Zondagmiddag is Henry in een stralend zonnetje van start gegaan met bijna 50 andere coureurs. Na vele uitvalspogingen, rijdt er een groep van zes renners weg op de Oosterhoutsedijk, waar de wind vol op staat. Ronden lang jaagt het peloton op deze zes vluchters. Dankzij een aantal ploegen, die het niet eens zijn met de samenstelling van de koplopers worden de zes vluchters terug gehaald.

Het is even rustig in het peloton, maar dan beginnen de uitvalspogingen weer op de dijk. Uiteindelijk rijden er vier vluchters weg. Het peloton doet verschillende pogingen om de vier renners terug te halen, maar het is gebeurd. Ze zijn weg de vier coureurs. Drie ronden voor het einde rijdt Henry met acht andere kompanen weg. Ondanks dat ze flink doorrijden keert het peloton voor de laatste ronde terug. Het peloton kan zich opmaken voor de spurt om de vijfde plaats. Henry gaat nadat de stofwolken zijn opgetrokken met een twaalfde plaats tevreden naar huis.

Willy en Henry zijn afgelopen zaterdag Belgie ingereden om een koerske te rijden in Berlaar.
Door een file op de A2 bij Eindhoven (de volgende keer toch maar de N2 pakken), waren de coureurs net op tijd gearriveerd in Berlaar. Het korte inrijden, was voor beide coureurs in de eerste ronden duidelijk voelbaar. Die Belgen wachten echt niet. De gaskraan gaat gelijk vol open. Willy en Henry bevonden zich in de eerste ronden dan ook achterin het peloton. Overleven, in het 85 man sterke peloton, was het motto. Halverwege de koers voelden de benen van Henry wat beter aan. Tijd om langzaam naar voren te rijden. Beide coureurs konden zich niet mengen in de wedstrijd.  Henry had wel genoeg over voor de laatste ronden om mee te doen in de sprint. In de laatste ronde rijden verschillende coureurs weg. Henry speculeert op een renner of renners, die voor zijn ploeg het gat op de weggesprongen renners dicht rijdt. Het gebeurt niet (ships). De renners zijn gevlogen. Henry wordt in peloton spurt vierde en eindigde op de twaalfde plaats. Willy was ook tevreden en zo verlieten de renners Berlaar met een goed gevoel

Vier FCA-renners staan aan de start in Rucphen. Een (kleine) ronde op het industrieterrein, die altijd lastig is door de hoge snelheid en het aantrekken vanuit de bochten. Die bochten werken ook niet mee door de putdeksels. Drie renners rijden na een aantal ronden weg en blijven constant op 20 seconden hangen. Het peloton doet niet genoeg moeite om de renners terug te halen. Joost en Nick proberen van alles om weg te komen, maar het wil niet lukken. Zeven ronden voor het einde lijkt een grote groep elkaar gevonden te hebben. Joost is daarin aanwezig. Nick, Roel en Henry zijn verslagen, maar plotseling komt het peloton toch op gang en wordt het gat snel gedicht. Joost en Nick besluiten de laatste vijf ronden op kop te rijden met in het wiel Henry. Ze houden het tempo hoog. Twee ronden voor het einde zijn Joost en Nick bedankt. Verschillende renners vliegen er hard in. Nu aan Henry om zich voorin te handhaven. Het lukt uiteindelijk goed. Met een derde plaats in de sprint. Zo konden de vier FCA-renners met een top tien en twintig plaats naar huis.

Op de Belgische site stond vermeld dat in Genk een wedstrijd te rijden is op zaterdag 19 augustus. Een paar dagen voor de wedstrijd zijn de starttijden plotseling vervroegd. De weergoden zijn dankzij die gewijzigde starttijden de twee coureurs gunstig gezind en zo besluiten ze naar Belgie te gaan. Eenmaal ter plaatse gearriveerd, zien de FCA-ers dat ze aan de achterkant van de finish zijn. Ze moeten aardig omhoog kijken om het parcours boven te zien. Willy heeft de handrem van zijn auto maar eens goed aangetrokken. Je zou het maar meemaken dat die auto naar beneden rolt. Met een beetje pech moet je dan ook nog met de fiets naar huis……..

Continue reading →

De drie FCA-renners Pepijn, Andrew en Henry zijn in de ronde van Hoeven van start gegaan. De weergoden waren hen gunstig gezind. Het was droog en dat zag er tijdens de reis naar Hoeven niet naar uit. De BWF licentiehouders mochten in Hoeven tevens strijden voor het Brabantse kampioenschap. Vanuit de start werd er vol in gevlogen, het was duidelijk, de renners hebben er zin in. Andrew vloog er ook in, maar nadat hij met een aantal maten terug was gepakt, volgde er een demarrage van drie Belgische ploeggenoten. Dit was vooraf afgesproken uiteraard, wat de drie FCA-renners niet wisten. Zij trokken hard door en enkel Guus de Grauw, Jelle de Poorter en Tony Verschuuren konden hun wagonnetje nog aanpikken. Pepijn en Henry de twee renners die hadden moeten reageren, moesten passen net zoals Andrew, die nog moest herstellen van zijn vluchtpoging. Goed samenwerkend reed deze groep renners snel een halve minuut voorsprong bij elkaar. Lange tijd bleef dit verschil rond de 30 seconden schommelen. Tot vijf ronden voor het einde zich een tweede groep formeerde met daarbij Andrew en Henry,  die het gat tot minder dan 20 seconden terugbrachten. Maar verder kwamen zij niet, dus de winnaar moest uit de eerste groep komen. De drie Belgische ploegmakkers probeerden in de laatste ronde nog wat te forceren, maar de rest wilde dit niet laten gebeuren en het was de snelle Guus de Grauw die -dit keer zonder ploegmakkers- kon winnen. Hij klopte gedecideerd Jelle de Poorter en Christophe Haest. Tony Verschuuren werd 4 en Thomas Leys 5, maar werd wel BWF kampioen voor Bart Lauryssen. Andrew en Henry hadden zich geheel kapot gereden en konden alleen maar kijken hoe de andere renners van hun groep streden voor een top tien plaats. Zo eindigde Henry 11de, Andrew 12de  . Pepijn werd verdienstelijk 19de.

Een pittig windje en dreigende wolken voor de start voorspelde voor de renners niet veel goeds, en ja, inderdaad het werd een zware koers, maar wel op een mooi parcours. Twee keer wind van op zij en dus het risico dat als je op het lint rijdt en iemand voor je een gat moet laten vallen dat je er af ligt. Dat was voor de renners een teken om vanaf de start vol te vertrekken.

De eerste ronden waren het voornamelijk eenlingen die voor het peloton uit reden om de diverse premies mee te pakken. Tot iets voor halverwege de wedstrijd er een serieuze ontsnapping op gang kwam. Sammy Bogaert, Guus de Graauw, Sil van de Ven en Cas Graafmans bouwden gezamenlijk een mooie voorsprong op en pakten de vele premies mee. In het peloton probeerden we met diverse renners een achtervolging op gang te zetten, maar het mocht niet baten…….

De renners in het peloton begonnen twee ronden voor het einde de benen stil te houden. Vermoedelijk begon de vermoeidheid bij de renners parten te spelen, waardoor de kopgroep ineens steeds verder weg liep en ze uiteindelijk konden strijden om de overwinning. Cas Graafmans was al diverse keren als eerste over de meet gekomen en liet ook in de eindsprint zien dat hij op dit moment heel sterk is. Graafmans won, voor Van de Ven en De Graauw. Bogaert werd de eerste Belg op de vierde plaats. Philippe van Opstal was de beste van het geheel verbrokkelde peloton en werd vijfde, Henry werd twaalfde en Pepijn fietste de wedstrijd goed uit.

Na enkele jaren afwezigheid toch weer een ronde van Mierlo. Een mooi parcours en dus altijd een mooie koers. Grotendeels bleven de Masters bij elkaar met weinig afvallers ondanks de soms hoge snelheden en warm drukkend weer. Toine, Geert-Jan en Henry stonden namens FCA aan de start.  Stefan Verheijen wist een lange tijd alleen voorop te rijden. De drie FCA-ers probeerden regelmatig uit de greep van het peloton te komen, maar echt lukken wilde het niet. Tegen het eind kreeg Stefan Verheijen gezelschap van een tiental renners, waaronder Toine en Henry. De renners voelden dat dit de beslissende slag was en zo volgde er vele demarrages. Halverwege de laatste ronde lagen er vijf renners los van de rest met daarbij Toine. Henry besloot voor de finishstraat nog naar de vijf renners te sprinten en zo sloot hij net voor de finishstraat aan. Gelijk dan ook maar vanuit de bocht aan  gaan in de hoop dat hij nog derde zou worden.  Edwin Raats, de uit eindelijke winnaar en Bollen waren in tussen al aan het sprinten voor de overwinning. Helaas vloeiden de krachten uit de benen van Henry in de laatste meters en kon Stefan Verheijen verdienstelijk de derde plaats pakken. Toine eindigde op een mooie achtste plaats en Geert-Jan tweeëntwintigste.

Andrew, Sander en Henry staan aan de start bij de Masters categorieën in het gezellige wielerdorp. Vanuit de start wordt er goed hard ingevlogen en ja na één ronde rijden er twee renners weg en even later ontvlucht nog één renner het peloton. Na een tijdje rijdt Sander weg met een aantal renners, dit lijkt de tweede slag te zijn, maar helaas het peloton slaat weer op hol en haalt Sander en zijn kornuiten terug. Sander heeft een jasje uitgedaan tijdens deze poging en laat zich rustig leiden door het peloton voor een eventuele nieuwe poging. Dan die Andrew, een demarrage, na Sander zijn poging en weg is ie. Niemand die naar Andrew toespringt en zo rijdt hij een tijd alleen hard rond totdat het peloton het genoeg vindt en ook hem terug haalt. Henry probeert eveneens bij een aantal pogingen van renners zijn fietskarretje aan te haken, maar hem lukt het niet om definitief weg te komen. De drie renners die in de eerste ronde wegreden blijven gewoon weg en zo mag het peloton spurten om de vierde plaats. Henry wordt algemeen 13e , Sander 14e en Andrew 15e.  Op leeftijd bekeken zijn Henry en Andrew resp. 4de en 5de in hun 40+ categorie en Sander in de 30+ categorie 9de
En zo gingen de drie renners tevreden naar huis.

Amateurs: Met een mooi windje op het parcours voorspelde het een mooie koers te worden in Deurne (Zeilberg), nummer 9 van de WVAN competitie. Bij de amateurs stonden Nick en Sander aan het vertrek. Na een halve ronde “toeren” vond Sander het wel genoeg en gooide wat hout op het vuur. Vanaf toen is het ook niet meer stilgevallen, na 2 rondes was meer dan de helft van het peloton er al af. Nick en Sander konden zich goed bij de eerste 17 handhaven. Ze probeerde nog af en toe weg te springen, net zoals vele anderen, maar niemand kreeg de ruimte. Het is dit jaar allemaal aan elkaar gewaagd, de top is vrij breed. Na een hectische, snelle, zware laatste ronde, waar het toch nog een beetje uit elkaar viel, reed Sander naar een 9e plek en Nick naar een 14e.

Masters: Vanaf de eerste ronde werd het tempo door de masters flink de hoogte ingegooid. In combinatie met de wind, lag binnen drie ronden alles uit elkaar.
Een kopgroep van 7 man met Henry daarin aanwezig en daarachter nog een aantal groepen met daarin Willy en Antoinne vertegenwoordigd.
De kopgroep van zeven man werd door de flinke tempowisselingen gereduceerd naar zes en zo leek het dat deze zes zouden gaan strijden om de overwinning.
Twee ronden voor het einde werden plotseling de zes koplopers ingehaald door de groep van Willy en Antoine. Hierdoor ontstond er een chaos, waarvan vier man profiteerden. Helaas geen FCA renner bij aanwezig wat zeker tot de mogelijkheden behoorde in deze harde finale. De snelste man van de vier koplopers was (zelfs tot zijn eigen verbazing) de Franstalige Belg Benoît Huge uit Estinnes-au-Mont. De Belg Eric Maillard zat in zijn wiel en Stan Janssen werd derde. Stefan van Hoof werd vierde. Henry won de spurt van de geheel uit elkaar gereden groep. Willy werd achtste en Antoine elfde.

Andrew en Henry zijn in een grote auto gesprongen en naar Hengelo gereden voor de ronde van de Vijver. Voor het publiek een hele mooie ronde. Je kunt namelijk de renners  geheel volgen. Daar en tegen is het beklinkerde parcours pittig voor de renners ondanks dat er weinig bochten zijn, waaruit je van stilstand moet aantrekken.
Vanaf de start vliegen de renners er vol in. In hun midden de Nederlands kampioen Edwin Ophof, die al vroeg duidelijk maakte dat hij de te kloppen man is.
Na vele pogingen lijkt het erop dat Andrew in de juiste slag zit met drie andere renners. Toch haalt het peloton de vier renners terug. Edwin Ophof ook aanwezig in die groep trekt toch nog even door en krijgt twee nieuwe renners mee. Peloton is niet meer bij machte om de drie renners terug te halen. In tussen verdwijnen er nog drie renners uit het peloton. Ondanks enkele pogingen van Andrew en Henry lukte het ze niet om er bij te zitten. Dan maar wachten op de spurt. Henry wordt tweede en Andrew twaalfde. Met een achtste en achttiende plaats  gingen Henry en Andrew tevreden naar huis. Komt erbij dat Andrew ook nog een premie had gepakt. Al met al maar goed dat ze een grote auto bij zich hadden…..