Ronde van Wernhout

Aan de andere kant van de wereld ligt Wernhout. Letterlijk op de Belgische grens ligt dit dorpje tegen Zundert aan. Hier wordt al jaren de Ronde van Wernhout gereden, voor velen de sluitingskoers van dit jaar. Een zware ronde, die door de weersomstandigheden vaak nog zwaarder wordt. Dit keer niet, aangezien ook deze wedstrijd in het heerlijke Indian Summer weertje van Nederland werd verreden. Continue reading

Ronde van Goirle

Na een jaar afwezigheid van de Ronde van Goirle op de wielerkalender, togen Henry, Joost en Willy naar Goirle voor de 59e editie van deze koers. Een ‘nieuw’ parkoers. Waar vorig jaar de finishstraat met klinkers was bezaaid, was deze nu van mooi glad asfalt. Dat was ook de reden waarom deze koers vorig jaar niet door kon gaan, vanwege de asfalteringswerkzaamheden. Maar goed, op een mooi maar sfeerloze ronde stonden 35 man aan het vertrek om er toch iets leuks van te maken. En dat lukte. 35 ronden in totaal op het industrieterrein. Continue reading

Ronde van Uden

Voor enkele leden van onze vereniging is de Ronde van Uden een thuiswedstrijd. Toch wel weer spannend hoe het zal gaan op het vliegrondje in Uden. De eerste ronden ging ht hard, en eigenlijk viel het nooit echt stil. Aanvallen bleven beperkt tot kleine groepjes die een paar meter kregen van het jagende peloton. Uiteindelijk 3 FCA-renners in de top 20: Dik 7e, Maarten 13e en Henry 18e. Joost liet de spurt lopen en werd als 40e geklasseerd.

Limburgs weekend

Tweemaal koers in het noord-Limburgse land – de Ronde van Venlo (zaterdag 29 augustus) en de Ronde van Panningen een dag later: tweemaal rugnummer 20 en tweemaal een zevende plek. Ook het deelnemersveld kwam grotendeels overeen en beide wedstrijden kenden een levendig wedstrijdverloop. In Venlo zorgde een klimmetje, dat meer dan veertig keer bedwongen moest worden, wel voor. Hier stonden Dik en Willy aan de start. Een lang lint, veel afvallers, wat ook Willy overkwam. Later herstelde hij zich en handhaafde zich vooraan in het peloton. Dat lukte Dik ook aardig, al kon hij niet voorkomen dat twee tweetallen wegreden. Een zevende plek was het hoogst haalbare. Dat gold ook voor Panningen, waar Dik als enige de kleuren van FCA verdedigde. Veel ontsnappingspogingen leken op niets uit te lopen, maar halverwege de koers reden negen man toch weg en pakte in no time een halve minuut voorsprong. Van Grinsven en Kornafel vonden het niet hard genoeg gaan en reden op hun beurt weer weg uit de kopgroep. Bij het overgebleven zevental was de snit eruit, wat zeker gold voor Dik die na een vermoeiende werkreis (de jetlag net verwerkt) aangenaam verrast was door zijn vormpeil. Echter, een vinnige sprint zat nauwelijks meer in de benen, maar de zevende plek was opnieuw een keurig resultaat.