Omdat Dik – door vakantie en werkdrukte al twee maanden keer koers had gereden, was de ambitie voor de ronde van Ede van woensdag 23 augustus naar beneden bijgesteld. Zeker ook gezien het feit van een groot startveld – 130 renners – en het aard van het parcours; finish straat die vals plat opliep en daardoor werd het een interval koers.
En inderdaad, Dik moest na ongeveer een kwart koers de kop van de wedstrijd laten gaan. In een groepje bleef het tempo er redelijk in en zo maakte hij toch zijn kilometers. In ieder geval alsnog een goede training dus. En voor de statistieken: Dik werd geklasseerd op de 73e plaats.

Op de zomerse zondag namiddag togen Henry en Dik naar Elden voor de jaarlijkse wielerronde aldaar. Ditmaal aan de start samen met de elite, en dus maar kijken waar het schip zou stranden. Het tempo lag meteen hoog. Enkele groepjes pakten 15 tot twintig seconden voorsprong, maar werden steeds weer teruggepakt. Voor Henry en Dik overleven in het peloton. Met bijna honderd starters was dat peloton soms een lange sliert, en toen een renner voor Henry een gat liet vallen, was ook hij gezien, ongeveer half koers. Ook het moment dat de beslissing viel in de koers, en een groep wegreed en weg bleef. Ook een tweede groep reed nog weg. Dik kon zich goed handhaven in het peloton en soms wat opschuiven naar voren. Met uiteindelijk een gemiddelde van 43,8 was dat het ook: volgen. Uiteindelijk met een 32e plaats als notering.

Zowel Henry als Dik tevreden in de meting met de grote jongens.

Een parcours van 2,4 kilometer in de vorm van een 8. Meerdere lastige bochten met drempels en veel schots en scheve klinkers. Dik, Joost en Roel aan de start voor FCA. Meteen een hoog tempo en aanpoten. Na éénderde koers brak het peloton in tweeën. De 3 FCA’ers allen in het tweede deel. Ongeveer vijf ronden duurden het voordat het peloton weer samensmolt. Steeds werden ze gedwongen om gaten dichten te rijden om bij het peloton te komen en te blijven. Dik kon nog opschuiven en reed naar een 15e plek. Joost en Roel finishten moegestreden als 28e en 30e.

Op 26 maart reisden verschillende FCA renners af naar West-Brabant voor de Ronde van Rijsbergen. Willy beet het spits af bij de categorie 50+. Het geluk was echter niet aan zijn zijde, want op de schots en scheve klinkers brak hij zijn stuur af. Als een geluk bij een ongeluk bleef hij overeind, maar de koers was uiteraard wel over.
Bij de Amateurs, Andrew, Dik, Henry, Nick, Pepijn en Roel aan de start. Er werd behoorlijk doorgetrapt, met uiteindelijk een gemiddelde van 43km/h. En toch behoorlijk wat wind. Een drietal renners gingen ervandoor. Even na half koers, reden nog eens 10 renners weg. De FCA-renners misten de slag en dus werken geblazen. Door kop-over-kop te rijden, bleef de groep van 10 in het vizier, maar het gat zou nooit helemaal gedicht worden.
Dik won de pelotonsprint en werd 14e. Henry belandde net buiten de top 20. Andrew, Nick, Pepijn en Roel bolden in het peloton over de finish.

Op zondag 19 maart stond de seizoen opener op het programma: de Ronde van Heeswijk-Dinther. Na een reeks trainingswedstrijden, de eerste “echte” wedstrijd, en dus gespannen gezichten bij de start: Andrew, Dik, Henry, Joost, Nick en Sander in de kleuren van FCA.
Een stevige wind, maar de windrichting was zo dat de meeste gedeelten met wind tegen, bewoond en dus redelijk beschut waren en het open lange stuk voor de laatste bocht was wind zij in de rug.
De FCA shirts waren goed van voren te vinden. Helaas had Andrew een off day, pap in de benen. Joost was door de rug gegaan – hij was daags voor de koers letterlijk een jaartje ouder geworden – en reed bijna de gehele koers in laatste wiel.
Een sterk viertal reed weg en bleef weg. Daarachter bleef het peloton – op een paar schermutselingen in de laatste paar ronden na – bij elkaar. Sander en Nick probeerde het enkele keren, maar bleven nooit lang weg. In de laatste ronde ging het in hoge snelheid richting laatste bocht. Op het korte rechte eind was nauwelijks een plaats goed te maken. Dik en Nick positioneerden zich goed, 14 en 15e in de uitslag, Sander werd 31e, Henry eindigde in het buik van het peloton en Joost in de staart.
De kop is eraf!

Op Carnavalszondag stond alweer de zesde trainingsrit in Oss op het programma. Voor FCA stoden Andrew, Dik, Henry, Roel en Sander aan de start. Met windkracht 4 beloofde het weer stoempen en op het kantje rijden te worden.

Voor Roel werd het een doorgevoerde training, na een stevige duurrit van zaterdag nog in de benen. Toch klasseerde hij zich nog als 21e. Henry wist een uur aan te klampen, en revancheerde zich zo van de valpartij een week eerder. Hij keek tevreden terug.

Andrew, Dik en Sander konden zich tijdens de schermutselingen aan het begin van de koers goed van voren handhaven. Vooral Sander was erg actief, en dus geen verrassing dat hij bij de juiste slag betrokken was. Vier renners – onder wie Sander – reden weg en kort daarna reed nog een viertal naar deze groep toe. Dik kon net zijn wagonnetje niet aanhaken. Dit achttal zou strijden voor de prijzen. Sander spurtte zeer netjes naar de 3e plek toe.

De achtervolgende groep viel ook helemaal uit elkaar, met Andrew en Dik in deze tweede groep. Andrew wist zich hier nog uit nog te maken in het gezelschap van een andere renner, en verzekerde zich zo van de 10e plek. Dik sprintte naar een derde plek in de groep, 13e overall.

Met nog twee ritten voor de boeg, staat Sander zeer verdienstelijk aan kop van het tussenklassement.

Na enkele weken van inactiviteit op de fiets – door vakantie, klussen in het huis en werkreizen – heeft Dik de training weer opgepakt voor de laatste maanden van het seizoen. En dus begon het ook weer te kriebelen om een wedstrijd te rijden.

In de privé agenda paste het, maar toch wat twijfels bij de inschrijving voor de klimcriterium in Berg en Terblijt. Had ik daar met deze beprekte trainingsarbeid wel iets te zoeken? Ach, het zou in ieder geval een goede training zijn.

In een regenachtig Berg en Terblijt stond de Geulhemmerberg 16 maal op het menu. Inderdaad te veel met de twee weken weer echte trainingsarbeid. Het peloton moest Dik laten gaan, maar in zijn eentje of soms in kleine groep de kuitenbijter voldoende keren betwist om de conditie weer een stapje hoger te brengen..

Al op donderdag erop een herkansing in Ede. Ditmaal hele andere weersomstandigheden. Tropisch warm. En een nieuw parcours. Ook weer met een vies oplopende finishstraat en ook ditmaal weer een schitterend startveld. Ruim 120 renners. Dik plaatste zich goed vooraan in de beginfase, maar iedere ronde liepen de benen weer een beetje meer vol tot na een half uur de volledig blokkeerde. Dik kwam in een achtervolgend groepje terecht. Uiteindelijk werd hij formeel 60e. Weer een goede training, maar nu toch wel echt behoefte aan vlakke wegen!

Dik stond aan de start van de Ronde van Elden. Altijd een gezellige sfeer, mooi rondje en bovendien traint hij hier vaak aangezien Elden op zijn woon-werkverkeer route ligt. Meteen vanaf de start een hoog tempo en in verschillende demarrages reden renners weg, tot uiteindelijk een groep van totaal zo’n twintig renners een kloof sloegen. Dat mocht het peloton niet laten gebeuren, maar het duurde enkele rondes voordat de kloof weer gedicht was. Altijd opletten bij zo’n hergroepering, en ook deze keer reden de sterkere renners opnieuw weg. Dik keek, net als te veel andere renners, tot een andere renner het gat dichtreed en zo sloegen 6 renners een gaatje. Het peloton bleef lang op zo’n twintig seconden hangen, maar uiteindelijk was de vogel gevlogen. Erik Dekker reed nog uit de kopgroep weg en kwam solo aan. Dik spurtte naar een 4e plaats in de peloton spurt, dus een 10e plek was zijn deel.

Pepijn en Dik besloten zich bij te schrijven voor de Ronde van Eibergen. Nummers 122 en 123, dus een groot peloton. Renners maken de koers, maar op een mooie omloop van 7 kilometer, met smalle wegen, open stukken en een lange mooie en brede finishstraat had de wind een rol kunnen spelen. Maar Jan de Wind had een snipperdag. En dus werd het een nerveuze koers, hollen en stilstaan – en knokken voor je plekje, met regelmatige verbale uitlatingen en soms ook met gebruik van de handje door menig renner.

Pepijn en Dik wisten zich goed te handhaven. Enkele uitval pogingen bleken op niets uit te komen. Tot in de laatste ronde toch één renner een kloof sloeg en dat knap tot aan de finish volhield. De rest van het peloton sprintte voor de overige podiumplaatsen. Dik positioneerde zich goed en reed als 14e over de finish. Pepijn reed als 42e over de meet.