Op deze tropische dag reden we richting Luyksgestel. Aangekomen was ook Willy van de partij. Ondanks dat het zweet je al op de rug stond nog voordat je je fiets had aangeraakt, gingen we toch allebei van start voor de 60 km koers. Rond de 5e ronde viel er een kopgroep van 3 met daarbij, je raad het al, Edwin Raats. Zij reden een klein gaatje, maar het peloton bleef ze altijd in het vizier houden. Toch lukte het niet om de drie terug te pakken. Diverse pogingen werden op touw gezet, maar uiteindelijk bleven de drie 20 sec. vooruit en won Raats ook deze koers. Het peloton sprintte voor een 4e plaats, maar zoals de jury al aangaf, ging dat niet zonder harken en stoten. Die rechte lijn was bij iedereen een kronkel geworden door de hoge temperaturen. Gelukkig kwam iedereen heelhuids over de streep. Ferry werd nog 12e en Willy eindigde iets verderop in het peloton.

Verwacht: veel wind, regen en slechte benen. Zo ging ik alleen op pad naar Herwijnen. Henry moest helaas afzeggen, het ‘oude’ lichaam wilde niet. Herwijnen is een mooi rondje van 4 kilometer, vooral de dijk zorgt vaak voor schifting. En de weersvoorspellingen waren niet echt fantastisch. Niets bleek minder waar. Relatief weinig wind, en zeer warm en zonnig. Dat is prettig koersen, vooral na alle ‘regenkoersen’ van de laatste weken. Na een voorzichtig begin van mijn kant, bleek er al snel een groep van 11 renners weg gereden te zijn, met een maximale voorsprong van bijna een minuut. Het peloton herpakte zich, en begon aan een lange achtervolging, waar de snelheid hoog bleef: 70 kilometer koers binnen anderhalf uur. Halfweg kreeg ik het vermoeden dat de benen toch niet zo slecht waren als gedacht, en begon ik aan mijn ‘opmars’ naar de kop van het peloton. Dat heeft enkele ronden en meerdere pogingen gekost, met als resultaat als eerste in de een-na laatste ronde op de dijk, en dat gelijk maar proberen weg te rijden. Dit was weer iets te enthousiast, maar na snel terug gepakt te zijn kon ik me redelijk voorin handhaven voor de laatste ronde. Een massaspurt van een groot peloton is niet mijn ding, dus een goede uitslag kwam er uiteindelijk niet. Wel een positief gevoel na afloop!

Op zondag 21 juni stonden Dik, Ferry, Henry en Joost aan de start van de Ronde van Elden, een criterium rond het gezellige braderie terrein in Elden, onder de rook van het Vitesse stadion. Elden is een zeer snel rondje, waar het moeilijk weg rijden is. Dat ondervonden onze coureurs ook. Ferry had vandaag een actieve trui aan en sprong met iedere ontsnapping mee. Na een keer of 5 wist hij wel dat het hier niet ging lukken om weg te rijden en besloot zich een beetje uit te laten zakken. Dik zat volop voorin te rijden en hield alles goed in de gaten. Hoewel het tempo en het meerijden best goed vol te houden was, bleek het toch wel zwaar om telkens weer voorin te kunnen blijven. Maar ook Joost kwam steeds verder voorin te rijden naarmate de koers richting zijn eind liep. In de laatste ronde reed Maas van Beek weg en won de koers. Het peloton kwam in een laaiende sprint aan waar Dik net naast het podium greep en heel knap 4e werd. Ferry en Henry eindigden resp. als 10e en 15e en Joost besloot heel verstandig zich niet te mengen in deze gevaarlijke sprint en eindigde in het peloton.

Op deze zonnige zaterdagmiddag reden we richting Warsnveld/Zutphen voor een knwu-criterium op een rondje van slechts 1250m. Ferry, Henry en Willy starten bij de Amateurs. Vanaf de eerste ronde werd er meteen volop gereden. Willy had last van zijn luchtwegen en besloot na een ronde of 4 ons te vergezellen vanaf de zijkant. Ferry en Henry reden goed mee voorin, maar hadden helaas beiden de slag van de kopgroep gemist. Achterin vielen er flink wat mannen af en uiteindelijk bleef er niet zo heel veel meer over van het 70 man tellende peloton. De kopgroep reed flink door, waardoor zij halfweg koers al achter het peloton zaten. Zij besloten wat in te houden en op 6 ronden voor het eind kreeg het peloton de bel voor de laatste ronde. De jury was niet echt duidelijk met deze mededeling want Henry had het hele stuk “vanaf ronde 6” gemist en sprintte daardoor 4 ronde te vroeg af. Willy spoorde Henry nog even aan om tijdens de werkelijke sprint nog een keer mee te doen, maar Henry vond het wel welletjes, de koek was op. Ferry sprintte wel mee maar zat te ver van achter en eindigde op een 13e plek totaal.

Met droog weer konden Peter (bij Masters 40+) en Hans (bij Masters 50+) starten voor hun Omloop van Helenaveen. Er werd meteen al vrij hard gereden en doordat er gaten vielen moest Hans helaas met een groepje lossen. De strenge maar rechtvaardige jury van vandaag haalden alle renners, die op meer dan 30 sec. van het peloton zaten, uit koers. Dus voor Hans eindigde de wedstrijd. Bij de Masters 40+ bleef het lang bij elkaar. Er werden wel wat pogingen op touw gezet maar deze werden telkens weer teniet gedaan. In de zeer lange sprint kwam Jan Kusters net voor het peloton uit en won voor het 2e opvolgende jaar de Omloop van Helenaveen. Peter sprintte naar een mooie 12e plaats en viel binnen de prijzen. Continue reading →