In Bakel was het gelukkig prachtig weer, want bij regen hadden de zanderige wegen voor erg veel ellende kunnen zorgen. Nu was het alleen zaak om in een tweetal bochten goed uit te kijken.  Bij de Masters werd flink doorgereden. Door die minder snelle, vieze bochten, waardoor je bijna stil stond, werd het peloton na een bocht steeds op een lint getrokken. Opletten dus. Op 4 ronden voor het einde slopen dan toch 7 renners weg. Zowel Bart als Peter missen de slag, balen natuurlijk. Ook de achtervolging kwam maar niet op gang. De kopgroep reed steeds verder weg en deze renners konden gaan sprinten voor de overwinning. In het peloton kwam Peter als 3e door de laatste bocht, kwam op het laatste rechte stuk in de verdrukking en moest zelfs even door de berm. Zo kwam hij binnen op plaats 20. Dubbel balen. Bart voelde zich niet top en stapte voortijdig af.

Ook bij de Amateurs zat de snelheid er lekker in. Het was een zeer open koers, waarbij vele pogingen werden ondernomen om weg te rijden. Onze FCA mannen waren hierin ook zeer actief en alert. Echter, bij de laatste en beslissende demarrage van 2 renners waren ze niet attent genoeg. Nick probeerde de schade nog te herstellen om als duo in de achtervolging te gaan. Helaas strandde hij op plaats 4. Daarachter weer een groepje, met Joost (7e) en Dik (5e). In het peloton reden Henry (9e), Ferry (13e) en Antoine (23e) de koers uit. Willy liet de laatste 2 ronden lopen.

Joost besloot zaterdag 13 april te gaan koersen in Belgie. Bij de VWV werd er een koers georganiseerd bij Hazeldonk. De naam Windmolenkoers werd al snel duidelijk: de grote windmolens stonden er niet voor niets…

90 man stonden opgesteld voor een koers van 70 km, 14 keer een mooie ronde van 5 km. Er zaten 2 bochten in die erg krap waren, waar het steeds dringen was om door te komen. Daarna weer vol gas optrekken, om parralel aan de snelweg Antwerpen-Hazeldonk wind mee te scheuren naar snelheden boven de 50 km/u. Dan klein viaductje op, en met zij- en tegenwind weer naar start-finish.

Er waren wat kleine uitlooppogingen, maar met de snelheden wind mee was het ondoenlijk om definitief weg te komen. Joost kwam ook nooit helemaal voorin om een poging te wagen. Wel moest hij een paar keer alert zijn om gaten dicht te rijden en zo aansluiting te houden met het peloton. De deur stond achterin het peloton soms aardig open. Uiteindelijk is hij in het peloton gefinisht, zonder noemenswaardige hoogtepunten. Laten we het maar houden op een goede training. En de eerste kleur komt nu ook op de armen en benen!!!

Hier nog een leuk filmpje van de koers

Het was echt koersen bij de Amateurs afgelopen woensdag tijdens de WVAN wedstrijd in De Mortel. Vele ontsnappingspogingen, een hoog tempo. Pas tegen het einde brak het peloton definitief in 3 stukken: een kopgroep van 6 met Ferry, een achtervolgend trio met Nick, en een pelotonnetje met WIlly, Henry en Joost. Uiteindelijk weet Ferry de 3e plek binnen te slepen. Nick wordt 7e, Willy 10e, Henry 14e en Joost 18e.

Bij de Masters wederom 2 vertrouwde gezichten aan het vertrek: Bart en Peter. Dit keer aangemoedigd door Geertjan die stiekem al weer zijn debuut aan het voorbereiden is na een hoop blessureleed. Er werd lekker doorgereden en telkens werd geprobeerd om weg te komen. Beide FCA heren laten zich niet onbetuigd. Maar in tegenstelling tot bij de Amateurs blijft het pak bijeen bij de Masters. Op het laatste smalle stuk was het flink duwen en trekken. Peter sprintte naar plek 11 en Bart naar ple 17

Op de eerste dag die enigszins op de lente lijkt, stonden de renners te trappelen om aan te treden in Someren-Heide, alwaar voor het 24e jaar de Sint Josef Klassieker wordt georganiseerd door TWC De Zwaluw. Een drukbezet dagprogramma voor Amateurs, Masters 40+ en Masters 50+. In alle categorieën stonden FCA renners aan de start.

Te beginnen met het sluitstuk: de Amateurs. Dik, Nick, Ferry, Willy Henry en Joost waren er (min of meer) klaar voor om met een man of 125 de smalle wegen aan te vallen. 100 km in totaal, en toch lijkt het elk jaar weer te gaan om de eerste paar kilometer. Dringen en duwen is het devies om snel vooraan te zitten. Want door de smalle wegen en wat wind is het risico om snel op de kant te komen erg groot. En dit bleek de waarheid; In de 2e ronde kan een groep van 17 renners afstand nemen van het peloton. 3 FCA-ers zijn attent mee, Dik, Nick en Ferry. Er wordt goed gereden, en de voorsprong neemt rap toe. Op het einde van de koers sluiten nog eens 6 renners aan. Met een voorsprong van 2,5 minuten kunnen ze zich opmaken voor een eindsprint. Dik is hier erg scherp, en mist op een haar na het podium; 4e. Nick en Ferry rijden zich allebei nog in de top-10, waardoor de 2e plek in het ploegenklassement een feit is. In het peloton rijden er nog een klein groepje weg in de laatste ronde, waardoor de pelotonsspurt zal gaan om de laatste prijs, de 30e plek. Henry mist deze net door 2e in de spurt te worden. Willy zit daar weer redelijk kort achter. Joost laat gewoontegetrouw de spurt lopen.

Bij de Masters 40+ rijd er een kopgroep van 3 man weg die niet meer wordt terug gezien. In het peloton finishen Antoine en Bart. Bij de Masters 50+ lijkt een kopgroep van 2 man het ook te halen. Echter, in de laatste ronden worden deze alsnog ingelopen en wordt er gespurt. Peter wordt hier keurig 6e

[flickrset id=”72157633194174935″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”large”]

Antoine stond afgelopen zaterdag aan de start van een ECW koers in Werm-Hoeselt, Belgie. Hieronder zijn verslag:

Na een nacht met niet al te veel slaap doordag ik er te laat in lag en door tandpijn wakker gehouden werd, toch maar de dag erna naar Werm-Hoesselt gereden om koers-kilometers in de benen te krijgen. En ik was niet de enige die dat dacht: er stonden 130 man aan de start van deze mooie ronde met 1 beklimming en verder continue glooiende wegen.

De benen vielen helaas nogal tegen: geen kracht, geen aanzet, eigenlijk gewoon niks. Dan maar wegstoppen in de groep en proberen mee te bollen. Dat ging dus niet op de smalle wegen en op de brede baan stond de wind schuin op kop, dus als je daar als 100e opdraait zit je lekker aan het elastiek. Na een rondje of 4 moest ik er af. Gelukkig reden de 40+ mannen achter ons. Daar kon ik aanpikken en met hen de wedstrijd uitrijden, zodat ik toch nog 72 km in de benen kreeg. Snel maar wassen en deze wedstrijd zo snel mogelijk vergeten.

[flickrset id=”72157633144101300″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”large”]

Op 2e Paasdag staat traditioneel de Ronde van Gerwen op het programma. Minder traditioneel is het weer: wederom knap koud voor de tijd van het jaar. Ondanks die temperaturen stonden er een man of 70 aan de start te trappelen (of te rillen) om te mogen koersen. Namens FCA Ferry, Joost, Nick, Rob, Roel en Dik.

Over de koers valt niet heel veel te vertellen: Redelijk vroeg ontstaat de beslissende kopgroep van 7 man. Er komt nog een achtervolgende groep van 5 man. Alle FCA mannen hebben de beide slagen gemist. Rob was wel alert genoeg om mee te springen, echter, hij kreeg helaas een lekke band. En vanwege de lengte van de ronde wordt er geen rondevergoeding gegeven. Dikke pech dus.

In het peloton gebeurd verder niet veel noemenswaardigs. Af en toe wat speldenprikjes, maar het hele zooitje gaat spurten voor een 13e plek. Nick weet die plek ook te veroveren, zeer sterk! De rest volgt in het peloton.

Foto’s van de koers, met dank aan www.wielerpunt.com [flickrset id=”72157633157400232″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”large”]

Op een mooie lentedag stonden er redelijk wat renners aan de start van de Omloop van de IJzeren Man, de openingskoers van de NWB. Dik ingepakt tegen de felle wind en de lage gevoelstemperatuur. Namens FCA Roel, Dik, Antoine, Nick, Joost en Harrie. Dat Harrie mee zou doen wist niemand bij de inschrijving. Daar bleek dan ook dat Harrie wel verdacht veel op Henry leek, en dus mocht hij als Henry ook mee doen.

Dat Henry hierdoor een beetje van slag was, bleek bij de start. Iedereen ging opstellen, Henry moest zijn windjasje nog even afgeven, en liet zijn fiets door Roel en Joos vasthouden. Echter, knal deed het startpistool, en Henry mocht met een echte ‘Le Mans start’ rennen naar zijn fiets, en samen met Roel en Joost de achtervolging inzetten op het reeds vertrokken peloton. Gelukkig konden ze reeds bij bocht 1 al aanpikken. Kortom: de koers is begonnen!!!

Continue reading →

Henry en Joost wilden als seizoensafsluiting in België koersen. In eerste instantie Lommel op zaterdag, maar vanwege de voorspellingen werd het plan gewijzigd in Tessenderlo/Schoot, ook van de Vlaamse Wielrijders Vereniging. Het weer was prachtig voor oktober, de organisatie had alles geregeld, en dus was het aan de renners om er een mooie koers van te maken.

Het tempo lag redelijk hoog. Hoog genoeg in ieder geval om in het begin alle ontsnappingen teniet te doen op de prachtige omloop. Vooral Henry was zeer actief en alert. Dominante man in koers Dave Bruylands was steeds voorin te vinden om te controleren en te demarreren. Het lukte hem om als duo weg te muizen. 4 ronden voor het einde kwam Joost voorin het peloton kijken en besloot te reageren op een andere renner die de oversteek wilde maken naar het leidend tweetal. Na een fikse inspanning lukte dat, en het was nu zaak om het karretje aan te haken tot het einde. Van de vier koplopers was bij 3 het kaarsje redelijk aan het uitgaan. De beste man in koers Bruylands reed in de laatste halve ronde weg. De voorsprong leek niet onoverkomelijk maar toen Joost op het laatste lange rechte einde wederom probeerde een oversteek te maken, bleek het toch te veel van het goede. De vogel was gevlogen, het werd spurten voor plek 2. Om en om werd geprobeerd weg te rijden. Uiteindelijk kwam Joost als 3e overall over de meet, en als 2e in de Masters 30+ categorie. Henry zat in de pelotonsspurt wederom goed van voren, en werd 9e overall, en 5e in de Masters categorie.

[flickrset id=”72157631722712036″ thumbnail=”medium” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Hier nog een leuk videoverslag van de koers

Helaas betekende deze koers ook dat het seizoen nu echt voorbij is, wegens gebrek aan andere koersen. Wel gaan beide heren tevreden de winterslaap in. Tot volgend jaar!

Op een mooie nazomerse zondag besloten Henry en Joost naar Breda te gaan voor een criterium: 80 km, 66 ronden. Dat voorspelde al een zware koers. Bij aankomst bleek het  een rondje door een echte volkswijk te zijn. Een ronde met alleen maar slecht liggende klinkers en te veel drempels. De moed zakte dan ook in de wielerschoenen. Maar goed, niet al te veel deelnemers, dus uitrijden zou bijna zeker beloond worden met een premie. Met die instelling toch maar een rugnummer opgespeld en zien waar het schip zou stranden.

Bij de start zat Joost goed voorin, wat resulteerde in 2 premies en dik verzuurde benen. De koers zou nog lang duren, en misschien was dat dus niet zo’n goede zet. Henry zat wat verder van achteren, en werd geconfronteerd met renners die moesten lossen. Dat werd ook Henry teveel en hij moest het pelotonnetje op een gegeven moment laten gaan. In dat uitgedunde peloton moest Joost 5 man laten gaan die de kopgroep zouden vormen.

In de kopgroep was de Nederlands Kampioen Robert de Poel aanwezig. Hij reed vreselijk sterk, en reed alleen iedereen op een rondje. Joost was al lang blij dat hij nog in de race was voor plek 6. Echter, toen De Poel zijn groepje dubbelde, schoot het tempo weer omhoog, waardoor dat groepje dus ook weer brak, net als de moraal van Joost.

Bij beide FCA renners ging langzaam het lampje uit. Joost had zich voorgenomen om af te stappen als hij Henry aan de kant zag staan. Henry dacht precies zo. Eindconclusie: beiden reden de koers uit. Joost 10e, Henry 14e. Een echte martelgang, wat bleek na de koers. Rug, benen en armen helemaal beurs en vermoeid