Na veel kijken op buienradar, de site van Trainingsritten Oss checken, contact met Mario Ketels, werd besloten om ook deze week weer naar Oss af te reizen. Met z’n drieen stonden we aan de start, Ferry, Peter en Sander. Sander kreeg nog snel een shirtje van Peter, om ook in het mooie tenue aan de start te staan. En weg waren we, Sander was actief en probeerde het af en toe, ook Peter waagde het er een keer op. Halfweg koers reden er 3 man weg, Sander sprong mee. Deze ontsnapping draaide goed rond en door goed afstoppend werk van Peter en Ferry in het peloton resulteerde dat in een mooie voorsprong. Het leek het te gaan redden maar toch op 4 rondes voor het eind werd het bijna terug gehaald, waarop nog 1tje van de kopgroep het erop waagde en die zagen we niet meer terug. In de sprint van het peloton liep het goed voor FCA, want Sander won de sprint voor Ferry, dus 2 en 3, Peter werd mooi 10e, dus 3 man bij 1e 10, als het zo blijft gaan komt het helemaal goed dit jaar!!

Pfff, dit was weer even afzien.

De regen hoorde ik `s ochtends al tikken op het plat dak, maar het vertrouwen zat goed en de weersvoorspellingen ook dus lekker op mijn fietsje naar Oss toe voor de eerste trainingsrit in Oss van 2015.

Daar aangekomen zag ik een paar auto`s die betekende dat het een harde koers zou worden. 3 ploegleidersauto`s, 2 bestelbussen, 1 verzorgauto en 15 man verzorging van Jo Piels. De renners van Piels waren zelf met 14, tegenover ongeveer 14 overige renners, waaronder ene Erik Dekker en nog een De Rijke renner. De eerste paar rondes nog wel bij kunnen houden, maar de snelheid moet nog even in de benen komen, dus op een gegeven moment moeten lossen, net zoals een paar rondes later de rest van de overige renners. Af en toe een paar keer aangepikt als ze weer voorbij kwamen, en lekker kop over kop kunnen rijden met de andere renners. Dus kortom heerlijk getraind, op naar volgende week!!

Nick, Henry en Joost hadden plannen om in Belgie te gaan koersen. In eerste instantie in Merksplas, maar deze bleek niet door te gaan. Boom leek een mooi alternatief. Onder de rook van Antwerpen werd het Provinciaals Kampioenschap alle categorieën georganiseerd. Dat belooft een zware strijd.

Die zware strijd begon al ’s morgens. Henry z’n rug speelde op. Ook de accu van de bus weigerde dienst. Dus al 2 uitvallers voordat de koers was begonnen. Nick en Joost hadden nog steeds goesting. De goesting veranderde langzaam in stress toen er een kleine verkeerschaos was ontstaan in Boom vanwege de koers en nog 2 andere evenementen aan het parkoers. Met kunst- en vliegwerk stonden ze wel tijdig aan het vertrek. Aldaar bleek dat de politie de koers voorafgaand had stilgelegd om de verkeerschaos op te lossen. Half uur uitstel, en dus tijd om de ronde eens goed te verkennen.

12 ronden, 73 kilometer. Dat was het recept. En elke ronde een klimmetje van een kilometer omhoog. Die hakte er na een aantal keer flink in. In combinatie met de hoge snelheid was dat 3 ronden voor het einde te veel voor Nick. Hij viel stil op de klim en kon niet meer aansluiten bij het peloton. Joost kon steeds een wiel volgen in het peloton. Er waren echter al 2 groepen van circa 10 man elk gedemarreerd. Het werd dus sprinten om de eer. Als eerste kwam Joost de laatste bocht door. Maar met nog zeker 500 meter te gaan was dat veel te vroeg. Dan maar tempo hoog houden, en uitbollen zodra de echte spurt begon. Nu is de vraag of het seizoen echt ten einde is, of dat er nog een weekend aan vast geplakt wordt.

Klik hier voor foto’s van een Facebookpagina

Op zaterdag 20 september trokken Henry en Nick naar Nieuwkuijk om daar de finale wedstrijd te rijden van de zac (zomer avond competitie). Met weinig renners aan de start voor 60 km beloofde het een lastige wedstrijd te worden. Henry en Nick reden een afwachtende wedstrijd en dat werd beloond op het einde. In het laatste half uur splitste de groep in 2 en Henry en Nick zaten mee met de eerste 8 renners. Voor het ingaan van de laatste ronde sprong Nick weg uit de groep samen met een andere renner. Nick won de sprint en daarmee de wedstrijd. Henry pakte de sprint van de achtervolgers en finishte in het wiel van de 2 koplopers. 2 man op het podium dus. Beide fca renners erg tevreden en veel moraal om zich volgende week nog eens te laten zien in Belgie.

Foto’s

In Arcen zijn ze gek van tijdrijden. Joost ook, dus dat is vaak een goede combinatie. Het tijdritseizoen aldaar wordt afgesloten met een koppeltijdrit. Samen met Johan de Beer besloot Joost de 25 km aan te vallen bij de 40-. Helaas waren er wel wat minder koppels dan voorgaande jaren, maar dat maakt de afstand niet gemakkelijker. Maar het duo reed goed samen, kon het tempo hoog houden, en dat bleek voldoende te zijn voor een overwinning bij de 40-, en een 2e tijd over alle koppels. Zeer tevreden konden ze naar huis met de bloemen.

Antoine vertegenwoordige FCA in Oosterhout bij de Masters-koers. En korte ronde met wat stuurwerk door het centrum en een stukje op de dijk.  Er werd pittig gekoerst met een neutralisatie halverwege omdat er op de dijk een man of 10 bij een valpartij betrokken waren. Antoine bleek ook te kunnen veldrijden en ontliep de valpartij net. Met nog 5 km te gaan, reed Antoine weg en kreeg een veel-winnaar mee. Fijn, want die trok hard door, maar anderzijds niet zo fjin, want het peloton reageerde te fel op hem. Bij het horen van de bel op 1.5 km voor de streep was het gedaan met de vlucht. Alles of niets, werd niets. In de massasprint bolde Antoine uit naar een 27e plek. Een weekend met goede benen achter de rug, maar zonder resultaten. Dat is ook koersen.

Bij de Amateurs was Joost de enige FCA coureur. Hij besloot het advies van Antoine op te volgen en te wachten op de laatste ronden. Dat lukte redelijk. Langzaam kon Joost naar voren rijden. Een keer in een ontsnapping, waarbij al bleek dat het tempo hoog lag. Terug in het peloton dus. Het tempo zakte pas iets toen de uiteindelijke definitieve ontsnappen van 9 man gevlogen was. In de finale verbrokkelde het peloton nog iets. Voor Joost was de koers 5 ronden te lang. Wel uitgereden, maar meer dan volgen zat er niet in: 25e

Foto’s

Nick en Antoine stonden zaterdag-ochtend al in Dordrecht aan het vertrek voor 60 km laagvliegen. Een super lekker lopend rondje en 70 man aan het vertrek. Voor de koers even een snelle tactische bespreking: Nick zou zich de hele koers inhouden en in de, te verwachten, massasprint toeslaan. Antoine ging die spring ontlopen met een demarage ergens in de laatste rondes. Bij de start vertrok Antoine rond de 40e plek en had goed overzicht over wat er gebeurde. Er waren 2 man al vooruit in de eerste ronde ! En ja, hoor, daar zat onze Nick bij …. hoezo inhouden en 60km wachten !? Erinvliegen ! De ronden vlogen uiteindelijk voorbij met een gemiddelde van rond de 46 km/uur. Antoine demareerde inderdaad nog met 2 ronden te gaan en was weer terug in de groep bij het horen van de bel. De massasprint kwam er niet, want 2 man plaatsten nog een demarage, waarvan 1 man het tot het einde volhield. Nick deed mee aan het beter gooi-en-smijtwerk en werd als 15e. Antoine bolde uit op plek 45e.

Foto’s

Waar ligt dat???

Je fietst van Sneek (Snits) naar Ysbrechtum, vandaar uit richting Nijland en dan neem je de eerste weg rechts. Hierna rijd je 6 km rechtdoor. Je ziet dan alleen maar weilanden. Voorheen graasde daar de Friese trots de zwart/witte melkkoe. Ze blijven tegenwoordig gewoon op stal. Ieder zichzelf respecterende Friese boer heeft nu een windturbine in het weiland staan. Een boer kennende zet die niet zomaar iets in zijn “tuin” als het geen geld oplevert. Conclusie het moet er op z’n best kunnen waaien.

Midden in het dorp heb je een cafe/restaurant en daar haal je je nummer op. Het hele dorp is buiten. Voor de koers is er een file, van auto’s en tractoren. Eenmaal “opgeruimd”, kan het peloton van start. Een ronde van 14,5km, die we vier keer mogen doen. Het parcours is niet afgezet, wel een voorrij auto en op enkele punten wat strobalen.

Zoals overal vliegen ze er na de start vol in. De (Friese) hardrijders willen de renners slopen, door de boel op de kant te zetten in de hoop, dat het peloton een keer breekt. Diverse uitvalspogingen worden tenietgedaan. Ook hier is sprake van ploegenspel… Langzaam maar zeker, kun je tot de conclusie komen dat het niet hard genoeg waait. De teams werd dit ook wel duidelijk en zo stormden (toch wind??) we in de laatste ronde richting de finish. Een kilometers lange finishstraat en toch iets te vroeg  in de wind (wind op kop) leverde uiteindelijk een zevende plaats op. Met een bidon als prijs fietste ik tevreden de eerder omschreven route terug naar Snits.

Op zondag 31 augustus stond Nick aan de start van de Rabo-Wielerronde in het centrum van Bemmel. Direct in de 2e ronde deed Nick een aanval om een vroege ontsnapping op gang te brengen. Helaas hield hij en een medevluchter het maar 2 rondes vol. Wat later sprong een vlucht van ook 2 renners weg die wel succesvol bleek. Nick finishte achterin het peloton op een 31e plek. Met een gemiddelde van bijna 44km/u was Nick tevreden over zijn vorm en hij hoopt nog een mooie uitslag in 2014 te kunnen behalen.

Foto

Na de overwinning in Arcen, had Joost wel zin gekregen om zijn benen eens te testen in Dronten tijdens het NK Tijdrijden Masters, categorie 30+. Geen ervaring met tijdrijden bij de KNWU, dus ook geen idee wat hem stond te wachten. Bij de permanence stond er voor kapitalen aan materiaal te wachten. Maar de benen moeten het doen. En dat die wat te doen zouden krijgen op het open rondje van 29,5 km, dat was zeker.

Als eerste van de Amateurs starten om 16.00 u. Opgejaagd wild, dus, met een motard die de weg wees. Een perfecte organisatie trouwens, dat moet zeker gezegd worden! De eerste 3 km is het dorp uit komen. Daarna de open polder in. Eerst wind mee, met op het einde dus logischerwijs wind tegen. En daar stond de man met de hamer. De snelheid door onder de 40 per uur, en 2 km voor het einde kwam de achtervolger er overheen. Alle hens aan dek om hem nog bij te houden, en zo kwam Joost gedesillusioneerd over de meet. De nodige pk’s ontbreken om zich te meten met de specialisten uit Nederland. 15e van de 25. ongeveer 3 km per uur langzamer als de besten. Werk aan de winkel dus…