Op donderdag 30 juni stonden er aardig was FCA-renners aan de start op het racebaantje van Liessel. Willy, Henry, Hans, Roel en Rob waren present. Met een hoog gemiddelde was het tot aan half koers onmogelijk om weg te komen uit het peloton. De FCA’ers wisten zich goed vooraan te handhaven, helaas ging de koers voor Hans iets te rap. Na enkele uitvalpogingen, kwam Rob rond halfkoers weg te zitten met Van Grinsven en Van den Heuvel. Er werd erg hard gereden en het peloton liet niet begaan. Zes ronden voor het einde was de vluchtpoging ten einde. Twee ronden later demarreerde er een renner waarop Rob meteen reageerde. Dat bleek de juiste slag. Het peloton viel stiel en Rob en zijn vluchtmakker gingen voor de zege rijden. Helaas stak hier de onstuimigheid van Rob weer de kop op. Hij deed te veel kopwerk en in de laatste ronde bijna alles fout wat je maar fout kunt doen. In de eindsprint zat hij zodoende kapot en was het een koud kunstje voor zijn vluchtmakker om de zege te pakken. Alweer een tweede plek dus. Henry wist zich in de sprint van het peloton nog mooi voorin te plaatsen. Hij werd 9e, Willy 14e en Roel besloot na mooi afstopwerk zich niet meer te mengen in het gedrang, met een 27e plek als gevolg. Een moeilijke koers vanwege het gebrek aan bochten en klinkers. Het enorm hoge gemiddelde is daar het bewijs van.

Op maandag 27 juni reed Rob de kermisronde van Luyksgestel. Op een ronde met veel sfeer en toeschouwers moest een uur gewacht worden met starten. In de recreantenkoers voor de Amateurs was er namelijk een oude man overgestoken op het moment dat het peloton kwam aanstormen op een premiesprint. Hij werd vol geraakt en was meteen buiten kennis. De traumahelicopter moes er aan te pas komen en het duurde allemaal ontzettend lang. Maar uiteindelijk ging de koers van de Amateurs toch nog over een kleine 50 km. Rob zat al vanaf het begin attent van voren. Nadat de kopgroep van 8, met daarbij Rob, na een kwart koers was ingerekend, reden Raats en Van Grinsven er vandoor. Zij leken al uit zicht toen Rob met twee andere vluchters 4 ronden voor het einde uit het peloton ontsnapten. Maar na een ronde sloten ze al bij de twee koplopers aan. Juist op dat moment reed Raats er weer vandoor en ging solo naar de meet. Rob smeet teveel met zijn krachten en moest dat zodoende bekopen bij de eindsprint. Er kwamen nog twee renners overheen waardoor hij het met de ondankbare 4e plek moest doen.

Op een troosteloos rondje op een industrieterrein met een klein deelnemersveld streden Roel en Rob voor de prijzen. Al vroeg in de koers zorgde Roel voor de definitieve afscheiding. Hij kreeg drie andere renners met zich mee en zouden niet meer teruggepakt worden. Rob zat in een groepje van vier daar achter. De harde wind maakte de koers zwaar en verstoppen achter andere renners was er ook niet bij. Helaas kon Roel geen podium rijden en werd vierde. Rob had nog zware benen van het NK de dag ervoor en liet het sprintje in zijn groep lopen en werd daarmee achtste. Een koers om snel te vergeten.

NK voor journalisten op zaterdag 18 juni

Als student journalistiek besloot Rob zijn kans te wagen bij een heus NK voor journalisten. Er werd gestart in twee categorieën: de a- en b-categorie. Rob startte in de a-categorie en had daarin tegenstand van onder andere de winnaar van vorig jaar. Thijs Zonneveld zat tijdens de koers ergens onder een palmboom van zijn vakantie te genieten, dus dat was alvast een concurrent minder. In de 40 km lange koers zou het tussendoor met bakken uit de hemel komen. Onder epische omstandigheden reed Rob al ronde 2 van de 12 met een andere vluchter uit het peloton weg. Zij reden tot de laatste ronde ongeveer een seconde of 15 voor een achtervolgend groepje uit. In de laatste ronde besloot Rob solo verder te gaan toen de achtervolgende groep wel erg dichtbij kwam. Hij wist dit tot aan de streep vol te houden en won solo het Nederlands Kampioenschap voor journalisten en is daarmee de trotse eigenaar van een heuse rood-wit-blauwe trui.