Verwacht: veel wind, regen en slechte benen. Zo ging ik alleen op pad naar Herwijnen. Henry moest helaas afzeggen, het ‘oude’ lichaam wilde niet. Herwijnen is een mooi rondje van 4 kilometer, vooral de dijk zorgt vaak voor schifting. En de weersvoorspellingen waren niet echt fantastisch. Niets bleek minder waar. Relatief weinig wind, en zeer warm en zonnig. Dat is prettig koersen, vooral na alle ‘regenkoersen’ van de laatste weken. Na een voorzichtig begin van mijn kant, bleek er al snel een groep van 11 renners weg gereden te zijn, met een maximale voorsprong van bijna een minuut. Het peloton herpakte zich, en begon aan een lange achtervolging, waar de snelheid hoog bleef: 70 kilometer koers binnen anderhalf uur. Halfweg kreeg ik het vermoeden dat de benen toch niet zo slecht waren als gedacht, en begon ik aan mijn ‘opmars’ naar de kop van het peloton. Dat heeft enkele ronden en meerdere pogingen gekost, met als resultaat als eerste in de een-na laatste ronde op de dijk, en dat gelijk maar proberen weg te rijden. Dit was weer iets te enthousiast, maar na snel terug gepakt te zijn kon ik me redelijk voorin handhaven voor de laatste ronde. Een massaspurt van een groot peloton is niet mijn ding, dus een goede uitslag kwam er uiteindelijk niet. Wel een positief gevoel na afloop!