, zeiden de Friesen. Nou ja, daar hadden de Brabanders een ander idee over. En met het glooiende en smalle parkoers werd het zeer zwaar. Vooral als er ook elite renners mogen starten.

Zoals gezegd, het parkoers was zeer smal. Dat werd hollen en stilstaan. Vol aan na elke bocht, en dan weer stil vallen, de hele weg versperd, en uitbollend na de bocht. Daarna hetzelfde recept. Niet echt leuk koersen, als je steeds achterin op het elastiek vol gas moet geven om weer aan te sluiten. Het was lastig naar voren te rijden,en nog lastiger om voorin te blijven. Joost kon nog een keer demarreren, maar meer dan een halve ronde weg zitten werd hem niet gegund.

De laatste ronde, klaar maken voor de spurt. Henry zat er helemaal doorheen, en liet lopen. Joost kon nog net aanhaken, maar daar was het dan ook mee gezegd. En met maar 8 eindprijzen was uitrijden de enige prijs die naar huis mee genomen kon worden.

Zoals mensen misschien wel via de Twitter hebben meegekregen: gisteren stond het FCA Club Kampioenschap op het spel. 4 koppels, 8 renners in totaal, stonden te trappelen om te starten. Er was een 9e renner, maar die stond te trappelen om vooral niet te starten. Jeroen heeft tijdens de Olympische Spelen mogen oefenen bij de NOS met het in beeld brengen van wielerkoersen, en het Club Kampioenschap was voor hem dan ook een hoogtepunt cq examen! Met fiets en film camera werden alle koppels lastig gevallen tijdens het fietsen. Het zullen confronterende beelden worden. Oh ja, en de 10e renner mocht niet starten. Slap excuus; sleutelbeen gebroken. Nou ja, als dat al een reden is om af te zeggen…

Maar goed, terug naar de wedstrijd. Door middel van loting werden de 8 renners dus gekoppeld. Elk jaar weer is de loting gunstig voor de toeschouwers, want de strijd is meestal spannend! Dat is het mooie van de koppelkoers. Je moet als koppel zien te finishen. En ook dit jaar werd het weer een secondespel na 2 ronden van elk circa 9 kilometer.

Nadat de rook was opgetrokken, ontstond de volgende uitslag.

1e plaats en dus FCA Club Kampioenen 2012: Bart en Joost, eindtijd 26 minuten en 18 seconden

2e plaats: Uittredend kampioen 2011 Ferry en Willy, eindtijd 26 minuten en 26 seconden

3e plaats: Nick en Henry: 26 minuten en 38 seconden

4e plaats: Peter en Dik: 27 minuten en 12 seconden

Bart ontpopt zich meer en meer als kampioenschapsrenner, aangezien dit zijn 2e FCA kampioenstitel is. Eerst met Henry, nu met Joost. Denk dat volgend jaar iedereen graag aan Bart geloot wil worden!

De Masters beten het spits af tijdens de Omloop van de Heidehof. Met een vervelend windje kon het een lastige koers worden. Het zorgde er in ieder geval voor dat er al in de eerste ronde 3 man weg reden. De achtervolgers werkten goed samen, maar de 3 koplopers worden niet meer achterhaald. In de laatste ronde reden nog 2 man weg, de wind was inmiddels behoorlijk afgezwakt. Achter de 5 vluchters kon het peloton afspurten. Peter wordt 8e overall.

Dan de Amateurs. 4 man sterk, allemaal met een nog slechter excuus om een slechte koers vooraf al goed te praten. Al vroeg in de koers rijdt er een groep van 3 man weg, die het een paar ronden goed vol houdt, en zelfs een maximale voorsprong van een dikke minuut bij elkaar fietsen. Uiteindelijk blijkt de koers toch te zwaar en worden ze ingerekend. Spurten dus. Henry zat steeds goed voorin. Nick knalde op het einde langs het peloton en kon voor Henry komen om de spurt aan te trekken. Een mooie 6e plek als resultaat voor Henry. Ferry zat wat verder van achteren, maar kon uiteindelijk nog doorstoten naar een 7e plaats. Nick viel stil na het aantrekken van de spurt, en rolde als 17e binnen. Joost was al tevreden met uitrijden en bemoeide zich zoals gewoonlijk niet met de massaspurt.

Bij de prijsuitreiking bleek dat de 3 top-20 plaatsen goed waren voor de eerste plaats in het ploegen klassement!