De Wageningse Muur deed zijn naam weer aan. Rob en Roel hadden flink wat moraal om een mooie uitslag te rijden. Vanaf het begin reden ze al attent voorin om zodoende goed te kunnen anticiperen. Nadat Rob en Roel al een keer waren weggesprongen viel het gedurende een aantal ronden even stil. De klim begon toch zijn tol te eisen bij veel renners. Toen op 7 ronden van het einde een groep van 8 renners wegreed, zat Rob in eerste instantie wat te slapen. Toen het gat te groot dreigde te worden, besloot hij in zijn eentje naar de kopgroep toe te rijden, die 300 meter voor lag. Bovenop de klim sloot hij aan en dat was ook meteen de slag. Net op het moment dat hij aansloot, reed er een renner uit de kopgroep weg. Die zouden ze niet meer terugzien. Helaas werd er door verschillende renners verzaakt in de kopgroep, waardoor Rob zich genoodzaakt zag om veel kopwerk te doen. Helaas waren het diezelfde renners die vervolgens op de laatste klim probeerden er vandoor te koersen. Rob kon er twee niet meer inhalen, waardoor hij vierde werd. Roel reed in de een na laatste ronde weg uit het peloton en werd op de meet geklopt door een andere renner voor de tiende stek. Kortom, een mooi resultaat in een mooie koers.