Andrew en Henry hadden de weg naar Terheijden gevonden. Gingen uiteraard daar dan ook van start in het kampioenschap. Door de vele renners ontstond er een levendige wedstrijd.

In de eerste ronden waren er continu uitlooppogingen, die iedere keer werden geneutraliseerd.  In de vijfde ronde was het wel raak: een zevental renners vonden elkaar. Tjeerd Mijzen, Edwin Raats, Marcel Weber, Andre Grootveld, Stan Janssen, Rens Schalk en Henry. Dit zevental zouden dan ook het verdere koersbeeld bepalen wat betref de strijd om de overwinning, maar daar achter reed Andrew in de zevende ronde weg. Inmiddels hadden de zeven renners 40 seconden voorsprong op het peloton. Andrew reed daar mooi tussen. Een halve ronde later voegde Johan Pemen, Oud prof Erik Dekker en Jos Bogaerts zich bij Andrew met z’n vieren bleven ze uit de greep van het peloton, maar bij het zevental voegen lukt niet. Twee ronden voor het einde deed Henry met nog een kompaan een uitvalpoging. Helaas mocht dit niet lukken en zo bleef de kopgroep bij elkaar, vanuit surplace werd er gesprint naar de finish. Henry werd vijfde,  Andrew verschalkte zijn drie medevluchters en werd achtste. Edwin Raats won de koers. Johan Pemen werd als BWF licentiehouder een verdiende BWF kampioen.

Willy, Andrew en Henry vlogen vanaf de start samen met de andere renners er volop in.

In de eerste rondes waren het Johan Pemen en Rens Schalk die het peloton probeerden te verrassen, maar dat was te vroeg daar iedereen nog te fris was. Voor enkele andere renners was dit toch het moment om zich van voren te tonen; Edwin Raats, Andrew en Marcel Weber hadden elkaar gevonden.

Toch kwam het peloton nog even terug, waarna Andrew het gat liet vallen voor zijn ploegmaat Henry, en gevlogen waren de mannen. Het was duidelijk, deze drie gingen het uitmaken, wie de winnaar zou worden.

Half koers maakte een groep van acht renners zich los uit het peloton, waaronder oud-prof Nico Verhoeven, maar ook Willy en Andrew,  dat was dan echt voor de vierde plaats. Na drie demarrages slaagde Raats er in om zich los te rijden van zijn twee medevluchters (Marcel en Henry). Hij dubbelde het peloton en reed vervolgens onbedreigd naar de overwinning. Voor Marcel werd het nog even spannend. In de voorlaatste ronde reed hij lek, maar hij redde het nog net om voor de aanstormende groep van acht renners te blijven. Het peloton was toen al thuis en bijna gewassen. Henry werd tweede. Andrew vijfde. Hij reed met nog een kompaan weg uit de groep van acht. Willy spurtte naar de zevende plaats. Oud-prof Nico Verhoeven werd achtste.

Er was code geel afgegeven vanwege zware regenval, maar dit was geen reden voor Willy en Sander om niet naar Milheeze af te reizen. Veel waren er toch van geschrokken want er stonden maar 20 man aan het vertrek. Het begon droog, wel wat wind, mooie koers ingrediënten! Sander had er zin in want met de start spolde hij weg over de iets vochtige startstreep, hij kreeg 2 man mee en reden 2 rondjes uit voor het peloton. Toen ze weer gepakt werden volgden er verschillende demarrages. Helaas had Willy het strijdtoneel toen al moeten verlaten vanwege een lekke band. De hemelsluizen werden opengetrokken en het begon flink te regenen. Nadat een groepje van 4 wegbleef werd er gesprint en eindigde Sander op een uiteindelijke 9e plek.

Bij de 50+ wedstrijd was Andrew de enige FCA starter in een mooie startlijst van meer dan 40 renners. Na veel niet succesvolle ontsnappingspogingen, kwamen eindelijk 2 renners in de laatste ronde los. Andrew sprong naar hun toe en zijn timing was perfect. Het peloton hield zich in en de drie koplopers mochten het onderling uitmaken wie er zou winnen. In de sprint kwam Andrew net te kort maar mocht tevreden naar huis rijden met de bloemen voor de tweede plek en ‘al’ zijn eerste podium van 2021.

Willy ging zijn off day van woensdag, op donderdag in Venlo proberen recht te zetten. Een groot peloton met sterke renners aan de start. Dat leidt tot een gemiddelde snelheid van 46.5 km /h met diverse pogingen om uit te lopen die stranden. Na 50 minuten lukt het 4 man zich los te maken van het peloton . Voor het peloton rest de sprint voor de 5de plek. Willy eindigde in het peloton. De kop is er af!!

De 2e van de WVAN serie op het programma. Bij de amateurs stonden 52 man aan de start waarvan 2 Fca’ers, Willy en Sander. Het was schitterend weer, eerst nog wat wind maar die ging liggen op een eind. Ze hadden er allemaal zin, want het ging meteen hard! Willy had zijn dag niet dus die moest jammer genoeg snel lossen. Na 4 rondes brak het peloton, net toen Sander ook wat naar achter was gezakt, maar hij zag het gebeuren en sprong over samen met een andere renner. De 2 groepen bleven gescheiden en op het eind was er nog een ontsnapping van 2 man, deze bleven weg dus was er een sprint voor plek 3, Sander mengde zich niet in de debatten en eindigde na een harde koers op de 17e plek.

Bij de Masters Andrew aan het vertrek. De wedstrijd eindigde in een massasprint met Andrew rond de 15e plek.

Grote dank aan Gerard Keijsers voor de foto’s (bron: Facebook).

De Wieler Vereniging Amateursport Nederland (WVAN) heeft de reeks van woensdagavond wedstrijden weer opgestart. Traditiegetrouw de eerste wedstrijd in Deurne Zeilberg. Eindelijk weer koers, maar wel met slechte weersomstandigheden.

Bi de Amateurs Tijn en Sander aan de start. Er wordt flink gekoerst. Verschillende ontsnappingen. De gemiddelde snelheid van de amateurs lag over de hele wedstrijd op ruim 42 en een halve km per uur. Tijn eindigt als 7^e, Sander als 13^e.

Bij de Masters Andrew en Willy aan de start. Een drietal renners domineren de koers. Een zestal komt nog dichtbij, maar zijn te laat om nog te strijden voor de podiumplaatsen. Willy eindigt als 14^e, Andrew als 18^e.

De belevenissen van Tijn:

Ondanks het natte wegdek zijn Andrew, Willy, Sander en Tijn van start gegaan in Deurne. 33 amateurs en 27 masters stonden aan de start. Al snel vormde er een kopgroep van 2 man die redelijk snel werden teruggepakt. Daarna vormde zich een 2^e kopgroep. Na wat aarzelen kon Tijn de sprong maken en er vormde zich een mooie groep van 9 renners. 2 daarvan sprongen nog een keer weg. Ondanks de goede samenwerking in de kopgroep bleef het tijdsverschil met de 2 koplopers op zo’n 15 seconden hangen.

Richting het einde van de wedstrijd reed alles door elkaar. De amateurs moesten zich wurmen door de achterblijvers van de masters. Tijn kon goed mee draaien en de kopgroep kon stand houden. Een echte sprint zat er niet meer in bij Tijn. Hij werd 7^e, een knappe prestatie in zijn eerste amateurwedstrijd.

Sander reed sterk in het peloton, zat altijd goed van voren en kon het tempo hoog houden. Zo hoog zelfs dat ook het peloton uit elkaar scheurde en uiteindelijk in 3 stukken over de finish kwam.