Na de eerste etappe door bekend terrein, volgde vandaag etappe 2 van de Hel van Brabant. Een rondje Kempen, hier wist ik echt de weg niet. Dus maar even wat tips gekregen van Nick, en maar hopen dat ik er wat aan zou hebben. De benen voelden in ieder geval niet slecht aan.

 Waar ik in de eerste etappe redelijk ver weg was van ellende, was het nu in de eerste 10 kilometer tot 2 keer toe feest: een zwieper zorgde er voor dat ik in de berm kwam, en bij Vliegbasis Eindhoven zat ik achter een valpartij van een renner. Zijn fiets stuiterde over de weg en zorgde er voor dat ik voet aan de grond moest zetten. Van mijn mooie positie vooraan bij de start was helemaal niets meer over.

  Continue reading →

Zo, de eerste etappe zit er op. Toch altijd spannend vanwege het nerveuze karakter van deze klassiekers. 200 man aan de start die allemaal denken te kunnen winnen. Gelukkig vandaag niet. Het begin was al rustig, met een minuut stilte voor de in de Giro d’Italia overleden Wouter Weylandt. Daarna werd Erik Dekker in het zonnetje gezet. Met rugnummer 1 op zijn rug, dus hij rijdt de eerste etappe mee. Geen idee met welke ambitie trouwens…

Continue reading →

Een drukke koers op het mooie en zware parkoers in Baarlo. Iets minder warm dan de week ervoor, wel meer wind, en veel gemotiveerde hardrijders. Dat leverde een snelle koers op.

Continue reading →

Op Moederdag stond de Hel van Mijnheerkens op het NWB programma: racen onder de rook van het Roermond Outlet Centrum, waar sommige mensen moeders gingen trakteren op allerlei mooie spullen. In Leeuwen stonden renners te trappelen om het beloofde bosje bloemen voor moeders mee naar huis te mogen nemen, beseffende dat de benzinepomp ook altijd wel wat leuke bosjes op voorraad heeft.

Continue reading →

De amateurs mochten op 2e paasdag 40 (!) hele kilometers koersen in Gerwen. Door de korte afstand werd het een harde race die nooit echt stil viel. In het begin reed er een groep weg, die uiteindelijk werd teruggehaald. De tweede groep die het avontuur zocht, bleef weg. Daarachter een peloton dat steeds meer uitgedund raakte door de zwaarte van de wedstrijd.

Voor FCA kon alleen Rob nog iets leuks laten zien. Maar ook hij viel net buiten de prijzen. Ferry, Joost en Roel eindigden allen helaas in de achterhoede. Woensdag herkansing in Gemert bij de WVAN.

Met veel moraal en ingesmeerde benen stonden Willy, Joost, Roel en Rob aan de start van de zonovergoten Omloop van het Munnikeland. Met weinig wind beloofde het op de 10 kilometer lange ronde een racebaantje te worden. Helaas bleek dit ook het geval te zijn. Rob probeerde talloze keren weg te rijden, maar er werd niemand iets gegund.: het moest en zou een sprint worden. Continue reading →

Ferry, de plaatselijke favoriet Roel, zijn broer Rob en good oldies Willy, Hans en Henry (verder niemand vergeten toch?) stonden klaar voor de start in Heeswijk voor de eerste of al de tweede wedstrijd van het seizoen. Oh ja, Joost, maar die stond aan de verkeerde kant van het hekwerk. Geblesseerd en toch even aanwezig zijn om het juiste wedstrijd gevoel op te doen voor Someren-Heide aankomende zondag.

Continue reading →

Op het technische rondje van Zoetermeer besloten Roel en Rob hun kans weer te wagen. Met een goede 85 renners aan het vertrek stond er een mooi startveld. Roel liet zich meteen al wat naar achteren dringen op een rondje wat niet de zijne is. Op bijna driekwart van de wedstrijd besloot hij er de brui aan te geven na onnoemelijk veel gaten dicht gereden te hebben. Rob kon zich vooraan goed handhaven, ondanks dat het gebrek aan snelheid in de benen nog overheerste. Wegkomen was gedurende de koers onmogelijk. Het werd dan ook een pelotonsspurt. Na wat hachelijke momenten in de laatste ronde wist Rob zich als 13e over de meet te slepen. Het belangrijkste was dat de benen nog steeds goed aanvoelden na twee koersdagen achtereen. Vol moraal naar Heeswijk-DInther om daar richting top-5 te stormen of Roel naar de zege te loodsen.

Roel en Rob reden de openingskoers voor de amateurs van het nieuwe jaar. Zoals gebruikelijk had iedereen veel moraal. Met 120 manschappen over het toch wel smalle en technisch makkelijk parcours zorgde voor een makkelijke koers. Hoewel het hard ging, was wegkomen moeilijk. Toen na een ronde of 10 een drietal wegreed, zagen we de bui al hangen. We hebben ze pas aan de meet terug gezien. Roel en Rob besloten zich niet in het sprintgeweld te mengen. Het seizoen is immers nog lang. Een 29e en 35e plaats was het resultaat. De benen waren erg goed, maar de echte snelheid was er nog niet. De herkansing zou de dag erna al zijn.

Eindelijk na louter trainingsarbeid was het tijd voor koers. Ook de weergoden waren goed gezind. Daags voor de koers werd er rond gebeld, een hele delegatie zou afzeizen naar het zonnige Rijsbergen: Henry, Willy, Hans en Ferry. Daar aangekomen, omgekleed, warm gereden en nog steeds geen Willy en Henry. We krijgen een sms-je, de ‘Killer-mobiel’ heeft stukken, dus toch maar 2 man aan het vertrek. Maar dat mocht de pret niet drukken. Continue reading →