Ronde 4 alweer in de WVAN Competitie. Bij de Amateurs 5 FCA renners: Ferry, Henry, Joost, Nick en Willy. Al snel in de koers ontstaat er een kopgroep van 6 renners met een attente Henry erbij. Het leek bijna te vroeg, aangezien het even duurde voordat ze echt voorsprong konden nemen. In die tussentijd besloot Joost de sprong te wagen. Henry kreeg vanaf de kant toegeroepen dat Joost eraan kwam. Even geen kopbeurten meer draaien in de kopgroep. Uiteindelijk kon Joost mede daardoor aansluiting vinden. Verder dus met 7. En dat marcheerde goed. De voorsprong kwam nooit onder druk te staan, mede door het goede teamwerk van de FCA heren in het peloton. In de laatste halve ronde de eerste en meteen de beste demarrage vanuit de kopgroep. Een man koos het avontuur. Niemand reageerde. Joost besloot hetzelfde te doen, wederom geen directe reactie. Op jacht dus naar de koploper. Even kreeg Joost het idee dat hij dichterbij kwam, maar dit was maar tijdelijk; de voorsprong was te groot. Wel een mooie 2e plek. Henry kwam moegestreden als 5e over de meet. En in de pelotonsspurt zat Ferry ook nog goed voorin, en maakte het een succesvolle koers voor FCA door nog net in de top-10 te finishen. Willy en Nick reden de koers, na gedane arbeid, uit in het peloton.

Bart en Peter stonden bij de Masters dit keer samen voorin klaar om een snelle start te maken. Zij hadden met 2 Gemertse lotgenoten een deal gemaakt: 2 rijden weg, de anderen stoppen af. Zo geschiedde. Bart reed samen met die andere renner weg. En Peter stopte samen met de andere ploeggenoot alles af. Zodoende kon Bart in ronde 2 gaan sprinten voor de premie. Na 3 rondes vond het peloton het welletjes en ging men op jacht naar de koplopers. Eenmaal gegrepen bleef het onrustig, maar niemand kon weg komen. Op 2 ronden voor het einde lukte het dan toch 1 man. Hij won de wedstrijd en het peloton ging sprinten. Peter werd 13e en Bart 25e.

Eerste Paasdag om 07.15 u stonden ze dan bij de MacDonalds in Ewijk… dicht! Dan maar door naar Apeldoorn voor de Ronde van Gelderland, die al om 09.15 u zou starten. Antoine had nogal last van de luchtwegen, en pas om 02.30 uur in slaap gevallen de avond ervoor. Willy had geen excuses.

Met 160 man aan het vertrek was de start hectisch, maar na 1 km zaten Willy en Antoine bij de eerste 10 te rijden. Sterker nog, Willy zat direct in de kopgroep, die, ondanks de vaart in het peloton, 55 seconden pakte. Knap werk! De koers ging richting Arnhem waar gedurende 30 km veel op en af gereden moest worden inclusief Posbank en mooie vergezichten. Geen branden op de Veluwe nog te bekennen.

Vlak voor de Posbank was Willy terug in het peloton. Opgeblazen en veel tijd om te herstellen was er niet. helaas, Willy gelost. Antoine pufte en kuchte als een oude vent, maar kon in de groep meeglijden. Heuvelzone overleeft, maar toen begon de ellende pas… en dijk van wel een uur of zo! Windkracht 5 schuin tegen, dus dan weet je het wel. Twee keer in de 2e waaier en 2 keer terug gekomen. Aangesloten in het uitgedunde peloton en ongeveer 20 seconden nadat hij dacht “gaat lekker nu”, weer eraf. Met een klein groepje blijven draaien en uiteindelijk 41e in de uitslag. Gezien de omstandigheden nog niet zo slecht. Douchen en naar huis via Ewijk.

Onder een mooie lentezonntje mochten de Amateurs weer eens starten in Den Dungen. Het was geen rondje maar een driehoek. En met de aanwezige wind zorgde dat voor een zwaar koersje. Lekker op het (Maas)kantje koersen! Henry, Joost en Nick hadden daar wel zin in.

Het was in de eerste ronden meerijden. Vooral Nick en Joost waren goed en actief voorin te vinden. Voor Henry leek de koers op een gegeven moment voorbij. Lekke tube. Gelukkig kon hij een ander wiel lenen, en mocht hij met een ronde vergoeding weer aansluiten. Ondertussen was er een groep van 6 ontsnapt. Joost kon gelukkig weer aansluiten. De organisatie leek even zoek, maar al snel reden ze ‘gebroederlijk’ naar een voorsprong van 25 seconden. 2 man van STMA Cycling Team erbij, zij gingen er met de buit vandoor. In de een-na-laatste ronde ging een van die 2 er vandoor. De rest kon alleen nakijken. De 4 resterende renners besloten te blijven draaien. Teamgenootje van de STMA renner die ontsnapt was, sloot als laatste aan en draaide logischerwijs niet meer mee. Door zo wat energie te sparen kon hij er op het einde ook nog tussenuit knijpen. Het werd dus met 4 man sprinten voor plek 3. Joost dacht er goed voor te staan. Echter, op het laatste rechte eind was de benodigde versnelling afwezig in de spurt der stervende zwanen. Een 5e plek, stiekem had hij gehoopt op meer.

In het peloton verbrokkelde het wat. Er konden nog wat kleine groepjes op avontuur. Het peloton mocht afspurten voor circa plek 12. Henry werd 19e, Nick 20e. Alle FCA-renners in de top-20!

[flickrset id=”72157644183694953″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Afgelopen woensdag stond al weer de derde ronde van de WVAN competitie op de planning. Ditmaal Bakel. Het rondje bleek aangepast te zijn. Of het hier aan lag is niet zeker, maar de koers bij de amateurs was erg mat in het begin. Het viel regelmatig wat stil, en door de erg smalle wegen met erg veel grind en zand erop, was er geen doorkomen aan voor de renners die naar voren wilden. Uiteindelijk raakte de koers wat meer open. Joost kon zo naar voren komen, besloot op kop te gaan rijden om het peloton terug te brengen naar een eenzame koploper. En zowaar brak het peloton. mede door wat afstopwerk kon er zo een kopgroep van 6 met Joost erbij dus wegkomen.

Het duurde even voordat de samenwerking in de kopgroep lekker liep. Maar toen was het 6 ronden volmaken om te mogen spurten. na de laatste bocht kon een renner zich nog losmaken uit de kopgroep. De rest keek hem na. De snelheid ging er redelijk uit. Joost wilde de spurt niet afwachten op deze smalle aankomst, en besloot een poging te wagen om er ook tussenuit te knijpen. Helaas de verkeerde beslissing, want hij kreeg de 4 resterende renners in zijn wiel, die er uiteindelijk allemaal vakkundig overheen kwamen op de meet. Een 6e plek dus.

Nadat Joost wegreed met zijn kompanen, kwam er in het peloton in eerste instantie een soort van rust. Hierdoor kwamen verschillende renners op het idee, dat wegrijden wel eens een goede optie zou kunnen zijn. Met een beetje geluk kun je dan nog aansluiten bij de kopgroep. helaas werden de uitvalpogingen iedere keer teniet gedaan. Halverwege de laatste ronde doet Ferry een laatste uitvalspoging. Door de straffe tegenwind richting de finish wordt zijn dappere poging teniet gedaan.

De “fluorescerende” Belgische wielerploeg fietsend op prachtige Fondriest fietsen (Henry werd hier heel gelukkig van, en deze zijn ook te koop bij onze sponsor Tonn van Alphen te Handel), rijdt hard op kop om de spurt voor te bereiden. Na redelijk wat getouwtrek met de uiteindelijke spurtwinnaar wordt Henry uiteindelijk 2e in deze “heftige” strijd. De aanwezige amateur FCA-ers kunnen allen terugkijken op een goede woensdagavond koers.

Bij de masters ging men weer keihard van start, de eersten moesten binnen een ronde lossen. Steeds probeerden enkele renners weg te rijden, maar niemand kreeg echt de kans weg te komen. het leek er op dat alles bij elkaar zou blijven, echter, op het laatste rechte stuk ging er een man vandoor en niemand die hem terug durfde te halen. Hij won en het peloton ging sprinten. Na het nodige gekwak en geduw werd Peter 12e en Bart 17e.

Dik, Henry, Joost en Nick togen naar Kessel. Allen onbekend met het rondje. Aldaar aangekomen bleek het een ronde te zijn waarbij je navigatie nodig hebt: heel veel bochten, wat hoogte verschil, het beloofd een zware koers te worden.

Dik en Nick kwamen goed weg bij de start. Henry en Joost zaten wat verderop in het peloton. Het was een hele klus om naar voren te komen vanwege de vele haakse bochten. Steeds het peloton op een lint, en op de rechte stukken viel het bijna niet stil. Wegrijden was ook geen optie. Dus allemaal de rondjes in straf tempo afleggen, en hopen op een goed moment om iets te kunnen doen.

Henry en Joost kwamen tegen het einde van de koers alsnog voorin aansluiten. Helaas was toen al een kopgroep van 4 man vertrokken, die na de meet pas teruggezien werd. Op 2,5 ronde van het eind demarreerde nog een renner. Joost kon er nog heen springen. Die renner besloot dat het kansloos was gezien het peloton wat er kort op zat. Joost reed toch door, om de spurt niet te willen afwachten. En die laatste ronden kon hij voor het peloton blijven: 5e dus. Dik werd knap 2e in de pelotonsspurt, en dus een 7e plek. Henry maakte het ‘feest’ compleet door als 14e te finishen, en dus 3 man in de top-20. Nick was erg actief geweest in de koers, en bolde tevreden als 27e over de meet.

Eindconclusie: een leuke koers die volgend jaar zeker weer bezocht gaat worden!

Op de facebookpagina van de organiserende wielervereniging staan leuke foto’s

Bij de masters stonden bij de 2e WVAN wedstrijd, dit maal in De Mortel, wederom Peter en Bart aan de start. Edwin Raats en compagnon waren wat van plan, want zij stonden vooraan klaar. Na het vertreksignaal vlogen zij dan ook over het asfalt en na een halve ronde was er een eerste kopgroep. Bart, die wel van snelle starts houdt, zat ook mee. Het peloton bleef jagen op de 5 koplopers, en na enkele ronden werden ze dan toch gegrepen. Niet lang daarna een nieuwe kopgroep met weer Raats en opnieuw was Bart zeer alert, en was ook nu weer mee. Helaas moest Bart na enkele ronden de koplopers laten gaan. Edwin Raats won de sprint van de kopgroep. Peter zat in het peloton en werd 18e. Bart besloot eerder de koers te verlaten.

Bij de amateurs bleef het 61 man grote peloton lang bij elkaar. Omdat de wind de ene kant precies tegen, en de andere kant precies mee stond, kon er geen groep wegkomen. Ferry was zeer actief maar steeds kon het peloton weer aansluiten. Op 3 rondes voor het einde besloot Nick een keer mee te springen en dankzij het nodige afstopwerk kon deze groep wegkomen. Even 3 rondjes op de tanden bijten en er kon gesprint worden. Nick kwam als 3e over de meet. Achteraf werd de uitslag gecorrigeerd. Omdat de 2e in de uitslag 1 ronde minder had gereden door materiaalpech, werd deze uit de uitslag genomen, en werd Nick op de 2e plaats gezet. Henry kwam als 2e van het peloton over de meet en behaalde een 7e plaats. Ferry werd 14e en Willy 47e.

Dik, Ferry, Henry, Nick en Joost stonden bij de Amateurs aan de start van deze semi-klassieker van 100 km. Bij het inrijden voelden ze de wind al. Dit ging zwaar worden, en dat bleek in de wedstrijd ook. Op het smalle parkoers was slechts plaats voor 7 of 8 man in de waaier, de rest moest op de kant. Het peloton viel na de eerste bocht dan ook al meteen uit elkaar. Dik en ferry kwamen in de tweede groep terecht, henry en Joost zochten een groep op wat verder terug, en Nick moest na de eerste schermutselingen helaas de strijd staken.

En zo werd het voor bijna alle coureurs een kwestie van bijna de gehele koers kop-over-kop rijden. Uit de kopgroep reed een tweetal weg, waarna de groep van Dik en Ferry in de laatste ronde nog kon aansluiten bij de eerste grote groep. Er werd dus door hen gespurt voor de laatste podiumplaats. Dik werd 5e in die spurt, en dus 7e overall. Ferry kwam op een 19e plek uit na hard te hebben gewerkt. In de laatste groep werd Joost 2e in de spurt, 45e in totaal. Henry werd kort daarachter 49e. Uiteindelijk kon FCA nog een beker ophalen voor een 5e plek in het ploegenklassement. Aan de kopjes te zien was iedereen tot het gaatje gegaan. Het was een loodzware editie.

[flickrset id=”72157643965138554″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Op woensdag 2 april stond Nick aan de start van de zomeravond competitie, welke verreden wordt op de wielerbaan in Nieuwkuijk. Door de hoge snelheid kon er niemand wegkomen. Nick probeerde in de laatste rondes weg te springen, maar na de laatste bocht kwamen er nog 4 renners vanuit het peloton over gesprint. Een 5e plek. Al met al een met een goed gevoel naar huis en klaar om wat te gaan laten zien in de wedstrijden waar het echt telt.

De traditionele opening van het WVAN wielerseizoen begint in Deurne. Onder te mooie koersomstandigheden mochten de Amateurs als eerste starten. Dik, Ferry, Henry, Joost en Willy wilden proberen FCA de eerste podiumfinish van het seizoen te schenken. Echter, er stond geen wind, en was het schier onmogelijk om weg te komen. Uiteindelijk lukt het een kopgroep, waar Ferry ook bij kon aansluiten. In de spurt om de zege zat hij goed geplaatst, maar kreeg hij een zwieper tegen zijn voorwiel aan. Gevolg: half in de berm, voet uit zijn pedaal. Dikke domper dus. Een 7e plek viel enorm tegen voor hem. De rest van de FCA amateurs bolden uit in het peloton.

2 minuten na de Amateurs mogen de Masters starten voor hun rondjes. Hierbij Bart en Peter. Vanuit de start werd goed doorgereden, zodat alles lang bij elkaar bleef. Pas na half koers kregen acht man een lichte voorsprong. In de volgende ronde werden ze weer teruggepakt, maar drie man demarreerde meteen en zij bleven wel weg. Achter de drie ging het peloton sprinten voor plek 4. Peter pakte de laatste dagprijs en werd 15e, Bart zat er vlak achter en werd 18e.

Waar sommigen voor de zaterdagkoers in Soumagne kozen, of naar Rijsbergen gingen, koos Antoine voor het Belgische Diepenbeek op zondag. Een mooi, maar zwaar rondje van 8 km, dat 10 keer gereden moest worden. Antoine pakte de kopstart, maar dit was eigenlijk alleen om zich even te laten zien en even het gevoel te hebben om op kop te rijden. Dit was de laatste keer in de koers dat dat zou gebeuren….

Met name de eerste 3 ronden werd hard gekoerst. Vals plat omhoog tegen de 40 km/u aan en naar beneden richting de 55 km/u. Dit is koersen zoals het bedoeld is! Antoine had standje ‘overleven en niet te vaak in het rood komen’ ingeschakeld en dat lukte vrij aardig. met nog 30 km te gaan reden 4 Belgen weg en daarachter viel het eigenlijk gelijk stil. Het maximaal haalbare was een 5e plek dus.

Plan was om in de laatste ronde een geschikt moment te kiezen en met een korte solo iets te gaan proberen. Dit plan werd bijgesteld toen met nog ruim 10 km te gaan het peloton breed uitwaaide en er plek was om erlangsop te demarreren. Direct rond de 200 mtr voor het peloton uit, dus ook geen weg meer terug. Gas erop en op de beter lopende stukken enigszins proberen te herstellen. Dit lukte tot op de streep, en met een mooie 5e plek op zak, weer gas erop en richting Cuijk. Zware benen wel.

[flickrset id=”72157643174564503″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”original”]