Op zaterdag 20 april reed Jeroen de wedstrijd op de
Wieler- en skateomgeving Herungerberg in Venlo. De weersomstandigheden werden zwaar, maar desondanks haalde Jeroen een mooie winst binnen in de A-categorie. Een foto als een mijnwerker als herinnering.

Dik stond aan de start bij de B-categorie bij de dinsdagavond competitie op Papendal. Hij reed attent voorin met de groep mee, en reed met drie renners uit z’n categorie in de laatste ronde weg. Alles kwam toch weer bij elkaar en Dik sprintte naar de overwinning.

Een krachtige wind, windkracht 4, en af en toe buien. Ingrediënten voor een harde en zware koers in Lexmond. Bij de start nog droog, maar al snel viel er regen en werd het parcours verraderlijk glad. Meteen flink tempo en aanvallen. Een groep van zes renners reed weg. Helaas kon Dik de aansluiting net niet maken. Toen de kopgroep weg was, was de schwung er in het peloton uit. Dik probeerde nog enkele malen weg te rijden, bleef ook even met zijn tweeën weg, maar het lukte niet weg te blijven. Een ander tweetal lukte dat wel. In de sprint positioneerde Dik zcih goed en werd 4^e in de pelotonspurt, 12^e overall.

Foto’s: koersfotovanmanon (Instagram)

17 april stond Jeroen aan de start bij de WVAN in De Mortel. Een startveld van slechts 16 masters. Waarschijnlijk door het koude en natte weer. Tijdens de koers bleef het echter zo goed als droog, maar was het met 5 graden zeker niet warm.  Na 13 kilometer wist Jeroen naar de kopgroep van 3 te springen. Daarna kwamen nog 2 renners aansluiten en was de kopgroep van 6 een feit. Er was al snel een groot gat met het pelotonnetje, waardoor de kopgroep 40 kilometer vooruit wist te blijven. In de laatste rondes werd er nog door diverse renners geprobeerd om weg te rijden uit de kopgroep, maar de 6 bleven samen. Hierdoor werd er gesprint voor de overwinning. Jeroen ging als eerste door de laatste bocht, maar met nog 250 meter te rijden is dat nog net te ver tot de finish. Hierdoor werd hij door 3 renners gepasseerd en pakte hij een mooie 4e plaats in deze wedstrijd.

In Terheijden stonden Andrew en Hans aan de start bij de 50+. Het was een nerveuze koers , hollen of stilstaan, Andrew probeerde een paar keer weg te rijden maar werd weer terug gehaald. Hans reed zelf steeds goed vooraan, tussen plaats 7 en 15, maar laatste ronde voor laatste bocht vol in de ankers en vanachter uit gesprint.

Na de kopgroep van 3, een hectische sprint voor de 4e plek. Andrew finishte als 16^e, Hans als 29e.

In de Ooijpolder stonden Dik en Joost aan de start. Eigenlijk een prachtig rondje, alleen erg smal. Joost kwam na 1 ronde verkennen bij de start achteraan te staan. Ronde 1 op de kant ging goed. Ronde 2 op de kant moest hij gaten dichtrijden. Dat lukte bijna, maar kon net niet weer terug aansluiten. Met andere renner door blijven rijden want de benen waren goed. Maar na een paar ronden moesten ze uit koers, het was te druk op de dijk met dagjesmensen.

Dik kon zich goed handhaven. Een kopgroep van 3 reed weg. Af en toe erd het in waaiers getrokken, maar af en toe viel het ook stil. In de laatste ronde zag het peloton de kopgroep rijden. Eén renner maakte nog de oversteek. Dik kwam als 2^e van het peloton door de haakse laatste bocht en bleef in die positie. 6^e plaats dus.

Mooi breed asfalt parcours in Woerden. Een mooi startveld. Mooie temperatuur, wel behoorlijk wat wind; voornamelijk of op kop of in de rug, vooral op het stuk na de laatste bocht, gevolgd door een korte finishstrook. Het peloton bleef lang bij elkaar. Enkele korte ontsnappingspogingen werden snel teniet gedaan. Redelijk nerveus. Dik kon zich goed voorin handhaven. Drie man waren in de laatste ronde licht afgescheiden, Dik zat in het stuk naar de laatste bocht op de tweede rij, en sprintte als 9^e van het peloton, 12^e overall over de finish.

Als seizoensopener stond voor Joost de tijdrit in Almere op het programma. Een heel evenement waar heel tijdrijdend Nederland op af lijkt te komen. Voldoende keuze in leeftijdsklassen en afstanden, met als rode draad “de dijk”: 7 km heen, 7 km terug. Joost koos voor de 28 km, dus 2x op en neer.
Lange intro, kort verhaal: op niveau gereden, niets meer, niets minder. Het blijft een specialisme waar specifieke trainingen, materiaal en de aero houding een belangrijke rol spelen. Voor Joost een gemiddelde uitslag, en een prima basis om het seizoen mee te starten.

Een peloton van 100 renners aan de start van de Omloop van de Lichtmis. De organiserende vereniging de Hanzerenners had een nieuw parcours uitgetekend vlakbij wegrestaurant De Lichtmis langs de A28, even boven Zwolle. Smalle wegen, maar ook weinig wind. Wel enkele stukken koersen op het kantje, maar onvoldoende om het peloton helemaal uit elkaar te slaan.

Dik handhaafde zich goed voorin. In de laatste ronde reden drie renners weg. Het peloton zat er vlak achter. In de laatste kilometers zat Dik goed in vierde positie, maar de renner voor hem hield de bocht niet goed. Ineens zat Dik in aanloop naar de sprint in ongeveer 20^e positie en opgesloten. In het laatste rechte eind van ongeveer 500 meter was het wind tegen. Dik kon vanuit een soort tweede golf alsnog enkele renners voorbijsteken en eindigde zo voor hem toch nog verrasssende top 10 plek: als 9^e.

Gure omstandigheden in Elst. Maartse buien en harde wind. Jeroen aan de start bij het A-peloton. Het viel snel in verschillende groepen uiteen. Jeroen reed lekker mee in een waaiertje, maar na nog weer een felle bui is hij zeiknat afgestapt. Zijn groepje viel helemaal uit elkaar.

Ook bij het B-peloton viel het peloton meteen in waaiers uiteen. Dik zat aanvankelijk in de tweede waaier, maar kon de sprong naar de kopgroep maken. Met een man of elf draaiden ze rond en namen een beslissende voorsprong.
In de op één na laatste ronde werd de groep ingehaald door de kopgroep van de A. De jurywagen sommeerde renners niet om aan te sluiten, maar enkele renners zaten toch mee. Dik moest in zijn eentje weer een gat dichtrijden, en sloot net aan voordat het weer op het kantje ging. Een sprint van een uitgedunde kopgroep en stervende zwanen. Dik klasseerde zich –
koud en verkleumd – als vijfde.

Foto’s: Diederik Mittendorp

Op 16 maart heeft Hans van Brakel deelgenomen aan de Desafío La Titanica op Gran Canaria, Het parcours bestond uit 4 klim tijdsegementen en 143 km met 3600 hoogtemeters . Goed georganiseerd met een deelnemers veld van circa 500 man en vrouw. Na een geneutraliseerde start werd bij de eerste klim het deelnemersveld los gelaten. Hans kon aansluiten bij de kopgroep in de eerste klim en en na de klim was er een groep van 40 man vol gas op weg naar de 2e klim . De aansluiting gemaakt en op de laatste klim de verschrikkelijke vallei van de tranen 22 km klimmen met stukken van 20 % viel de groep uit elkaar. Uiteindelijk toch redelijk boven gekomen en als toetje 40 kilometer dalen.
Helaas heeft Hans niet gewacht op de uitslag, eerste podium gemist dit jaar. uiteindelijk 2e plaats in leeftijd categorie en 51 overal.

Op zaterdag reed Jeroen de baantrainingswedstrijd op de Herungerberg in Venlo. De eerste koers voor Jeroen. Het was pittig en wennen aan de tempowisselingen. Er stond best wel wat wind, waardoor het steeds in  stukken en brokken werd gereden en dan weer samen kwam. Daardoor bleef een man of 20 over. Jeroen sprintte in de finale niet mee.

Op zondag stond Andrew aan de start van de eerste trainingswedstrijd van de BWF in Breda Moleneind. Andrew reed lekker en zat goed voorin met een ronde te gaan maar durfde de sprint niet aan. Een peloton finish voor Andrew dus, 25^e in de uitslag.

Dik reed de trainingswedstrijd in het kader van de competitie Midden Nederland in Amersfoort. Een levendige koers met geregeld uitvalspogingen. Dik was even weg in een mooi groepje van vijf, maar werd teruggegrepen. In de finale reed een grotere groep weg. Dik zat er ditmaal niet bij, maar ook deze keer kwam het peloton weer samen. In de laatste 3 rondes bleef Dik bij de eerste 5 rijden. Hij kwam als vierde door de laatste bocht en trok de sprint vroeg aan. Dik hield het vol tot aan de streep en pakte zo een mooie overwinning!