Net zoals vorig jaar had Sander zich weer ingeschreven voor het Nk Marathon in Eijsden bij de Masters 30+. De hele week was het al een beetje druilerig weer en met regen op de dag zelf beloofde het een epische, heroïsche editie te worden. Hij had vorig jaar wat ervaring op gedaan en geleerd dat je je niet gek moet laten maken bij de eerste 10 km, dus gedoseerd startte hij en had al snel een mooi groepje. Iedereen moest een beetje z’n weg vinden in dit modderbad, het was glibberen en glijden, met een perfecte bandenkeuze en de o zo belangrijke bandendruk had Sander een goede keuze gemaakt en dat glibberen ging hem best goed af, afdalingen nam hij iets rustiger dan de echte mtb’ers maar berg op sloot hij weer aan en ging er weer langs om daarna weer wat voorsprong te hebben voor de afdaling. Af en toe waren er wat loopstukken en dat is wel funest voor de benen, dit zorgde halfweg koers toch wel voor wat lichte kramp. Maar gewoon weer het ritme gepakt, laag verzetje bergop, wattage niet te hoog om in de tussenstukken proberen weer wat gas te geven met een mooi groepje. Hij had hem goed ingedeeld, want waar vorig jaar de andere renners Sander inhaalde was het nu andersom. Na een goed eindschot werd hij na 5.39.51 uur 17e in zijn categorie, waar er 43 gestart waren. Algemeen kwam hij op een 107 plek uit. Nummer 1 werd Lars Boom in een tijd 4.23.49 uur, snelste dame was Annemiek van Vleuten 5.26.07 uur. (hele uitslagenlijst is te vinden op www.bartbrentjens-challenge.com) Er waren heel veel uitvallers deze dag vanwege de bagger/modder, motivatieprobleempjes, valpartijen enz., dit zorgde er voor dat hij weer heel trots op zijn prestatie was en kan hij weer met een goed gevoel terug kijken op dit prachtige evenement. Voor volgend jaar heeft al één iemand van de club aangegeven om mee te doen en hij hoopt op meer want dit zouden meer mensen een keer moeten meemaken, zo mooi, die gezelligheid, toegankelijkheid om tussen de toppers te rijden, het afzien, en het voldane gevoel naderhand! Tot volgend jaar! Fijne winter!

Zondagmiddag is Henry in een stralend zonnetje van start gegaan met bijna 50 andere coureurs. Na vele uitvalspogingen, rijdt er een groep van zes renners weg op de Oosterhoutsedijk, waar de wind vol op staat. Ronden lang jaagt het peloton op deze zes vluchters. Dankzij een aantal ploegen, die het niet eens zijn met de samenstelling van de koplopers worden de zes vluchters terug gehaald.

Het is even rustig in het peloton, maar dan beginnen de uitvalspogingen weer op de dijk. Uiteindelijk rijden er vier vluchters weg. Het peloton doet verschillende pogingen om de vier renners terug te halen, maar het is gebeurd. Ze zijn weg de vier coureurs. Drie ronden voor het einde rijdt Henry met acht andere kompanen weg. Ondanks dat ze flink doorrijden keert het peloton voor de laatste ronde terug. Het peloton kan zich opmaken voor de spurt om de vijfde plaats. Henry gaat nadat de stofwolken zijn opgetrokken met een twaalfde plaats tevreden naar huis.

Willy en Henry zijn afgelopen zaterdag Belgie ingereden om een koerske te rijden in Berlaar.
Door een file op de A2 bij Eindhoven (de volgende keer toch maar de N2 pakken), waren de coureurs net op tijd gearriveerd in Berlaar. Het korte inrijden, was voor beide coureurs in de eerste ronden duidelijk voelbaar. Die Belgen wachten echt niet. De gaskraan gaat gelijk vol open. Willy en Henry bevonden zich in de eerste ronden dan ook achterin het peloton. Overleven, in het 85 man sterke peloton, was het motto. Halverwege de koers voelden de benen van Henry wat beter aan. Tijd om langzaam naar voren te rijden. Beide coureurs konden zich niet mengen in de wedstrijd.  Henry had wel genoeg over voor de laatste ronden om mee te doen in de sprint. In de laatste ronde rijden verschillende coureurs weg. Henry speculeert op een renner of renners, die voor zijn ploeg het gat op de weggesprongen renners dicht rijdt. Het gebeurt niet (ships). De renners zijn gevlogen. Henry wordt in peloton spurt vierde en eindigde op de twaalfde plaats. Willy was ook tevreden en zo verlieten de renners Berlaar met een goed gevoel

1 oktober, prima weer om het wielseizoen 2017 af te sluiten. Joost en Nick besloten dat te doen in Bemmel bij de jaarlijkse koppeltijdrit op de dijk van Bemmel naar Angeren. Een vroege start, met wat logistieke probleempjes, zorgden voor een bijzonder korte warming up. Joost zou het eerste stuk vanaf de start doen, vanwege de mindere explosiviteit van hem zou dit een wat rustigere start geven om zo op te stomen naar een top tijd. Alleen trok hij gelijk door richting de 50 km/u, wat de heren renners bijna in de problemen bracht in het lange stuk wind tegen. Daar was het ploeteren om boven de 39 uit te komen. Gelukkig was het laatste stuk gunstiger qua wind, en konden de snelheden weer boven de 45 km/u komen. Nick, op zijn inderhaast in elkaar geknutselde koersfiets met opzetstuur, had wat last van een niet-optimale houding, maar kon toch een mooie bijdrage leveren aan een gedeelde 9e plek in de einduitslag van in totaal 50 koppels. Tevreden de winterslaap in dus.

Uitslag koppeltijdrit 2017

Omdat Dik – door vakantie en werkdrukte al twee maanden keer koers had gereden, was de ambitie voor de ronde van Ede van woensdag 23 augustus naar beneden bijgesteld. Zeker ook gezien het feit van een groot startveld – 130 renners – en het aard van het parcours; finish straat die vals plat opliep en daardoor werd het een interval koers.
En inderdaad, Dik moest na ongeveer een kwart koers de kop van de wedstrijd laten gaan. In een groepje bleef het tempo er redelijk in en zo maakte hij toch zijn kilometers. In ieder geval alsnog een goede training dus. En voor de statistieken: Dik werd geklasseerd op de 73e plaats.

Vier FCA-renners staan aan de start in Rucphen. Een (kleine) ronde op het industrieterrein, die altijd lastig is door de hoge snelheid en het aantrekken vanuit de bochten. Die bochten werken ook niet mee door de putdeksels. Drie renners rijden na een aantal ronden weg en blijven constant op 20 seconden hangen. Het peloton doet niet genoeg moeite om de renners terug te halen. Joost en Nick proberen van alles om weg te komen, maar het wil niet lukken. Zeven ronden voor het einde lijkt een grote groep elkaar gevonden te hebben. Joost is daarin aanwezig. Nick, Roel en Henry zijn verslagen, maar plotseling komt het peloton toch op gang en wordt het gat snel gedicht. Joost en Nick besluiten de laatste vijf ronden op kop te rijden met in het wiel Henry. Ze houden het tempo hoog. Twee ronden voor het einde zijn Joost en Nick bedankt. Verschillende renners vliegen er hard in. Nu aan Henry om zich voorin te handhaven. Het lukt uiteindelijk goed. Met een derde plaats in de sprint. Zo konden de vier FCA-renners met een top tien en twintig plaats naar huis.

Op de Belgische site stond vermeld dat in Genk een wedstrijd te rijden is op zaterdag 19 augustus. Een paar dagen voor de wedstrijd zijn de starttijden plotseling vervroegd. De weergoden zijn dankzij die gewijzigde starttijden de twee coureurs gunstig gezind en zo besluiten ze naar Belgie te gaan. Eenmaal ter plaatse gearriveerd, zien de FCA-ers dat ze aan de achterkant van de finish zijn. Ze moeten aardig omhoog kijken om het parcours boven te zien. Willy heeft de handrem van zijn auto maar eens goed aangetrokken. Je zou het maar meemaken dat die auto naar beneden rolt. Met een beetje pech moet je dan ook nog met de fiets naar huis……..

Continue reading →

Antoine stond zaterdag 22 juli aan het vertrek in Barendrecht. Een kort rondje met vier bochten en een klein hoogteverschil. Een man of 50 aan het vertrek voor 40 rondjes en gelukkig droog. In principe was het de bedoeling om op niet te groot verzet zo lang mogelijk te volgen zonder te veel te lijden, want zondag stond er nog een koers op het programma. Lang volgen dus en in de laatste ronden kijken hoe de situatie was. De benen waren eerlijk gezegd niet zo super, maar volgen lukte. Negen man reden weg, Antoine probeerde het een ronde voor het einde solo voor plek tien. In de laatste 10 meter kwam het sprintende peloton er nog over: een 14e plek was zijn deel en nog onderweg een keertje een premie gepakt.

De volgende dag richting Breda voor het NK WFN. Enig risico op een nat pak, maar het zij zo.

De eerste ronde bleef het droog en toen werd t donker en hééééél nat. De benen waren veel beter dan een dag eerder, maar de regen belette het om echt te gaan koersen. Overleven en afwachten in laatste wiel.  Na een uur werd het droger en in de laatste ronde schoof Antoine naar voren en probeerde het een keer op een viaduct. Hij kreeg wel ruimte, maar  uiteindelijk liep het weer samen. Met nog 2 kilometer te gaan een nieuwe poging en die lukte. Hij kreeg één man mee en ze reden voor plek 4. In de laatste meters kwam de eerste man van het sprintende peloton er nog overheen, maar toch een verdienstelijke 5e plek na een enigszins ingehouden gereden koers.

De laatste wedstrijd van de WVAN van het jaar stond vandaag op het programma. Bij de amateurs waren het Nick en Sander die het moesten doen. Ze hadden er veel zin en er werden een paar plannetjes gesmeed met het inrijden, Nick wilde er een show van maken 😉 en Sander ging het op het begin rustig aan doen. Na 2 rondes rustig achter in het peloton de kat uit de boom te hebben gekeken gleden de FCA renners langzaam naar voren. Sander opende de debatten met een demarrage, was weg met 3 man en later sloot ook Nick aan, groepje van een man of 8, maar de samenwerking was niet optimaal en werden ook weer terug gehaald. Daarna weer even op adem komen en toen reed Sander op kouse voeten weg, paar honderd meter later sloot Willemsen aan, dit draaide mooi rond maar ze konden het niet voorkomen dat een aantal rondes later de leider in de competitie, Edwin Arts, kon aansluiten, en nog een paar rondes later nog 2 renners. Na een spannende laatste ronde waar het peloton nog akelig dicht bij kwam, werd er gesprint met deze 5 en daarin werd Sander verdienstelijk, na een goede koers, 3e. Nick sprintte naar een mooie 8e plek. In het klassement maakte Sander op de laatste dag nog een sprongetje van 6 naar 4.

Zondag was het eindelijk zover, de allereerste Omloop der Zeven Heuvelen. Na maanden vooruit kijken, Toine, Sander, Joost, Frank en Andrew namen hun plek in een volgens sommigen overvolle deelnemersveld van meer dan 150 renners. Zes keer een pittige omloop van negen kilometer stond hun te wachten. Zes keer de Derde Baan omhoog en zes keer de Zeven Heuvelenweg met een oplopende finish in Berg en Dal. Andrew bleef goed voorin rijden, ook op de Derde Baan. Joost had een iets mindere start, kwam achteraan te zitten en moest steeds in de achtervolging na de klim. Frank werd in de 2e ronde gelost. Toine en Sander hielden liever hun kruid droog voor de laatste rondjes maar helaas konden de FCA mannen niet volgen toen de beslissing werd gemaakt in de vijfde ronde op de klim. Andrew zat er net achter op Derde Baan (7 man) maar kon niet versnellen. De snelheid bleef hoog in de achtervolging maar uiteindelijk kon het peleton zich klaarmaken voor een massasprint voor de 8e plek. Het werd steeds zenuwachtiger in de aanloop naar de sprint en ja hoor, ongeveer 100m voor de streep viel er een man of 20. Sander en Toine lagen er helaas bij maar gelukkig kwamen ze met alleen wat schaafwonden, kleerscheuren en de schrik vrij om uiteindelijk als 46e & 67e over de streep te komen. Door de valpartij kon Andrew wat opschuiven en werd 27e. Joost moest dor al het inhaalwerk lossen op de allerlaatste klim en kwam 68e. Frank werd niet geklassificeerd.