Het was weer mooi koersweer tijdens de zevende zomeravondcompetitie te Nieuwkuijk. Roel, Nick en Henry stonden samen met 34 andere coureurs aan de start. Een leuke bezetting voor een woensdagavond koers. Nick was de meest actieve man van de wedstrijd, maar door zijn goede stand in het klassement, krijgt hij geen ruimte. Roel moet tijdens de koers (tijdelijk) passen door een lekke band. Gelukkig had hij nog een reservewiel bij zich en kon hij toch nog wat wedstrijd kilometers rijden ter voorbereiding voor het NK aankomende zondag.

Uiteindelijk konden een vijftal renners een gat slaan met het peloton en hadden een mooie voorsprong. Zij streden voor de tussensprint, die werd gewonnen door Ivo Hegge, Sjoerd Meijdam en Nol van Loon. Meijdam en Van Loon versnelden en kregen met z’n tweeën een flinke voorsprong op het peloton, op een zeker moment maar liefst 45 seconden. In een sprint a deux werd de wedstrijd beslist. Nol van Loon won deze wedstrijd voor Sjoerd Meijdam. Siem van Gorcum won knap de sprint van het peloton voor plaats 3 met een ruime voorsprong op Henry en Nick of was de voorsprong nu op Nick en Henry. Het was echt een close finish. De jury moest de fotofinish erbij gaan zoeken. De twee FCA spurters kregen die avond de foto niet te zien. Het was dus echt een close finish. Zou de foto thuis nog ontwikkeld moeten worden of zo? Uiteindelijk komt een dag later de uitslag binnen Henry vier en Nick vijf.

Zou het kunnen dat Henry een (bekende) jurylid heeft omgekocht……????? Tja, dat zal (helaas) zeer waarschijnlijk nooit boven tafel komen.

Dik stond aan de start van de Ronde van Elden. In deze elite-koers een mooi startveld van 100 man. Een redelijke wind, maar omdat de wind in het voordeel blies op de dijk, geen scherprechter. Het peloton bleef dan ook lang gesloten. Af en toe enkele uitvallen, maar meer dan maximaal 20 seconden kregen groepjes nooit, en de gaten werden steeds weer snel gedicht.

Dik had goede benen en kon zich met een soepele tred handhaven vooraan in het peloton. Halverwege koers probeerde Dik mee te sluipen, en ging het tempo omhoog. Het leek even te breken, maar de beslissing viel pas in de diepe finale, toen een tweetal een definitieve kloof sloegen. Daarachter reed in de voorlaatste ronde nog een groepje weg. Dik handhaafde zich goed van voren en positioneerde zich goed in de laatste ronde. Dik werd nipt geklopt in de pelotonspurt, en klasseerde zich zo op een zeer verdienstelijke 9^e plek.

In het kader van de Limburg Chrono Trofee stond woendagavond 13/6 de individuele tijdrit in Nieuw-Bergen/Well op het programma. Joost en Dik besloten zich weer in het strakke pak te hijsen en zichzelf te pijnigen op het 25 kilometer lange parkoers.

Joost startte als eerste van FCA, in de categorie Masters 40+. Het vervelende is dat in deze categorie de kleppers net zo hard rijden als de Amateurs. Echte tijdrijders laten zich niet stoppen door pijntjes, en negeren dus ook het feit dat ze wat ouder zijn. De start liep iets naar beneden over mooi glad asfalt. Al gelijk 47 km/u op de teller. Om zich niet op te blazen gelijk de druk wat van de benen. Maar na 1,5 km kwam het stroevere asfalt en wat vals plat. En daarmee vervlogen gelijk alle illusies: dit zou een lange rit gaan worden. Zwoegend om de teller boven de 42 per uur te houden richting het eerste keerpunt was de boodschap duidelijk: het doel om te finishen onder de 35 minuten zou moeilijk worden. Van keerpunt 1 naar 2 stond de wind licht tegen. Nog meer ploeteren, zelfs even de berm in door te verkrampt op de fiets te zitten. De klok werd uiteindelijk afgedrukt op 36 minuten en 6 seconden. 12^e van de 22 deelnemers in de categorie. Moe, teleurgesteld, maar eerlijk: het was gewoon niet goed genoeg.

Ook Dik richtte zich op een tijd van rond de 35 minuten, en in ieder geval sneller dan vorig jaar, toen hij 35 minuten en 43 seconden klokte. Ook voor Dik bleek het schema van 35 minuten rond te hoog gegrepen. Uiteindelijk reed Dik bijna een kopie van een jaar eerder, met uiteindelijk een tijd die één seconde langzamer was: 35 minuten en 44 seconden. Goed voor een 10^e plek in de categorie Amateurs.

Vanwege werkzaamheden aan het parcours in Handel werd de Rips eerder in het programma opgenomen, dus was het daar deze week te doen om acte de presence te geven. Aan de start voor FCA bij de amateurs, Sander en Jeroen en bij de masters, Henry. Bij de amateurs was het tot 4 rondes na vertrek een beetje aankijken en aftasten, Sander reed daarna op kouse voeten weg en kreeg 8 man mee waaronder alle toppers. Tot die tijd hadden ze een gemiddelde van 42 km/pu en na die 4 rondes in de breakaway 44 km/pu, dus dat was aanklampen. Maar de groep bleef weg, draaide goed, dus op maken voor de finale, daarin kon Sander geen rol van betekenis spelen en werd uiteindelijk 7e, Jeroen reed in het peloton uit op een 24e plek. Bij de masters was het ook aftasten, Henry koos een keer voor een andere strategie en zat een paar keer mee in de groep van 4, maar dit haalde het niet jammer genoeg. In de sprint voor de 2e plek waren, na zijn aanvalslust, zijn sprintersbenen weg. Dus restte er niet meer dan een 15e plek in het peloton.

In Gilze wordt elk jaar een wielerweekend gehouden. Na een aantal jaar de ploegentijdrit gereden te hebben, was het voor Joost nu eens tijd voor het criterium. Vorige week moest hij lossen uit de kopgroep vanwege rugklachten. Met het verkennen van het parkoers (rode klinkers, schots en scheef) vreesde hij het ergste.

Op maandag 4 juni vond de derde en laatste tijdrit plaats in het kader van de tijdrijderscup.  Ditmaal een meer bochtig en technisch parcours, maar ook een 5 km lang stuk op de dijk. Een behoorlijk windje, maar daar echt op de flank. Een totaal parcours van 11,3 km. Dik reed goed en legde de afstand af in 15’48”, goed voor een 11^e plek. Constant genoeg om overall 9^e te eindigen in het eindklassement van de tijdrijderscup.

Een mooie afwisselende ronde. Half criterium, half WVAN, daar moet je aandenken daarbij aangevuld een kasseienstrook waar klinkers langs liggen.

We vlogen als gekken door het dorp om maar zo ver mogelijk voorin te zitten als we de kasseienstroken naderden.

De FCA-ers: Nick, Roel, Sander, Jeroen en Henry wilden hun goede benen wel weer eens testen op die kasseien.

Blijkbaar wilden dat er meer……..

Er werden vele aanvallen geplaatst ook door de FCA-ers. Af en toe leek het dat er een groep weg was. Door de hoge snelheden die het peloton behield, werden de aanvallen iedere keer teniet gedaan.

In de laatste ronden zetten Raats, Wuterkens en nog enkele companen (7 man) nog een keer aan en ja die blijven weg, maar………

Nick en Roel knallen, in de allerlaatste ronde in het buiten gebied zo hard door dat we de zeven vluchters in het dorp bijna weer te pakken krijgen.

Na de knallen van Roel en Nick vervolgd Jeroen in het dorp het tempo. Op het moment dat hij eigenlijk, wat wil inhouden, trekt hij, na aanmoediging van Henry toch nog verder hard door naar de finish.

Met als resultaat dat de zevende man van de kopgroep werd ingehaald. Henry tweede word in de spurt en Jeroen zelf verdiend vierde. Kortom een achtste en tiende plaats in een goed bezette ronde. Een mooi resultaat ook dankzij Nick, Roel en Sander.  Op naar de volgende koers.

Bij de Goossens Wielerronde van Exel kwam Andrew als 18e over de streep in de Masters 50+ wedstrijd. Het was een snel maar controleerde koers met verassend weinig ontsnappings pogingen. Half koers probeerde Andrew het samen met 2 anderen maar na een halve ronde werden ze weer terugepakt. Het bijna 60 man sterke veld maakte zich op voor een peloton sprint. Met 35km/u op een 4 man breide weg naar de laatste bocht, het was onmogelijk om op te schuiven. Bij Andrew waren de benen goed genoeg maar het was een beste linke sprint waarin er overal kwakken werden uitgedeeld. 18e (en dus niet gevallen) was dus een prima uitslag.