Op Carnavalszondag stond alweer de zesde trainingsrit in Oss op het programma. Voor FCA stoden Andrew, Dik, Henry, Roel en Sander aan de start. Met windkracht 4 beloofde het weer stoempen en op het kantje rijden te worden.

Voor Roel werd het een doorgevoerde training, na een stevige duurrit van zaterdag nog in de benen. Toch klasseerde hij zich nog als 21e. Henry wist een uur aan te klampen, en revancheerde zich zo van de valpartij een week eerder. Hij keek tevreden terug.

Andrew, Dik en Sander konden zich tijdens de schermutselingen aan het begin van de koers goed van voren handhaven. Vooral Sander was erg actief, en dus geen verrassing dat hij bij de juiste slag betrokken was. Vier renners – onder wie Sander – reden weg en kort daarna reed nog een viertal naar deze groep toe. Dik kon net zijn wagonnetje niet aanhaken. Dit achttal zou strijden voor de prijzen. Sander spurtte zeer netjes naar de 3e plek toe.

De achtervolgende groep viel ook helemaal uit elkaar, met Andrew en Dik in deze tweede groep. Andrew wist zich hier nog uit nog te maken in het gezelschap van een andere renner, en verzekerde zich zo van de 10e plek. Dik sprintte naar een derde plek in de groep, 13e overall.

Met nog twee ritten voor de boeg, staat Sander zeer verdienstelijk aan kop van het tussenklassement.

Met 74 starters in de A-race en 20 in de B-race, dit was de drukste rit tot nu toe dit jaar in Oss. De vele aanwezige FCA renners – Joost, Sander, Henry, Willy, Pepijn, Dik en Andrew – hadden er zin in maar veel prof en elite renners ook, waaronder een man of 15 van Destil-Jo Piels die vastberaden waren hun trainingskamp af te ronden met een overwinning. Meteen aan de bak dus en Sander – wie anders? – zat meteen bij in een ontsnapping. Maar na een aantal rondes reed een groep er naartoe, het peloton gaf flink gas en alles was weer samen. Helaas door de wind was het iedere ronde wringen, en Joost en Henry kwamen ten val toen één van de B-rijders vlak voor ze viel. Gelukkig viel de schade relatief mee maar ze konden allebei de wedstrijd niet uitrijden. Kort ernaar lukte het Andrew in de winnende ontsnapping te komen. 5 Pielers en 5 gewone mannen. Het lukte hem aardig om mee te rijden, niet te veel doen, eh? Maar na een uur vonden de profs het welletjes. Alle 5 op kop, bocht om, wind van zij, de 5e man roept “op de kant zetten!” en klaar was Kees. Andrew zakte terug naar het peloton. In de laatse rondes lukte het Sander om weg te glippen met vier man, net de groep gemist die uiteindelijk voor de vierde plek sprintte en kwam als 11e over streep. Andrew sprintte mee in het peloton naar een tevreden 17e plek. Dik, Pepijn en Willy maakten er een interval training van. Het seizoen is nog lang!

Sander werd rond half 5 al een keer wakker, kinderen hè, toen keek ik uit het raam en het was helemaal wit, dus maar even afwachten. Toen hij 2 uur later echt wakker werd (gemaakt) was het toch al beter, het dooide flink. Na contact met mooie Mario bleek het parcours vrij te zijn dus naar Andrew en, hop, naar Oss op het fietsje. Het was niet zo heel druk maar dat mocht de pret niet drukken. Ook Pepijn was weer van de partij, wel met de auto, maar ja. Zoals vaak had Sander er zin in en schoot meteen weg, uiteraard niet meteen los, maar na 2 rondes vormde zich een kopgroep van 3 renners, met Sander. Ook Tim Kerkhof (vorig jaar nog Roompot) en Roel Verhoeven (elite) zaten hierbij. Na nog een ronde kwamen er 3 junioren renners bij, dit draaide allemaal perfect rond want iedereen had podium, dus al vrij snel was duidelijk dat er niemand meer terug kwam uit de achterhoede. Tot aan de laatste ronde bleef het rustig, in de laatste ronde probeerde Sander het nog een keer, even aftasten, maar Kerkhof zat meteen op het wiel. Dan maar sprinten, hierin werd hij knap 2e. In het peloton hebben Pepijn en Andrew mooi afgestopt en op het laatst heeft Andrew nog een paar keer geprobeerd om weg te komen met een paar man, maar dit lukte helaas niet meer. Pepijn werd mooi 6e en Andrew 8e in de sprint. Allemaal mooie resultaten, 3 man in de top 10!!!

Afgelopen zondag, 5 februari werd de 3e trainingswedstrijd op de Vorstengrafdonk Industrieterrein in Oss gereden. Vijf kwartier en vijf rondjes deze keer. FCA Cycling Team had 4 renners aan de start:  Nick, Roel, Sander en Andrew. Met 66 starters was dit de drukst bezette trainingswedstrijd van 2017. Wellicht kwam dit door de droog en relatief milde weersomstandigheden. Zoals we gewend zijn, probeerde Sander kort na de startschot te ontsnappen maar dit lukte steeds niet. De snelheid in het peloton was gewoon te hoog, een rondje meer gereden in het eerste uur dan vorige week. En de windkracht en richting zorgden ervoor dat de grote groep heel lang bij elkaar bleef. Sander besloot zijn kruid verder droog te houden ter voorbereiding op de sprint. Een rondje of zes voor het einde glipte Andrew weg met 2 andere renners. Na een rondje of 2 maakte een man of 15 de aansluiting. Maar toen bijna iedereen zijn benen stil hield, roken Erik Dekker en 5 anderen hun kans. De beslissing was gemaakt maar FCA was er helaas niet bij. Enige wat overbleef was de sprint van het peloton voor de 6e plek en die werd mooi door Sander gepakt met Andrew 13e, Nick 39e en Roel 40e.
Al met al een goede training. Hup naar wedstrijd #4 met hopelijk een grotere FCA vertegenwoordiging 😉

Vandaag was het voor Sander, Andrew en Pepijn de eerste keer van het jaar in Oss, Joost en Nick waren er al voor de 2e keer. Goed weer, beetje natte weg maar dat mocht de pret niet drukken, allemaal zeer gemotiveerd. Dit was zeker te zien bij Sander, hij had er gruwelijk veel zin, meteen de eerste ronde op kop en veel geprobeerd om weg te komen, dit lukte na 3 a 4 rondjes samen met Jasper de Laat. Een stuk of 6 a 7 rondjes bleven ze vooruit maar ze misten nog 2 man om weg te blijven. Dus met nog een aantal rondes te gaan werden ze weer ingelopen, daarna waren Joost en Nick actief om weg te komen, dit lukte niet meer. Ze reden samen met Andrew mooi in het peloton uit, Sander miste het einde door pech en Pepijn had een interval training dus was er ook niet meer bij. Goed getraind met z’n allen en met een zeer goed gevoel richting huis.

De dag van het najaar!! Ik (Sander) had in het najaar geen wegwedstrijd meer gereden, drukke weekenden en geen risico willen nemen wegens onderbezetting op het werk (werk gaat nu eenmaal voor) maar had me wel ingeschreven voor de Bart Brentjens Challenge (ook wel BBC genoemd), dit is tevens het NK Marathon, 110km. Eèn keer eerder had ik hier aan deelgenomen, in 2013, deze wedstrijd duurde toen niet heel lang voor me, vanwege een kapotte buitenband na 10 km, dan is het over hè.

Nu niets aan het toeval over gelaten, extra stevige banden, stickers mee voor in de binnenkant van de buitenband, een paar keer getraind in het bos en een paar lange tochten gemaakt op de race, dus ze konden mij niets maken 😉

Continue reading →

Een rondje met een dijk erin, dat is altijd werken. De wind stond gelukkig niet vol op de kant, dus zagen Pepijn, Nick en Joost wel kansen. Het werd een levendige koers achter 2 koplopers. Veel demarrages, even zo veel kansloze pogingen. Tot een groep van een man of 6 zich los kan maken van het peloton. Joost kan er alsnog met een andere renner heen rijden. Eenmaal aangesloten een ronde meedraaien, en de laatste ronde was aangebroken. Halverwege die ronde kreeg Joost een seintje van een andere renner om er tussenuit te knijpen. Goed plan. En dit hield hij vol tot het einde: 3e en een mooie uitslag om de winter in te duiken. Pepijn wilde ook duiken, maar dan op het asfalt. Wat schaafwonden rijker kwam hij binnen op plek 37. Nick had een redelijke off-day, maar wel uitrijden op een 35e plaats.

Jongstleden zaterdag was de laatste wedstrijd om de masters cup in Venlo. Peter stond ook in deze zesde wedstrijd aan de start. Dit keer mochten eerst de  “ouderen” starten. Ondanks dat er goed doorgereden werd kwamen de dertig en veertig plussers na 10 ronden bij de rest, zodat het weer aanhaken was en het tempo nog wat omhoog ging. Na de veertig rondjes konden de overgebleven vijftig plussers afsprinten en werd Peter wederom vijfde. Na afloop zou er geloot
worden tussen de renners die alle wedstrijden gereden hadden, Peter was hier ook bij, voor de Fiets of premie van € 700,-  Er werd besloten om de prijs te delen en de overgebleven vijf renners kregen dus ieder € 140,- . Met nog wat eerdere premies dit jaar toch weer een aardige opsteker.

Zaterdag stond Andrew aan de start van zijn laatste wedstrijd van het seizoen, de Masters 40+ wedstrijd van de 18e Groeistad Klassieker in Amersfoort. Een heel goed georganiseerde koers met meer dan 100 man aan de start. Het werd een snelle wedstrijd – 46km/h gemiddeld voor de winnaar – met veel pogingen om weg te komen. Aangezien de wedstrijd van vorig jaar in een bunchsprint eindigde, Andrew beloot om niet te gek te doen, goed voorin te blijven en proberen te volgen over de Utrechtse heuvels. Dat lukte heel aardig, Andrew had goede benen (hele goed zelfs) maar hij had niet genoeg zelfvertrouwen toen er 10km voor de streep één man wegglipte. Hij had er gelijk erachteraan moeten gaan. Het peloton leek vrede te hebben met sprinten voor de tweede plek, geen ploeg die de hef in eigen handen nam om in de achtervolging te gaan. Nu was het tijd om al zijn sprint training van de laatste weken in de praktijk te brengen. Helaas moest Andrew vol in de remmen met ongeveer 400m te gaan om een massale val partij – de tweede van de dag – te vermijden. Eenmaal weer op gang, hij haalde een man of 20 in en kwam als 18e over de streep. Geen slechte afsluiting van zijn langste wielerseizoen ooit. Roll on 2017!

Al jaren is Joost de enige FCA-er die tijdrijden leuk vind. Nu kreeg hij er voor het NK TIjdrijden in Bemmel een lotgenoot bij: Dik. Samen hadden ze al eens het parkoers verkend. 21,5 kilometer. Merendeels over de dijk, met een lastig stuk door de polder. De weersvoorspellingen waren lang slecht. Maar op de dag zelf was het perfect weer. Wat wind, droog en niet te warm.

Joost mocht het bal openen voor de Masters 30+. Met een flitsende start begon hij aan zijn strijd tegen de klok. Maar na 500 meter kwamen de eerste tekenen binnen dat de benen misschien niet pasten bij de moraal. Het werd goed op de hartslag kijken, en daarbij de snelheid negeren,  Na 10 kilometer werd hij ingehaald door de 2e starter. In de polder kon Joost bijblijven, maar op de dijk miste hij de overdrive en verdween de tegenstander, en daarmee ook enige illusie dat het een goede uitslag zou worden.

Dik was nerveus voor zijn eerste echte tijdrit. Hij was net op tijd voor de start, en na het startschot sloeg de ketting een paar keer aardig over. Maar na een moeizame start kwam hij in een goed ritme, en kon dit volhouden tot op de streep. Direct na de streep schoot de kramp er dik in,  Dus de inspanning was perfect ingedeeld!

De winnaar bij de Amateurs had 28 minuten en 15 seconden nodig. Joost kwam op een 23e plek binnen na 30 minuten en 43 seconden. Niet veel later Dik: 26e met een tijd van 31 minuten en 8 seconden.  Het is en blijft een echt specialisme,