Met veel moraal en ingesmeerde benen stonden Willy, Joost, Roel en Rob aan de start van de zonovergoten Omloop van het Munnikeland. Met weinig wind beloofde het op de 10 kilometer lange ronde een racebaantje te worden. Helaas bleek dit ook het geval te zijn. Rob probeerde talloze keren weg te rijden, maar er werd niemand iets gegund.: het moest en zou een sprint worden.

Ook Roel heeft enkele malen geprobeerd de koers open te breken, maar helaas beslisten de mannen met de snelle benen anders. En zodra er mannen met snelle benen naar voren komen, is Willy daar ook bij. Naarmate het einde naderde, zat Willy in de voorste gelederen. Ook Joost wist zich prima te handhaven en bewijst hiermee dat er in de rest van het seizoen nog wel wat leuks in het verschiet ligt.

De sprint dus. De gebroeders en Joost besloten zich niet te mengen in het sprintgeweld en lieten zich rustig in het peloton meedrijven. Willy kwam net tekort om in de top 20 te eindigen. Kortom, een leuke 80 kilometer gekoerst op hoog tempo, maar wegkomen was er niet bij. Het wordt tijd dat er wat zware rondjes komen, want tot zovel is zowat elke koers in een massale aankomst geeindigd.