Na een afwezigheid van enkele jaren, staan Gilze weer op de KNWU kalender. Dezelfde organisatie die het leuke evenement van de ploegentijdrit op poten heeft gezet, staan nu ook garant voor een echt criterium op een sfeervol rondje. Tenminste, bij de doorkomst door het centrum stond er veel publiek te kijken. Continue reading →

Op de dag van de WK finale stond er voor onze Amateurs een eigen beproeving op de kalender: de Ronde van Maren-Kessel. Altijd een lastige koers door de snelle finishpassage, en de zware dijk in het parkoers. Het weer speelt ook altijd een grote rol. Meestal door veel wind, nu door zeer warme temperaturen.

Henry, Joost en Maarten stonden aan de start, in totaal een kleine 60 man. Het advies van de speaker: veel drinken. Bedoelde hij tijdens de koers of tijdens de WK finale? Nou ja, starten dan maar, en kijken waar het schip strand. Continue reading →

Op het nieuwe parkoers van Boekel, 5400 meter lang met maar 4 bochten, werd supersnel gereden. 42 km per uur klokten de amateursEen paar ontsnappingen van enkelen, waarbij de voorsprong niet groter werd dan 50 meter. Twee ronden voor het eind sprong een viertal weg, met Henry erbij. Het peloton sloot in de laatste meters toch nog aan, maar de spurt was al ingezet. Henry zat goed, maar moest misschien iets te vroeg vertrekken. Op de meet werd hij nog net voorbij gestoken, maar toch een mooie 2^e plek. Maarten 5^e en Joost 21^e.

Dit jaar werd het NK voor Amateurs en Masters georganiseerd in Aalten. Te zien aan diverse posters de thuisbasis van Robert Gesink. De mooie en zware ronde was glooiend, en de laatste kilometer naar de finish was heuvel op. Zou Gesink hier zijn klimmersbenen ontdekt hebben? Samen met het warme weer beloofde het een pittige koersdag te worden. Namens FCA stonden 5 man aan de start: Hans trapte af bij de 50+, Henry en Maarten startten bij de 40+, en Joost en Ferry stonden tussen 158 andere Amateurs ingedeeld. Continue reading →

Vier FCA renners (van ongekende klasse) stonden aan de start bij de ronde van Bladel. De FCA renners mochten na de tijdrit van de junioren starten. Tjonge jonge, wat hebben die junioren een materiaal. Te denken valt aan de prachtige tijdrit fietsen, maar ook aan die vele schitterende campers die er staan te pronken. Puur naar het materiaal kijkend moet je de conclusie trekken dat het (toch) goed komt met de jeugd en dus het Nederlandse wielrennen. De vier FCArenners gingen super gemotiveerd van start. Je weet maar nooit misschien krijgen we ook nog wel een contract aangeboden van een Nederlandse profploeg. Ach, een buitenlandse ploeg is ook prima. Als er maar een camper bij afgedongen kan worden. Na de koers blijkt Ferry de beste sollicitatie te hebben gedaan (5^de). Hans heeft als wegkapitein en als knecht zijn stempel gedrukt op de koers. Maarten en Henry werden resp. 17^e en 18^e in de sprint, dankzij het knechten werk van Hans. Misschien moet Ferry tijdens zijn contract besprekingen eisen dat zijn ploegmaats ook worden opgenomen in de ploeg???!!!!

Zaterdag 26 juni een prachtige zonnige koersdag voor de organisatie van Herwijnen. Met ruim 90 deelnemers aan de start en een draaimolen langs de kant is het een echte kermiskoers.

Ondanks de warmte wordt er vanaf de start door de renners flink ingevlogen. Verschillende renners ondernemen een vluchtpoging, maar het peloton haalt ze telkens weer terug. Op het moment dat het peloton denkt dat het een massaspurt gaat worden knijpen er toch twee renners tussenuit. Het peloton mag in de laatste ronde gaan strijden om plaats drie. In de laatste honderden meters gaat Marcel Alma samen met Jochem van der Doelen ervan door. Jochem weet Marcel op de streep te kloppen. Henry werd uiteindelijk elfde.

Ditmaal op woensdag de WVAN Ronde van het Oventje/Zeeland. Georganiseerd door Henry en Willy, op een mooie ronde. Redelijk wat deelnemes aan de start, prachtig weer, en redelijk wat FCA renners in de buurt. Emiel, herstellende van een sleutelbeenbreuk, kwam even kijken en Jeroen had zijn diensten aangeboden om op een van de bochten te assisteren. Verder in koers bij de Amateurs: Willy, Henry, Joost,  Maarten en Frank. Bij de Masters stond alleen Hans aan de start.

De amateurs vertrokken om half 8 voor hun 17 ronden. Al bij de doorkomst van ronde 2 reed een renner weg. Op en signaal van Willy reageerde Joost en het resultaat was een kopgroep van 4 man. Gestaag werd de voorsprong groter, mede door de inspanningen van de koplopers zelf, maar ook vanwege het goede rijden van de FCA mannen in het peloton. Uiteindelijk bedroeg de voorsprong tot een minuut. In de laatste ronden bleek dat de kopgroep dus tot de meet zou kunnen wegblijven, en begon ook hier de finale. Iedereen deed een poging om een keer weg te komen, maar door de lange vlucht waren de krachten redelijk weggevloeid. Een spurt tussen 4 renners, welke op de lange aankomstweg beslist zou gaan worden. Joost had nog wat recht te zetten van de Rog Tour, en gooide alle frustratie in een beslissende spurt voor zijn tweede overwinning van dit seizoen. Henry eindigde ook nog mooi in de top 10, Maarten net erbuiten, en Willy bolde uit in het peloton.

Het verslag van de Masters volgt nog

[flickrset id=”72157624216841509″ thumbnail=”square” overlay=”true” size=”medium”]

Met drie man sterk (Hans, Ferry en Henry) zijn we naar Goirle afgezakt. De ronde van Goirle werd voor de zestigste keer georganiseerd en dat is toch wel uniek.

Speciaal voor deze gelegenheid is de wedstrijd in het centrum georganiseerd. Maar goed ….. vol goede moed zijn de drie mannen van start gegaan en het ging direkt volle bak. Er waren diverse uitloop pogingen. Iedere keer werden de ontsnapten door het peloton geneutaliseerd. Twee ronden voor het einde leek het toch te gebeuren een groep van een man of zes reden waren vooruit. Het peloton trok nog eens flink door om de groep terug te halen en in de laatste honderden meters lukte dit alsnog.

Hans, Ferry en Henry die alle drie in de buik van het peloton zaten, vlogen naar de finish toe. Resultaat Hans 31^e, Ferry 12^e en Henry 8^e.

Afgelopen weekend stond de Rog Tour op het programma. Een andere uitgave als in 2009: Geen eigen FCA team omdat alleen Maarten en Joost zich hadden ingeschreven, maar ook een dag en etappe extra.

De tijdrit van 4,9 kilometer was vooral een test voor Joost. Hij had er op getraind, maar op het moment supreme kreeg hij de gewenste versnelling niet goed rond. Een 21e plek was zijn deel. Maarten besloot niet alles te forceren, en eindigde in het middenveld.

Het avondcriterium in het centrum van Weert was er een val sneulende remblokken: erg nerveus dus. Maarten had er zin in, en kwam op het einde mooi weg met een paar andere renners. Helaas werden zij halverwege de laatste ronde terug gepakt. Balen dus, maar alsnog kon hij in de top 20 finishen. Joost had het er niet op, al die kamikaze acties. Hij besloot rustig mee te rijden en te sparen voor zondag.

De traditioneel afsluitende dorpen omloop was hertekend: een nieuwe ronde van 9 kilometer, en een stuk lastiger dan vorig jaar. Wat smalle kronkelige wegen maakten het een mooie zware koers. Wederom Joost relatief ver van achteren, en Maarten vol koersend om mee te zitten in een ontsnapping. En wederom lukt het hem. Maar net als zaterdag, helaas niet de beslissende. Bij de latste doorkomst zat het gehele pak bij elkaar. Joost kon nog naar voren rijden, en bij het uitrijden van Weert besloot hij te demarreren. Hij kreeg een renner mee, en gezamelijk reden zij een voorsprong van 20 seconden bij elkaar. Bij alle voorgaande doorkomsten in Weert moesten de renners het centrum in, en rechtsaf de singel op. Bij de laatste ronde moest linksaf gegaan worden voor een extra lusje door het centrum. Joost, redelijk vesleten en met zijn gedachten bij de tegenstander en de finish, reed automatisch rechtsaf. Stom, stom, stom, een zekere podiumplek weggegooid, aangezien zijn metgezel in de vlucht uiteindelijk won. Echt super balen, en zoals Maarten terecht zei na afloop:”je verdient een schop onder de kont”. Waar Maarten er alles aan heeft gedaan om op het podium te eindigen, wordt er door Joost een fikse blunder begaan waardoor het podium uit het zicht verdwijnt. Maarten eindigd in de spurt uiteindelijk wel nog als 6e, een sterk weekend dus voor Maarten

Bij de amateurs reed vanaf de start de belg Szekely weg. Na een ronde kreeg hij gezelschap van Marc van Grinsven. Samen bouwden ze een voorsprong tot 45 seconden op. Na ongeveer 30 km wedstrijd, reden Luuk de Beer, Peter van de Heuvel, Henry  en Kenny Kastelijn weg van het peloton en gingen op zoek naar die twee leiders. Ze vonden ze niet, kwamen niet dichter dan 30 seconden. Szekely won met een tien meter voorsprong op van Grinsven. Kastelijn was de snelste van de drie overgebleven achtervolgers. Henry werd verdienstelijk vijfde en Maarten (zesde) won krachtig de spurt van het peloton. Joost  en Nick eindigde beide in het peloton.

Frank Witloox probeerde bij de masters de wedstrijd te openen, door in de eerste ronde te ontsnappen. Lang mocht het echter niet duren. Na 18 km splitste de groep in een kop van tien man en het peloton van 33. De vluchters werden pakweg 20 km later weer teruggepakt. De 43 masters reden daarop massaal naar de finish. Verhagen was de snelste van allemaal, Johnny van den Berg werd twee en Ronald Sommer drie. Hansje spurtte naar een zevende plaats en Bart hield dankzij een strak tempo naar de finish toe er een veertiende plaats aan over. Twan, die zich flink aan het voorbereiden is voor de Dolomieten marathon, liet de spurt van het peloton aan zich voorbij gaan.