Nick, Joost en Dik stonden aan de start voor de Ronde van Geldrop. Eerste winst was dat het droog bleef, want tot lang in de ochtend bleef het miezeren. Het rondje door het centrum van Geldrop heeft veel drempels en putdeksels en nergens loopt het echt lekker. Een erg zwaar criterium dus.

Een drietal renners pakte al snel een kleine voorsprong, die ze gestaag zouden uitbouwen. Daarachter reden de FCA renners attent mee maar konden niet mee met een tweede groep van vier. In de laatste tien ronden probeerden ze alle drie nog weg te springen uit het peloton, maar een gaatje slaan lukte niet. Het werd dus sprinten met uiteindelijk Nick als 17e, Dik en Joost moesten genoegen nemen met de 24e en 29e plek.

Vol goede moed staat Henry aan de start van Brakel. De ronde heeft normaal een lengte van 10 kilometer, maar is met 3 kilometer ingekort vanwege werkzaamheden. Je zou denken dat de koers daardoor minder zwaar zou zijn, door de kortere tijd die je in de winderige polder koerst, maar helaas…

Een dikke 80 man vliegen uit de startblokken na het groene licht van de KNWU jury. Met als gevolg dat het peloton regelmatig op een lint wordt gereden en regelmatig uit elkaar valt. Henry kan zich tot driekwart van de koers handhaven in het peloton, maar nadat het peloton weer eens uit elkaar werd getrokken, blijken er 33 renners gevlogen te zijn. Henry mag de laatste ronden voldoen in een pelotonnetje achter de 33 vluchters met als uiteindelijke winnaar Arnold Stam.

Ronde 4 alweer in de WVAN Competitie. Bij de Amateurs 5 FCA renners: Ferry, Henry, Joost, Nick en Willy. Al snel in de koers ontstaat er een kopgroep van 6 renners met een attente Henry erbij. Het leek bijna te vroeg, aangezien het even duurde voordat ze echt voorsprong konden nemen. In die tussentijd besloot Joost de sprong te wagen. Henry kreeg vanaf de kant toegeroepen dat Joost eraan kwam. Even geen kopbeurten meer draaien in de kopgroep. Uiteindelijk kon Joost mede daardoor aansluiting vinden. Verder dus met 7. En dat marcheerde goed. De voorsprong kwam nooit onder druk te staan, mede door het goede teamwerk van de FCA heren in het peloton. In de laatste halve ronde de eerste en meteen de beste demarrage vanuit de kopgroep. Een man koos het avontuur. Niemand reageerde. Joost besloot hetzelfde te doen, wederom geen directe reactie. Op jacht dus naar de koploper. Even kreeg Joost het idee dat hij dichterbij kwam, maar dit was maar tijdelijk; de voorsprong was te groot. Wel een mooie 2e plek. Henry kwam moegestreden als 5e over de meet. En in de pelotonsspurt zat Ferry ook nog goed voorin, en maakte het een succesvolle koers voor FCA door nog net in de top-10 te finishen. Willy en Nick reden de koers, na gedane arbeid, uit in het peloton.

Bart en Peter stonden bij de Masters dit keer samen voorin klaar om een snelle start te maken. Zij hadden met 2 Gemertse lotgenoten een deal gemaakt: 2 rijden weg, de anderen stoppen af. Zo geschiedde. Bart reed samen met die andere renner weg. En Peter stopte samen met de andere ploeggenoot alles af. Zodoende kon Bart in ronde 2 gaan sprinten voor de premie. Na 3 rondes vond het peloton het welletjes en ging men op jacht naar de koplopers. Eenmaal gegrepen bleef het onrustig, maar niemand kon weg komen. Op 2 ronden voor het einde lukte het dan toch 1 man. Hij won de wedstrijd en het peloton ging sprinten. Peter werd 13e en Bart 25e.

Eerste Paasdag om 07.15 u stonden ze dan bij de MacDonalds in Ewijk… dicht! Dan maar door naar Apeldoorn voor de Ronde van Gelderland, die al om 09.15 u zou starten. Antoine had nogal last van de luchtwegen, en pas om 02.30 uur in slaap gevallen de avond ervoor. Willy had geen excuses.

Met 160 man aan het vertrek was de start hectisch, maar na 1 km zaten Willy en Antoine bij de eerste 10 te rijden. Sterker nog, Willy zat direct in de kopgroep, die, ondanks de vaart in het peloton, 55 seconden pakte. Knap werk! De koers ging richting Arnhem waar gedurende 30 km veel op en af gereden moest worden inclusief Posbank en mooie vergezichten. Geen branden op de Veluwe nog te bekennen.

Vlak voor de Posbank was Willy terug in het peloton. Opgeblazen en veel tijd om te herstellen was er niet. helaas, Willy gelost. Antoine pufte en kuchte als een oude vent, maar kon in de groep meeglijden. Heuvelzone overleeft, maar toen begon de ellende pas… en dijk van wel een uur of zo! Windkracht 5 schuin tegen, dus dan weet je het wel. Twee keer in de 2e waaier en 2 keer terug gekomen. Aangesloten in het uitgedunde peloton en ongeveer 20 seconden nadat hij dacht “gaat lekker nu”, weer eraf. Met een klein groepje blijven draaien en uiteindelijk 41e in de uitslag. Gezien de omstandigheden nog niet zo slecht. Douchen en naar huis via Ewijk.

Onder een mooie lentezonntje mochten de Amateurs weer eens starten in Den Dungen. Het was geen rondje maar een driehoek. En met de aanwezige wind zorgde dat voor een zwaar koersje. Lekker op het (Maas)kantje koersen! Henry, Joost en Nick hadden daar wel zin in.

Het was in de eerste ronden meerijden. Vooral Nick en Joost waren goed en actief voorin te vinden. Voor Henry leek de koers op een gegeven moment voorbij. Lekke tube. Gelukkig kon hij een ander wiel lenen, en mocht hij met een ronde vergoeding weer aansluiten. Ondertussen was er een groep van 6 ontsnapt. Joost kon gelukkig weer aansluiten. De organisatie leek even zoek, maar al snel reden ze ‘gebroederlijk’ naar een voorsprong van 25 seconden. 2 man van STMA Cycling Team erbij, zij gingen er met de buit vandoor. In de een-na-laatste ronde ging een van die 2 er vandoor. De rest kon alleen nakijken. De 4 resterende renners besloten te blijven draaien. Teamgenootje van de STMA renner die ontsnapt was, sloot als laatste aan en draaide logischerwijs niet meer mee. Door zo wat energie te sparen kon hij er op het einde ook nog tussenuit knijpen. Het werd dus met 4 man sprinten voor plek 3. Joost dacht er goed voor te staan. Echter, op het laatste rechte eind was de benodigde versnelling afwezig in de spurt der stervende zwanen. Een 5e plek, stiekem had hij gehoopt op meer.

In het peloton verbrokkelde het wat. Er konden nog wat kleine groepjes op avontuur. Het peloton mocht afspurten voor circa plek 12. Henry werd 19e, Nick 20e. Alle FCA-renners in de top-20!

[flickrset id=”72157644183694953″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”original”]

Afgelopen woensdag stond al weer de derde ronde van de WVAN competitie op de planning. Ditmaal Bakel. Het rondje bleek aangepast te zijn. Of het hier aan lag is niet zeker, maar de koers bij de amateurs was erg mat in het begin. Het viel regelmatig wat stil, en door de erg smalle wegen met erg veel grind en zand erop, was er geen doorkomen aan voor de renners die naar voren wilden. Uiteindelijk raakte de koers wat meer open. Joost kon zo naar voren komen, besloot op kop te gaan rijden om het peloton terug te brengen naar een eenzame koploper. En zowaar brak het peloton. mede door wat afstopwerk kon er zo een kopgroep van 6 met Joost erbij dus wegkomen.

Het duurde even voordat de samenwerking in de kopgroep lekker liep. Maar toen was het 6 ronden volmaken om te mogen spurten. na de laatste bocht kon een renner zich nog losmaken uit de kopgroep. De rest keek hem na. De snelheid ging er redelijk uit. Joost wilde de spurt niet afwachten op deze smalle aankomst, en besloot een poging te wagen om er ook tussenuit te knijpen. Helaas de verkeerde beslissing, want hij kreeg de 4 resterende renners in zijn wiel, die er uiteindelijk allemaal vakkundig overheen kwamen op de meet. Een 6e plek dus.

Nadat Joost wegreed met zijn kompanen, kwam er in het peloton in eerste instantie een soort van rust. Hierdoor kwamen verschillende renners op het idee, dat wegrijden wel eens een goede optie zou kunnen zijn. Met een beetje geluk kun je dan nog aansluiten bij de kopgroep. helaas werden de uitvalpogingen iedere keer teniet gedaan. Halverwege de laatste ronde doet Ferry een laatste uitvalspoging. Door de straffe tegenwind richting de finish wordt zijn dappere poging teniet gedaan.

De “fluorescerende” Belgische wielerploeg fietsend op prachtige Fondriest fietsen (Henry werd hier heel gelukkig van, en deze zijn ook te koop bij onze sponsor Tonn van Alphen te Handel), rijdt hard op kop om de spurt voor te bereiden. Na redelijk wat getouwtrek met de uiteindelijke spurtwinnaar wordt Henry uiteindelijk 2e in deze “heftige” strijd. De aanwezige amateur FCA-ers kunnen allen terugkijken op een goede woensdagavond koers.

Bij de masters ging men weer keihard van start, de eersten moesten binnen een ronde lossen. Steeds probeerden enkele renners weg te rijden, maar niemand kreeg echt de kans weg te komen. het leek er op dat alles bij elkaar zou blijven, echter, op het laatste rechte stuk ging er een man vandoor en niemand die hem terug durfde te halen. Hij won en het peloton ging sprinten. Na het nodige gekwak en geduw werd Peter 12e en Bart 17e.