De koers eindigde in een grote spurt, met een paar koplopers die een paar seconden voorsprong hadden. Dat was zo’n beetje het verhaal van de koers in Oosterhout (Gld). 70 kilometer op een rondje van 1,2 kilometer: 58 rondjes op volle snelheid door de snelle straten van Oosterhout leverde een saaie race op. Alle ontsnappingspogingen werden, op de allerlaatste na, teniet gedaan. Het was een koers waarbij voor elke premesprint het hele peloton wakker geschud werd. Joost en Willy konden zich handhaven, emn daar was het mee gezegd. Willy zat vanaf het begin goed vooraan, maar op het einde van de koers was het genoeg geweest. Willy liep het einde lopen. Joost vertrok (wederom) slecht, en had grote moeite naar voren te komen. Eindelijk vooraan beland, gedemarreerd en in een groepje van3 2 ronden los gereden. Maar deze poging liep dus ook niets uit. Daarna mee rijden in het peloton. Willy bracht Joost in de laatste ronde nog naar voren, maar een zwieper van een andere renner verstoorde deze kleine koppelkoers. Na een tweede zwieper van wederom een andere renner besloot Joost maar niet mee te spurten, en uit te bollen in het peloton, terwijl Willy al lekker op weg was naar de douches.

Gisteren stond de Ronde van Boekel op het programma. Natuurlijk enigszins een thuiswedstrijd aangezien onze club “gevestigd” zit in Boekel. En ook met plaatselijk favoriet Pierre, moesten we natuurlijk wel laten zien wie FCA was. Er stonden voldoende supporters langs de kant van de 2600 meter lange ronde met veel bochten. Pierre, Maarten, Willy, Henry, Joost en Ferry stonden aan de start. Al direct in de eerste ronde reed Edwin Raats weg. Ferry probeerde de sprong te maken, maar toen Raats hem zag komende demarreerde hij weer. Even later sprong Marc van Grinsven naar Raats, die even inhield waarna ze samen het tempo konden verhogen. Het leek er heel even op dat het peloton terug kwam, maar dat was tevergeefs. Die twee koplopers hadden alles onder controle. Diverse pogingen uit het peloton liepen op niets uit. Totdat er even een keer flink aan werd getrokken en er een groep van 7 los kwam met Joost en Ferry daarbij. Henry stopte demonstratief even af waardoor ze een mooi gaatje sloegen. De koplopers liepen niet verder weg, de groep van 7 kwam zelfs kortbij. Op een gaatje van 10 sec. bleven ze hangen. In de laatste 2 ronden reed Raats weg bij van Grinsven en won de koers. Joost en Ferry wilde voor de 3e plaats gaan maar helaas ging Ferry in de laatste ronde onderuit en kwam ten val. Joost eindigde nog mooi bij de eerste 10. Henry zat daar net achter en viel ook mooi nog in de prijzen. Willy, Pierre en Maarten eindigde verderop in het peloton.

Terwijl de regendruppels op de ramen tikten, tikte menig persoon zich op het voorhoofd: je gaat toch niet koersen in dit weer? Nou, de door alle renners standaard bezochte buienradar op internet beloofde een droge periode net in de tijd dat onze koers in Maren Kessel zou starten. Continue reading →

Al een paar weken geleden had ik besloten niet te gokken op een eventuele deelname aan het NK, en me weer eens te meten met de Elite. Dit keer in een klimcriterium in de Maastrichtse wijk Wolder. En prachtige ronde, waar geen meter vlak was, met als hoogtepunt een klim van 500 meter met een gemiddeld percentage van 5 %, en een maximum percentage van 10%. Ook veel continental teams aan de start. maar ook een Australisch team en jawel, Leon van Bon! Altijd leuk om in zo’n koers te starten, met massa’s publiek. Continue reading →