Nick stond als enige FCA renner aan de start van de WVAN wedstrijd in Asten – Diesdonk. Zoals altijd werd er snel gereden in de eerste rondes van de wedstrijd. Nick besloot rustig te starten na een verkoudheid om er een beetje in te komen. Halverwege de koers probeerde hij een aantal keer aan te vallen maar snel werd duidelijk dat er nog niet echt veel power aanwezig was. Na een rommelige eindfase waarin de amateurs in de 1 na laatste ronde achter de masters kwamen werd het uiteindelijk een massasprint waarin Nick een 7e plaats behaalde.

Net als vorig jaar reisde Andrew terug naar zijn geboorteland voor het Ierse Kaampioenschap voor Masters 40+. Ruim op tijd aangekomen in Wexford Town in het ‘Sunny South East’, Andrew maakte meteen een verkenningsrondje waarin hij ontdekte dat het was een pittige omloop was van 19 km en ongeveer 160 hoogtemeters per ronde. Met 6 ronden voor de boeg, het zou een slijtage slag worden. De snelheid was meteen hoog en het lukte niemand in de eerste 4 ronden meer dan 15seconden voorsprong te krijgen op het peloton. En met 116 man aan de start, het werd dringen geblazen voor een plek voorin voor iedere helling. Andrew kon zich goed voorin hanteren. Dat was maar goed ook want dat dringen leidde in de derde ronde tot een grote valpartij in het midden van het peloton waarin zeker 20 renners tegen de vlakte gingen. De hoogtemeters & kilometers begonnen helaas in de één na laatse ronde te tellen toen Andrew de eerste tekenen van kramp in zijn benen voelde. De uitdaging werd nu om de koers uit te rijden in het peloton. In de vijfde ronde ontsnapte 4 renners en die kregen een voorsprong van één minute. In de slotronde zette het peloton de achtervolging in, en helling na helling werden steeds meer renners eraf gereden. Steeds lukte het Andrew in het peloton te blijven…. tot de allerlaatste helling van de dag. De kramp schoot erin maar in de 5km run-in naar de finish werkte Andrew samen met een andere geloste renner. 3km te gaan en ze werden ingehaald door de jurywagon en de eerste neutrale service. Balen dus maar gelukkig hield het peloton zich even in, en springend van auto tot auto, Andrew bereikte de staart van wat er overgebleven was van het peloton met 2km te gaan. De break hield uiteindelijk 5 seconden van hun voorsprong over. Andrew rolde achterin het peloton over de streep, de 41e van 54 geklassificeerde finishers. Teleurgesteld, want dit was zijn grote doel voor dit seizoen en hij had er wel hard voor getraind . Maar eerlijk is eerlijk, vlakke nederlandse criteriums van 60km zijn geen ideale wedstrijd voorbereiding voor een koers als deze.

Een pittig windje en dreigende wolken voor de start voorspelde voor de renners niet veel goeds, en ja, inderdaad het werd een zware koers, maar wel op een mooi parcours. Twee keer wind van op zij en dus het risico dat als je op het lint rijdt en iemand voor je een gat moet laten vallen dat je er af ligt. Dat was voor de renners een teken om vanaf de start vol te vertrekken.

De eerste ronden waren het voornamelijk eenlingen die voor het peloton uit reden om de diverse premies mee te pakken. Tot iets voor halverwege de wedstrijd er een serieuze ontsnapping op gang kwam. Sammy Bogaert, Guus de Graauw, Sil van de Ven en Cas Graafmans bouwden gezamenlijk een mooie voorsprong op en pakten de vele premies mee. In het peloton probeerden we met diverse renners een achtervolging op gang te zetten, maar het mocht niet baten…….

De renners in het peloton begonnen twee ronden voor het einde de benen stil te houden. Vermoedelijk begon de vermoeidheid bij de renners parten te spelen, waardoor de kopgroep ineens steeds verder weg liep en ze uiteindelijk konden strijden om de overwinning. Cas Graafmans was al diverse keren als eerste over de meet gekomen en liet ook in de eindsprint zien dat hij op dit moment heel sterk is. Graafmans won, voor Van de Ven en De Graauw. Bogaert werd de eerste Belg op de vierde plaats. Philippe van Opstal was de beste van het geheel verbrokkelde peloton en werd vijfde, Henry werd twaalfde en Pepijn fietste de wedstrijd goed uit.

Na enkele jaren afwezigheid toch weer een ronde van Mierlo. Een mooi parcours en dus altijd een mooie koers. Grotendeels bleven de Masters bij elkaar met weinig afvallers ondanks de soms hoge snelheden en warm drukkend weer. Toine, Geert-Jan en Henry stonden namens FCA aan de start.  Stefan Verheijen wist een lange tijd alleen voorop te rijden. De drie FCA-ers probeerden regelmatig uit de greep van het peloton te komen, maar echt lukken wilde het niet. Tegen het eind kreeg Stefan Verheijen gezelschap van een tiental renners, waaronder Toine en Henry. De renners voelden dat dit de beslissende slag was en zo volgde er vele demarrages. Halverwege de laatste ronde lagen er vijf renners los van de rest met daarbij Toine. Henry besloot voor de finishstraat nog naar de vijf renners te sprinten en zo sloot hij net voor de finishstraat aan. Gelijk dan ook maar vanuit de bocht aan  gaan in de hoop dat hij nog derde zou worden.  Edwin Raats, de uit eindelijke winnaar en Bollen waren in tussen al aan het sprinten voor de overwinning. Helaas vloeiden de krachten uit de benen van Henry in de laatste meters en kon Stefan Verheijen verdienstelijk de derde plaats pakken. Toine eindigde op een mooie achtste plaats en Geert-Jan tweeëntwintigste.

Sander had weer z’n uitstapje naar de MTB en vandaag was dat mooi dichtbij huis en wel in Groesbeek. Daar hadden ze een supermooi rondje uitgezet van net geen 8 km met ongeveer 200hm per rondje, 2 flinke steile afdalingen (daarover later meer), kortom een pittig echt MTB rondje. Aan de start een man of 85. Meteen vanuit de start was het heuveltje op dus er waren meteen afscheidingen. Sander draaide op een 15e plek het bos in, goede start, totdat de 2e technische afdaling kwam, daar kreeg hij een lekke band, dus vervangen en na 5 minuten (niet de snelste wissel) draaide hij als laatste in koers het veld weer in. Inhalen geblazen, dit lukte hem goed. De rondetijden bleven mooi gelijk, weinig verval en een mooi wattage, dus goede benen, jammer alleen van de lekke band, maar ja, volgende keer beter! Uiteindelijk finishte hij op plek 38 algemeen en 5e bij de Masters 30+

Op de zomerse zondag namiddag togen Henry en Dik naar Elden voor de jaarlijkse wielerronde aldaar. Ditmaal aan de start samen met de elite, en dus maar kijken waar het schip zou stranden. Het tempo lag meteen hoog. Enkele groepjes pakten 15 tot twintig seconden voorsprong, maar werden steeds weer teruggepakt. Voor Henry en Dik overleven in het peloton. Met bijna honderd starters was dat peloton soms een lange sliert, en toen een renner voor Henry een gat liet vallen, was ook hij gezien, ongeveer half koers. Ook het moment dat de beslissing viel in de koers, en een groep wegreed en weg bleef. Ook een tweede groep reed nog weg. Dik kon zich goed handhaven in het peloton en soms wat opschuiven naar voren. Met uiteindelijk een gemiddelde van 43,8 was dat het ook: volgen. Uiteindelijk met een 32e plaats als notering.

Zowel Henry als Dik tevreden in de meting met de grote jongens.

Joost leek als enige FCA-er aan de start te staan in Rijen. Tot plots Pepijn voor zijn neus stond.  Samen met nog 30 coureurs zouden ze de hitte gaan trotseren. Dat viel allemaal niet mee. Het tempo lav hoog vanaf de start, wat zorgde voor verbrokkeling en afvallers. Nadat de stofwolken enigszins gingen liggen zat joost in een kopgroep van 11 man en pepijn helaas op achterstand. Nadat de voorsprong van de kopgroep ruim een halve minuut was begonnen daar de eerste demarrages. 2 renners kwamen weg en werden niet meer teruggezien. Joost zat elke ronde te sterven en bikkelde zich steevast naar het achterwiel van zijn voorvanger. Dit hield hij vol tot de finish , zonder zich te bemoeien met de schermutselingen in de finale. Dat was meer niet kunnen dan niet willen. Met hangen en wurgen 10e afgevlagd. Pepijn is al die tijd gewoon blijven fietsen. De bikkel wilde niet afstappen, wat zoveel renners wel deden, en werd beloond hiervoor met een 20e plek

Op zondag 11 mei werd de snikhete ronde van de ‘’Blauwe Kei’’ in Breda verreden. Een rondje van 1 kilometer door de gezellige woonwijk vliegen……..en dat dat 60 keer in totaal! Joost had er al meteen zin in en koos al snel het hazenpad. Op die manier kon hij al de nodige punten sprokkelen voor de leidersprijs. Even later sloten er nog meer mannen aan waaronder Nick en zo was het peloton even in twee stukken gebroken. Een paar ronden later kwam alles weer bijeen en was het tempo er eventjes uit. Joost en Nick bleven goed van voren zitten en Joost zorgde dat hij in de finishstraat iedere keer de punten kon pakken zodat de leidersprijs hem uiteindelijk niet meer kon ontgaan! Ongeveer halverwege  de koers kozen 3 sterke jongens het hazenpad. Guus de Graauw sprong er als laatste naartoe en zo bestonden zij uit 4 man uiteindelijk.  Roel wachtte even af en besloot toen toch de sprong te wagen. Binnen 3 ronden sloot hij uiteindelijk aan bij de 4 leiders. Dit draaide vervolgens goed rond en ze zouden gaan rijden voor de overwinning. Helaas kreeg Roel te kampen met een lekke band op 16 ronden van het einde. Voordat hij bij de finish was en zijn wiel had gewisseld werd hij alweer gepasseerd door de kopgroep. Meer dan een 5e plek zou er dus al niet meer in zitten. Nu kwam hij tussen de kopgroep en het peloton in te rijden. Uiteindelijk zou er nog 1 renner ontsnappen uit het peloton en die kwam bij Roel te rijden. Uiteindelijk hielden zij het vol en eindigde Roel moegestreden als 6e. Joost die in de laatste ronden het tempo hoog hield zodat Nick er nog een mooie 9e plaats uit kon persen. Joost zelf eindigde nog als 16e. Onze sportieve plicht weer gedaan en gekookt/geroosterd keerden de mannen weer huiswaarts. Op naar de volgende koersen!

Toine, Willy & Andrew stonden afgelopen woensdag aan de start van de Masters wedstrijd in Handel. Toine had er zin in en vertrok al na de eerste bocht op avontuur met Johan de Beer. Ze hadden vrij snel een voorsprong van 30sec mede door wat afstoppende werk door Andrew & Willy. 10 ronden lang bleven ze op kop maar ze werden 5 ronden voor het einde kregen ze gezelschap van een vijftal renners met Raats, Hendriks, Andrew, Stephan van Hoof en Erwin Bollen. In de één na laatste ronde sprong Bollen weg maar Andrew was alert en hij sprong meteen na Bollen toe. Ze werkten goed samen maar Bollen was te sterk voor Andrew in de sprint. Andrew was tevreden met zijn eerste podium van het seizoen maar teleurgesteld dat hij het niet af kon maken. Toine werd derde in de sprint voor de derde plek en Willy won de sprint van wat er overgebleven was van het peloton

Met een lekker zonnetje begonnen de amateurs aan de koers in Handel. Nick, Sander en Frank stonden voor FCA aan de start. Op een kort parcours en met weinig wind werd er vanaf het begin hard gereden. Nick en Sander probeerden een paar keer weg te komen, maar door het hoge tempo bleef het peloton lang bij elkaar. Frank maakte er een goede intervaltraining van, om vooral aan het aanzetten na bochten te wennen. Hij kreeg al snel wat gezelschap van andere renners. Na ongeveer 30km ontstond er een kopgroep waar helaas geen FCA renner bij aan kon sluiten. Nick kwam erachter dat een saunabezoek een dag voor een koers niet zo’n goed plan was maar probeerde toch nog iemand af te zetten voor een sprint. Vanuit het inmiddels weer complete peloton kwam 2 ronden voor het einde weer een demarrage van 1 renner die deze voorsprong niet meer weggaf. Sander eindigde uiteindelijk na een sprintje op de 7e plek en Nick op de 27e plek. Frank sloot een paar ronden voor het einde aan bij de Masters en was tevreden over de training met toch wel wat leerzame momenten.