Bij de Master 40+ Dik en Joost aan het vertrek voor een koers van 9 ronden van net geen 7 kilometer. De eerste rondes wel wat schermutselingen, maar afwachtend koersen. Dik en Joost vielen om de beurt aan en halverwege koers sloop Dik mee met een kopgroep van 6. Een mooie voorsprong van een halve minuut, maar na één ronde werd het gat alsnog gedicht. Vervolgens Joost in de aanval, maar ook dit groepje bleef niet weg. In de laatste ronde nog wel een groepje dat wegreed en wegbleef. Joost probeerde er naar toe te rijden, maar dat liep uit op een chasse patate met krampverschijnselen…

Het peloton vlakbij, maar spurtend voor de overige top tien plaatsen. Dik werd uiteindelijk 12e, Joost als 33e geklasseerd.

Bij de Masters 50+ waren Willy & Andrew aan het vertrek. 7 ronden voor de 50+ mannen en Andrew luisterde goed naar het pre-race advies van Willy om Belgische renner Vita Pauwels in de gaten te houden. De aangewezen Belg sprong meteen hard weg direct na de eerste bocht. Andrew en een andere konden net mee springen.

De samenwerking was meteen goed en de drie bouwde hun voorsprong uit tot anderhalve minuut. Aan het begin van de laatste ronde sprong Pauwels weg maar Andrew kon niet volgen. Andrew bleef rijden en hij naderde de twee mannen tot 50m in de finish straat.

Iets te laat maar toch een mooie 3e plaats om het wegseizoen af te sluiten. Na veel afstopwerk in het peloton kwam Willy een verdienstelijke 6e over de meet.

Hup naar het NCK op 3 oktober!

Fotos: Patrick van den Broek (Siris.nl) & http://www.twcdezwaluw.nl/

Vijf FCA-ers zijn naar het Zuiden afgezakt: Andrew, Henry, Joost en Willy voor de masters en Dik voor de Amateurs/sportklasse NWB koers op de wielerbaan Herungerberg te Venlo te rijden.

De masters. Vanaf de start wordt er gelijk in gevlogen door de coureurs. Er volgen verschillende uitvalpogingen. Na een aantal ronden rijdt Henry met nog twee renners weg van het peloton. Ze bouwen binnen enkele ronden een kleine voorsprong op. Even later voegt een vierde renner, Joost, zich bij de drie koplopers. De vier weten een leuke voorsprong op te bouwen. Andrew besluit  om ook het peloton te verlaten. Niemand springt mee. Het peloton ziet hem niet meer terug en wordt knap vijfde na ronden lang alleen rond te hebben gereden. Die tijdrittrainingen van de afgelopen weken doen Andrew erg goed. De vierde FCA-er Willy wordt zesde door de spurt van het peloton te winnen. Joost en Henry rijden inmiddels ook richting de finish. In de laatste ronden proberen de twee coureurs om beurten de twee FCA-ers af te matten. Met een vierde (Joost) en tweede (Henry) plaats tot gevolg. Henry kwam helaas net wat te kort voor de overwinning.

Ook bij de amateurs/sportklasse meteen koers. Met een beperkt startveld erg opletten om niet de slag te missen, of te veel gaatjes dicht te moeten rijden. Het wordt in het begin een echte afvalkoers, met uiteindelijk een kopgroep van 5 man. Dik handhaaft zich. Hij moet wel een paar keer erg diep gaan. In de sprint lukt het dan ook niet het podium te bemachtigen. Een vierde plaats als eindresultaat.

De afgematte FCA-ers gingen weer richting het noorden. Dinsdag en donderdag volgen de tijdrittrainingen.

Andrew, Dik en Joost besloten de uitdaging aan te gaan van de tijdrit op de Posbank. Heel vroeg starten, nog vóór 8 uur, dus vroeg uit de veren om goed voor te bereiden en een redelijke warming-up te kunnen doen. Nog voor zonsopgang parkeren, met motregen inrijden.

De meeste tijdritten is een kwestie van tegen de wind in harken op een dijk of een polder. Nu echt iets anders. En hoewel de supporter van de dag opmerkte: in Frankrijk zouden ze dit bestempelen als een vlakke tijdrit – voor Nederlandse begrippen een echt geaccidenteerd terrein. Twee ronden van 13 kilometer met daarin twee beklimmingen: de Zijpenberg en de Posbank. De Zijpenberg een loper, maximaal 5% stijgingspercentage, maar wel redelijk lang. De Posbank met een maximaal stijgingspercentage van 9% korter maar venijnig. Ook het verdere parcours op en af en veel bochten. Technisch dus en de natte regen maakte het nog verraderlijker.

Starttijden op basis van tijden van inschrijving, en Dik was een fractie later dan Joost met inschrijven, dus Dik startte een halve minuut achter Joost. Andrew een paar minuten later.

Een tijdrit is een gevecht tegen jezelf. Proberen de rit goed technisch te rijden en goed vlak te rijden. Ieder zijn eigen verhaal.

Het verhaal van Joost: De eerste meters voelden moeizaam. Wat glooiend in combinatie met regen en korte warming-up zorgen er voor dat het allemaal niet soepel draaide. In de eerste helft van ronde 1 nog twee renners ingehaald, maar ook al direct voorbij gereden door Dik.
Dat was het signaal om door te trappen en maar zien waar het schip zou stranden. Op gepaste afstand van Dik begonnen de beentjes beter te draaien, en bovenop de Posbank kon Dik zelfs weer ingehaald worden. Halverwege ronde 2 schoof het voorwiel weg in een gladde bocht, waarmee ook het verstand weer wakker werd: voorzichtig door bochten en in afdalingen. Dik kwam ook weer voorbij, dat werd het mikpunt tot de finish. Op de laatste Posbank klim dichter bij Dik gekomen en een poging gedaan om er nog voorbij te geraken, maar dat lukte net niet.

Voor Dik proberen een ritme te vinden. Halverwege de eerste ronde, enkele renners in het vizier. Op de Zijpenberg kwam Dik al bij Joost. Een goed mikpunt, eerst voor Dik en toen Dik Joost voorbijreed, voor Joost. Die dan zijn wagonnetje, op de reglementaire afstand, kon aanhangen. Boven op de Posbank haalde Joost Dik weer in. Na het missen van een bocht, zat Dik weer voor Joost. Geconcentreerd rijden in bochten en afdalingen, alles geven en een ultieme sprint op de Posbank.

Ook Andrew klaagde over dat gevoel: nergens een ritme en benen die vollopen op de stijgende stukken. En de verraderlijke gladheid. Andrew miste dan ook een bocht, achter een boom door, via een grindpad weer op het parcours.

Uiteindelijk ontliepen de tijden niet veel: Dik 44’29”, goed voor een 12^e plaats, Joost 45 minuten rond (16^e) en Andrew 3 seconden langzamer: 45’03” op een 17^e plaats van totaal 58 deelnemers.

Op 1 september alweer de laatste wedstrijd in de dinsdagavondcompetitie op Papendal. Dik aan de start. Een erg groot peloton van zo’n 100 renners in de drie categorieën. Een hoog tempo, en Dik kon zich erg goed voorin handhaven. Af en toe wat schermutselingen, maar wegkomen was onmogelijk. Dik spurtte naar een derde plaats. Met een tevreden gevoel – alweer met lichtjes op de fiets – uitfietsen terug naar huis.