Dik stond aan de start bij de Hel van Boak, tevens het regiokampioenschap midden-oost voor masters. Drie verschillende categorieën (sportklasse/amateurs, masters 30+ en 40+) en dus toch een redelijk peloton. Meteen een hoog tempo. Attent koersen en opletten of het geen tactische koers werd. Maar het tempo bleef hoog en geen enkele ontsnappingspoging duurde lang. Met het ingaan van de laatste ronde een tweetal weg. Het gat werd op de lange en lastige klinkerweg dicht gereden. Op weg naar de laatste bocht lag Dik op kop. Een net iets te lange sprint om meteen aan te gaan. Eén renner kwam onder door. Net op het laatst nog twee renners. Vanaf 4e positie ging Dik de sprint aan. Een close finish waarin Dik zijn voorwiel als tweede over de streep jumpte.

Als onderdeel van de Veenendaal Veenendaal Classic ook een afwachtingswedstrijd. Een parcours met een dubbel gezicht. Een deel mooi asfalt en snelle bochten, inclusief de finishstraat van de semiklassieker en een echt criterium deel met haakse bochten en slecht liggende klinkers. De loting viel slecht uit voor Dik en Joost. Beide stonden ze achteraan en was het meteen afzien op het bochtige parcours.

Joost kwam door een valpartij voor hem op een gaatje te zitten. Uiteindelijk kon hij met klein groepje terugrijden naar het peloton. Niet bij krachten om op te schuiven en toen er weer een gaatje viel, was het er te veel aan. Ook Dik kon pas rond half koers opschuiven in de sporadische momenten dat het stil viel. Maar in de finale reed hij attent voorin. Eén renner ontsnapte met een half minuut voorsprong en zou de koers winnen. Dik kwam vooraan door de laatste bocht en in een prangende sprint mistte hij nipt de tweede plaats, maar drukte zijn wiel weer net voor de vierde renner over de streep.

Zondag 5 mei stonden Joost, Andrew, Hans en Jeroen aan de start van de Ronde van de Gansbeek in Belfeld. Een mooie omloop van ruim 4 kilometer voor 17 Masters 40+. Het was vrij fris, maar droog. Ook stond er niet al te veel wind. Dat betekende een snelle wedstrijd van 42 kilometer per uur als gemiddelde snelheid. Het was daardoor lastig om weg te rijden uit de groep. Er waren wel zeer veel pogingen, maar altijd waren er wel renners in staat om het gaatje weer dicht te rijden. De renners van FCA waren erg actief en eigenlijk bij iedere ontsnapping betrokken. Andrew en Joost probeerden het meermaals zelf, terwijl Jeroen af en toe een gat naar een gevaarlijk groepje wist te dichten. De wedstrijd leek tot het einde gesloten te blijven. In de laatste ronde deed Hans nog een mooie solo poging, maar wind tegen was dit onbegonnen werk. Na de bocht kregen de renners wind mee en helaas wisten daar, in de laatste 2 kilometer, 2 renners te ontsnappen. Het peloton sprintte dus voor plek 3. In die sprint werd Jeroen geklopt door één renner, waardoor hij net naast het podium op plek 4 eindigde. Andrew sprintte naar een 8e plek. Hans werd 11e en Joost 13e. Tevreden na een actieve goede koers keerden de renners huiswaarts.

Twee weekenden zonder koers en warm weer; wellicht de redenen dat Dik het in de eerste koershelft van de wedstrijd zwaar had. Hij moest in het rood gaan, hoog tempo. Een rondje met drie bochten, maar Dik had toch wat moeite met de interval na de bochten. Ontsnappingspogingen en hoog tempo. Halverwege koers kwam Dik er wat doorheen. opschuiven naar voren wat ook weer makkelijker reed. in de finale reed een kopgroep van vier weg. Dik had niet de benen daar mee te gaan, maar kon daarachter wel voorin in het peloton meerijden en kwam als tiende over de finish.

Foto: koersfotosvanmanon