Tessenderlo/Schoot (B)

Henry en Joost wilden als seizoensafsluiting in België koersen. In eerste instantie Lommel op zaterdag, maar vanwege de voorspellingen werd het plan gewijzigd in Tessenderlo/Schoot, ook van de Vlaamse Wielrijders Vereniging. Het weer was prachtig voor oktober, de organisatie had alles geregeld, en dus was het aan de renners om er een mooie koers van te maken.

Het tempo lag redelijk hoog. Hoog genoeg in ieder geval om in het begin alle ontsnappingen teniet te doen op de prachtige omloop. Vooral Henry was zeer actief en alert. Dominante man in koers Dave Bruylands was steeds voorin te vinden om te controleren en te demarreren. Het lukte hem om als duo weg te muizen. 4 ronden voor het einde kwam Joost voorin het peloton kijken en besloot te reageren op een andere renner die de oversteek wilde maken naar het leidend tweetal. Na een fikse inspanning lukte dat, en het was nu zaak om het karretje aan te haken tot het einde. Van de vier koplopers was bij 3 het kaarsje redelijk aan het uitgaan. De beste man in koers Bruylands reed in de laatste halve ronde weg. De voorsprong leek niet onoverkomelijk maar toen Joost op het laatste lange rechte einde wederom probeerde een oversteek te maken, bleek het toch te veel van het goede. De vogel was gevlogen, het werd spurten voor plek 2. Om en om werd geprobeerd weg te rijden. Uiteindelijk kwam Joost als 3e overall over de meet, en als 2e in de Masters 30+ categorie. Henry zat in de pelotonsspurt wederom goed van voren, en werd 9e overall, en 5e in de Masters categorie.

[flickrset id=”72157631722712036″ thumbnail=”medium” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Hier nog een leuk videoverslag van de koers

Helaas betekende deze koers ook dat het seizoen nu echt voorbij is, wegens gebrek aan andere koersen. Wel gaan beide heren tevreden de winterslaap in. Tot volgend jaar!

Breda Haagpoort

Op een mooie nazomerse zondag besloten Henry en Joost naar Breda te gaan voor een criterium: 80 km, 66 ronden. Dat voorspelde al een zware koers. Bij aankomst bleek het  een rondje door een echte volkswijk te zijn. Een ronde met alleen maar slecht liggende klinkers en te veel drempels. De moed zakte dan ook in de wielerschoenen. Maar goed, niet al te veel deelnemers, dus uitrijden zou bijna zeker beloond worden met een premie. Met die instelling toch maar een rugnummer opgespeld en zien waar het schip zou stranden.

Bij de start zat Joost goed voorin, wat resulteerde in 2 premies en dik verzuurde benen. De koers zou nog lang duren, en misschien was dat dus niet zo’n goede zet. Henry zat wat verder van achteren, en werd geconfronteerd met renners die moesten lossen. Dat werd ook Henry teveel en hij moest het pelotonnetje op een gegeven moment laten gaan. In dat uitgedunde peloton moest Joost 5 man laten gaan die de kopgroep zouden vormen.

In de kopgroep was de Nederlands Kampioen Robert de Poel aanwezig. Hij reed vreselijk sterk, en reed alleen iedereen op een rondje. Joost was al lang blij dat hij nog in de race was voor plek 6. Echter, toen De Poel zijn groepje dubbelde, schoot het tempo weer omhoog, waardoor dat groepje dus ook weer brak, net als de moraal van Joost.

Bij beide FCA renners ging langzaam het lampje uit. Joost had zich voorgenomen om af te stappen als hij Henry aan de kant zag staan. Henry dacht precies zo. Eindconclusie: beiden reden de koers uit. Joost 10e, Henry 14e. Een echte martelgang, wat bleek na de koers. Rug, benen en armen helemaal beurs en vermoeid