Verlangen naar vlakke wegen

Na enkele weken van inactiviteit op de fiets – door vakantie, klussen in het huis en werkreizen – heeft Dik de training weer opgepakt voor de laatste maanden van het seizoen. En dus begon het ook weer te kriebelen om een wedstrijd te rijden.

In de privé agenda paste het, maar toch wat twijfels bij de inschrijving voor de klimcriterium in Berg en Terblijt. Had ik daar met deze beprekte trainingsarbeid wel iets te zoeken? Ach, het zou in ieder geval een goede training zijn.

In een regenachtig Berg en Terblijt stond de Geulhemmerberg 16 maal op het menu. Inderdaad te veel met de twee weken weer echte trainingsarbeid. Het peloton moest Dik laten gaan, maar in zijn eentje of soms in kleine groep de kuitenbijter voldoende keren betwist om de conditie weer een stapje hoger te brengen..

Al op donderdag erop een herkansing in Ede. Ditmaal hele andere weersomstandigheden. Tropisch warm. En een nieuw parcours. Ook weer met een vies oplopende finishstraat en ook ditmaal weer een schitterend startveld. Ruim 120 renners. Dik plaatste zich goed vooraan in de beginfase, maar iedere ronde liepen de benen weer een beetje meer vol tot na een half uur de volledig blokkeerde. Dik kwam in een achtervolgend groepje terecht. Uiteindelijk werd hij formeel 60e. Weer een goede training, maar nu toch wel echt behoefte aan vlakke wegen!

NK Honselersdijk – masters

Na zich een uur verslapen te hebben en een nieuwe KOM gevestigd te hebben in het naar binnen werken van een bord brinta, ging het gas erop naar Honselersdijk in het West Land. Toch nog redelijk op tijd aangekomen, trof Antoine een mooi rondje en niet al te veel wind aan. Prima omstandigheden om te koersen. Drie man bepaalden de koers, zij reden weg en we hebben ze nooit meer teruggezien. Knap werk. Erachter reed Antoine nog een dikke ronde met 4 man in een poging een top-10 plek veilig te stellen, maar een op hol geslagen peloton, dacht anders over dit plan. In de laatste ronde was het te hectisch en was Antoine te vaak ingesloten. Met een 29e plek op zak en bevestiging dat de benen nog goed zijn, richting douches. En daarna even kijken bij het peloton van de jonkies, waar Henry tussen de jonge honden gespot werd……besloten om te blijven kijken en Henry aan te moedigen. Die hield knap stand in het ziedende tempo van de groep en eindigde verdienstelijk in de groep.

Heerlerheide

De dag na Bilzen was er koers in Heerlerheide. Een continue op-en-neer gaand rondje, waar je het best direct van voren kunt starten. Dit lukte Antoine redelijk. Joost stond te ver van achteren en belandde te snel in het dichtrijden van gaten die anderen lieten vallen. Na een paar ronden reden 8 man weg en Antoine reed er met nog iemand naar toe. De 10 reden sterk samen en elke ronde werd de voorsprong groter. Het was snel duidelijk dit dit overleven-in-de-kopgroep ging worden. Bij lopende stukken wel nog mee op kop draaien, maar verder niks extra’s doen. Dat zat er niet in. Uiteindelijk 9e in de uitslag, na te moeten lossen in de laatste ronde. Joost reed vanuit de achtergrond nog een sterke wedstrijd en eindigde 19e. Mooi parcours, aanrader voor sterke mannen of mannen die sterk willen worden.

Bilzen – ECW

Henry, Willy en Antoine stonden in het zonnige Bilzen aan het vertrek voor een mooie sfeervolle Belgische ronde bij de masters. Het parcours was 7 km lang; eerst 3.5 km vals plat omlaag en terug vals plat omhoog. Met rond 45 vertrekkers een leuk peloton. Antoine had er zin in en reed in de eerste ronde al weg. Zonder echt door te trekken, want een lange solo leek hem nu ook weer geen goed plan. Erna meldden Willy en Henry zich van voren en werd er lekker gekoerst. Op een gegeven moment reden 3 man weg en Henry reed er met 2 man achter. Toen het gat met het peloton groot genoeg was maakte Antoine de sprong richting de groep van Henry en ze stoomden direct door naar de koplopers. Een mooie groep van 7 man, zou je zeggen. Kwestie van ronddraaien en wegrijden. Maar het grote kijken en linkeballen was al begonnen met nog 40km op de teller. Toen het peloton weer aansloot, reed Antoine door en 2 man sprongen mee. Later sloten nog 2 man aan en zo was de kopgroep van 5 ontstaan. Geen twijfelaars hierbij, direct volle bak draaien. Op 2 km van de streep probeerde Antoine alleen weg te rijden, kreeg 30 meter, maar de sterkste man van de kopgroep pakte hem terug om vervolgens ook de sprint te winnen. Antoine werd 4e, Willy en Henry keken ook terug op een goede wedstrijd met een plek in het voorste deel van de groep.

Cityronde van Tiel

In het voorprogramma van de Profronde van Tiel, stonden Joost en Nick aan de start bij de Amateurs/Juniorenkoers. Onder een stralend zonnetje konden ze warm rijden op het lastige rondje door het centrum met finish op de kade. Het deel door het centrum bestond uit haakse bochten met rode klinkers. “als het maar niet gaat regenen”, zei Joost nog…

Nick was jarig, en werd door de speaker nog even in het zonnetje gezet. En net voor de start was dat zonnetje ver te zoeken: de hemelsluizen gingen vol open. Direct na het startschot schoot Nick naar de 4e plek in bocht 1. Dat was ook nodig, want het gehele peloton spatte uiteen. Joost kreeg dit niet voor elkaar, en bleef te ver van achteren hangen. Met als gevolg dat hij de eerste 3 ronden om de glijdende en vallende renners moest. Het stuk door het centrum was spiegelglad geworden in sommige bochten. Dat was hem teveel, en hij besloot in de remmen te knijpen.

Nick kon post vatten in een 3e groep. Eerst een kopgroep van 3, daarachter 6 man, en dan dus het restant van het peloton. Nick kon van die groep de spurt winnen, om mooi als 10e te finishen.

Impressie Cityronde van Tiel