Na de ervaringen in de Omloop der Peel van vorig jaar, was de animo onder de FCA renners niet echt groot om daar weer te starten. 3 renners hadden besloten om naar West-Brabant te rijden. De Ronde van Oud-Gastel stond op het programma.

Helaas moesten Henry en Maarten afzeggen voor deze wedstrijd: Maarten heeft nog te veel last van zijn hand, en Henry liep al dagen te snotteren, en nu zat zijn hoofd ook nog eens vol en kreeg hij er ook nog eens keelpijn bij. Dus ging Joost alleen op pad. Een lange reis, Oud-Gastel ligt niet echt naast de deur. Maar wel een gezellige, typisch West-Brabantse ronde: Start in de dorpsstraat die bezaaid lag met klinkers, drempels en wegversmallingen, passage langs de gezellige kermis, dorp uit over een tweebaans fietspad inclusief tunneltje (!), lange tweebaans weg, en weer het dorp in om uit te komen bij de start/finish. Er stond redelijk wat wind, en vooral op de tweebaans weg stond deze pal in de zij. Op het kantje dus, en wie niet voorin zat, zat op het rekkertje.

Joost was niet helemaal alert, en zat dus vaak te ver van achteren om mee te springen in een van de vele, uiteindelijk vruchteloze, demarrages. Half koers toch nog naar voren kunnen rijden, 2 ronden actief geweest op kop van het peloton, met als enige resultaat een hoop energie verspilt en weer een plekje halfweg de grote groep. De koers eindigde in een pelotonsspurt, en met de smalle laatste bochtjes zag Joost hier van af. Uitbollend over de meet was de enige conclusie van de dag dat de benen redelijk zijn, helaas niet goed genoeg om in een sterk deelnemersveld een leuke prijs mee te pakken.

De eerste ronde van Sleeuwijk op zaterdag 11 april was met recht een ouderwets rondje om de kerk. Het enige wat er op aan te merken was, was het onbreken van een kerk midden in het parcours… Alle andere ingrediënten waren er: een lengte van 1300 meter en een bocht of zeven. en met een startveld van 100 renners geen gemakkelijke opgave om voorin te komen. Willy foeterde op het rondje en dacht met slechte gevoelens aan Barneveld terug, wat dit parcours overtrof met een bocht of 8 op 800 meter. Geen rondjes waar Willy zijn kracht kwijt kan. Dik slaagde er behoorlijk in vooraan te koersen, maar kon niet mee met Van Erp en Alma die bijna de gehele wedstrijd met zijn tweeën op kop reden. In de laatste ronde reed nog een groepje van drie man weg toen het peloton aarzelde en zich opmaakte voor de sprint. Hierin snelde Dik naar een 10e plek.

In tegenstelling tot vorig jaar, was het ideaal fietsweer in Gerwen op deze 2e paasdag. Met maar liefst 7 fca mannen aan de start, waren we vandaag goed vertegenwoordigd. Helaas voor Maarten (en voor ons natuurlijk) had hij tijdens zijn werk een flinke wond aan zijn hand opgelopen, waardoor hij voortijdig de koers moest verlaten. Hij kon zijn stuur niet dermate stevig vasthouden, dat het niet echt verantwoord was om mee verder te rijden.

Vanaf de start vlogen de Amateurs er vol in. Het tempo werd zeer hoog gehouden en het peloton was vaak op een lang lint te zien. Vele pogingen werden gedaan en er werd actief gereden. Een kopgroep van een man of 6 a 7 raakte weg en gingen uitmaken wie er ging winnen. Dik sprintte naar een mooie 15e plaats. Henry, Willem, Joost en Ferry eindigde allemaal in het peloton. Willy had wellicht nog wat zware benen van zijn wedstrijd afgelopen zaterdag, en moest lossen in het peloton.

Omstreeks 13.00 uur vertrokken de Masters voor hun 80 km wedstrijd. Bart en Peter stonden beiden aan de start. Er werd in een gestaag tempo gereden in deze groep en een kopgroep van 5 man regeerde. Zij gingen dan ook uitmaken wie de wedstrijd ging winnen. Bart en Peter reden volop voorin mee, en reageren wanneer er gesprongen werd. Ondanks dat ze beiden geen hoge klassering hadden gereden waren ze tevreden, de benen waren goed en hadden ze een sterke wedstrijd gereden.

Om 15.15 uur was het de beurt aan de Amateurs. Daar stonden Joost, Henry, Dik, Willy, Willem en Ferry aan de start. Hier ontstonden al snel wat pogingen maar niks echt serieus. Telkens werden ontsnappers weer opgeslokt door het grote peloton. En ondanks dat er toch al snel slachtoffers vielen bleef het een grote groep. Dit had vooral te maken met het feit dat er té weinig wind stond. Al met al sprong er in de laatste ronde 1 renner weg maar ook hij redde het niet alleen tot de eindstreep en werd halverwege opgeslokt. Een massasprint moest uitmaken wie er ging winnen. In die laatste ronde viel het tempo helemaal stil waardoor er links en rechts mensen voorbij kwamen die men normaliter in een sprint nooit tegenkomt. Het was een grote brede groep die zich door die laatste haakse bocht moest wringen. Dik redde zich hier aardig uit en eindigde netjes bij de eerste 10. Een eindje daarachter zaten Ferry, Joost, Henry, Willy en Willem, waar sprinten al niet meer echt mogelijk was. Al met al hadden de meest prima benen en een goed en tevreden gevoel. FCA heeft zich in ieder geval volop voorin laten zien deze wedstrijd. Alleen Henry wilde vandaag niet graag op de foto, want die hield zich goed schuil voor de camera. Daar moeten we toch iets aan veranderen Henry!

29 maart 2009. Omloop van de ijzeren man. Als op weg naar Weert de sluizen van de hemelpoort volledig open gaan en het met bakken uit de lucht komt, neemt de goesting om te koersen wat af. Na een week van maartse buien hoop ik vurig dat regen, hagel en sneeuw ons vandaag bespaard blijft. Ik denk aan de masters – Maarten, Pierre, Peter en Bart – die op dat moment hun rondjes al afhaspelen. Aan de andere kant kan het weer voor scheiding in de koers zorgen en de mannen van staal – toepasselijk bij de naam van deze koers – zich onderscheiden van de jongens.

De finish van de masters gaat geheel langs me heen. Ik ben aan het inrijden en sta zeker vier keer in de berm om te plassen. Ik moet me nog haasten naar de start, waar ik Peter goedlachs voorbij zie komen en even later ook Maarten, die modder heeft gehapt. Hun uitslagen gaan langs me heen; ik hoor pas later dat Maarten net naast het podium grijpt. Alleen Pierre had ik al gesproken. Een lekke band deed hem al heel snel de das om.

De koers van de amateurs verloopt onder droge omstandigheden en af en toe zelfs onder een voorzichtig zonnetje. De wind waait behoorlijk, maar kan niet voor een schifting zorgen. Dat gebeurt wel na een wat domme valpartij, maar na een halve ronde komt het hele peloton toch weer bij elkaar. Er zijn wel wat schermutselingen, maar enkelingen redden het niet tegen het peloton en een wat groter groepje krijgt nooit de ruimte. Een massasprint is onvermijdelijk. Willy en ik zitten op de tweede rij, maar op het smalle stuk voor de laatste bocht ook ingesloten. Een 10^e en 16^e plaats is het resultaat. Joost rijdt een goede koers en ook Willem eindigt in het peloton. Een stuk beter dan in Oud-Vossemeer, dus hij zal ook snel weer voor de prijzen meestrijden. Henry heeft een off-day en zal gebrand zijn in de komende wedstrijden revanche te nemen.

Het FCA cyclingteam was vandaag goed vertegenwoordigd met maar liefst acht coureurs. Waar een aantal van hen – Dik, Ferry en Maarten – in Oud Vossemeer al hun seizoensopening kenden, waagden vandaag ook Henry, Joost, Nick, Pierre en Willy zich aan hun eerste koers van het seizoen. Daar waar gisteren een heerlijk zonnetje te bewonderen was op een verder rustige dag, stonden vandaag de vlaggen aan de finishstraat redelijk strak onder een bewolkte hemel, en het beloofde dan ook bij voorbaat een zware koers te worden.

Nadat niemand er in het eerste deel van de koers in slaagde om echt weg te rijden van het peloton, lukte het iets wat later een groepje van zeven sterke mannen wel. Helaas bevond zich in deze kopgroep geen renner van het FCA cyclingteam, maar al snel reed een tweede groepje van zes renners weg met daarbij good ol’ Dik van de Koolwijk. Voor een aantal ronden lang ontstond er een mooi spel tussen de kopgroep – met daarbij erkende hardrijders als Roy Steuten, Marcel Alma en Robert van Erp – en de tweede groep onder leiding van onze Dik. Het gaatje bleef echter schommelen op een halve minuut, en toen de koers vorderde werd dan ook duidelijk dat de winnaar in de eerste groep te vinden was.

In het peloton bleef het echter ook niet rustig. Doordat de wind stevig bleef blazen, werd de Ronde van Heeswijk bijzonder zwaar voor de renners, maar alle FCA coureurs toonden aan over een goede conditie te beschikken. Maarten, Joost en Ferry lieten zich veelvuldig voor in het peloton zien, in tegenstelling tot showman Pierre die al glimlachend met zijn lichtgrijzende haardos vanuit het laatste wiel de vrouwen aanschouwde. Dit alles terwijl ook Nick, Henry, en Willy nog op hun gemak in het peloton rondreden.

Met Dik in de tweede groep strijdend voor de achtste plaats, lag de koers verder in het slot. Joost wist zich samen met een andere coureur nog los te maken uit het peloton, waardoor zij als duo nog op konden gaan voor een mooie training in de laatste ronden. In de kopgroep was het uiteindelijk Marcel Alma die met gemak het sprintje voor de overwinning won. Dik toonde aan dat hij qua fysiek ook met de eerste groep mee had gekund, door in de laatste ronde nog eenvoudig weg te rijden bij zijn metgezellen. Hij behaalde hiermee een nette achtste plaats. Met Joost (15^e) en Maarten (19^e) hadden we nog twee man binnen de prijzen, terwijl de rest van het FCA cyclingteam tegelijk met de rest van de meute binnenkwam.

De FCA fans waren gematigd tevreden.