In het Hamburgse Volkspark – in de schaduw van het HSV stadion – werd het WK cyclocross voor masters georganiseerd. Dik had zich ingeschreven. Voor de categorie 45-49 jarigen start op zaterdag 2 december om 14.30 uur. Op vrijdag de verkenning. Een bevroren ondergrond, een smal paadje losgereden, daarnaast verraderlijk glad.

In de nacht viel er nog wat sneeuw bij. De eerdere categorieën reden echter het parcours goed in. De ordergrond iets vetter, maar op plekken ook nog verraderlijk glad. De temperatuur bleef overdag rond het vriespunt.

Dik had startplek 46 geloot. Hij kwam goed uit de startblokken en reed in de eerste ronde naar de 28^e plek. Na de trappen en de brug viel Dik echter in de gladde bocht. Een renner of tien kwam hem voorbij. Remgreep weer rechtslaan, pijn aan het scheenbeen verbijten en weer door. Dik reed op de 38^e plek. Moest nog paar renners voorbij laten gaan, maar kwam goed in het ritme en passeerde weer wat renners.

In totaal zouden 7 rondes gereden moeten worden. Bij het vervolledigen van de 4^e ronde stond ineens een UCI commissaris op de finishlijn. De handen maakten een stopteken, een rode val werd gezwaaid. Een tent op het middenterrein had vlam gevat. Op het parcours kwam een brandweerauto aangereden.

Een bizar slot van de wedstrijd. Dik werd als 36^e gekwalificeerd.

Foto: Michael Richter, helmuts-fahrrad-seiten.de/Kaben foto

Dik trok naar het clubparcours van WV Eemland in Amersfoort voor de veldrit in het kader van competitie veldrijden district midden. Vrij opstellen bij de start. Aangezien Dik wat later was, moest hij achteraan starten, in een veld van 43 deelnemers. Een lange rechte strook, dus Dik kon al meteen een tiental plaatsen opschuiven. Toch even wat oponthoud bij de smalle passages. Maar Dik vond zijn ritme en reed renner voor renner voorbij. Tot aan het ingaan van de laatste ronde. Geen renners voor hem te zien, twee renners in zijn kielzog. Alles proberen om een gaatje te slaan, wat lukte om de renners achter hem te laten. Dat bleek goed te zijn voor een vierde plek.

Op zaterdag de Janet memorial veldrit in Hilversum. Een parcours door de bosrijke omgeving net buiten Hilversum. Tijdens de verkenning droog, maar later begon het te regenen en werd het parcours glibberiger en zwaarder. Dik had een prima start, kon zich goed positioneren met ook wel even wat oponthoud. Dik reed in een groepje en probeerde zijn wagon aan te hangen. Hij reed technisch redelijk goed, kon valpartijen voorkomen. Zo reed hij naar de 23^e plek; precies op de helft van de 46 starters.

Op zondag in Tiel in het kader van veldrijden competitie district midden. Dik stond op de tweede rij, maar reed als 3e het veld in. Hij moest een paar renners voorbij lagen gaan, lag even achtste, maar kon in de laatste rondes nog twee renners inhalen op het modderige parcours. Een 6e plek dus.

Foto’s: Wielervereniging HSK Trias (Facebook)

Dik aan de start bij de veldrit in Nijverdal. Hij stond op de derde startrij en had een goede start. Het parcours was in delen opgesplitst: een grasstuk met hoge snelheid en een bosdeel met enkele klimmetjes. Daarnaast ook balken en een zandpassage net voor de finish. Dik reed na de eerste ronde op de 16^e plek. Hij moest enkele renners laten passeren, maar kon de 20^e plaats behouden. Daarmee nam hij nog net een prijsje mee naar huis.

Foto’s: Luc Wilms (Facebook)

In zijn Facebookbericht over de Nacht van Woerden noemde speaker van dienst Rien van Horik de wedstrijd een mengeling van een Na-Tourcriterium, een kermis èn een topveldrit. 

Bijzonder was het zeker. Inrijden met op de achtergrond harde muziek, volop publiek, de huldiging van Fem van Empel op de achtergrond en tussen de bijna startende heren profs. 

Maar vooral alle aandacht op het parcours. Door de regenval modderige en gladde stroken en enkele verraderlijke passages. 

Een groot deelnemersveld bij de amateurs en sportklasse. Meer dan 90 inschrijvingen, uiteindelijk gingen er zo’n 80 van start. Dik stond midden in de meute maar kom zonder al te groot oponthoud aanvangen. 

De strook bij de viptent was loeizwaar, lopen geblazen en ploeteren door het Slijk. Een ander vies steil klimmetje wat de adem afsneed. Dik lag mooi in het middenveld, moest een paar plaatsjes toe geven om als 51e te eindigen. 

Velosport Veluwe organiseerde de internationale Cyclocross op het Heerderstrand. Daarnaast stonden ook de nationale categorieën op het programma, waaronder de Masters. Een mooi parcours op het recreatiemeer vol lastige zandstroken afgewisseld met grasstroken en een paar korte klimmetjes.

Bij de Masters een startveld van zo’n 45 renners. Dik had een erg goede start. Hij kon opschuiven op het eerste rechte stuk, maar was in het eerste gedeelte van de eerste ronde wat te lief. Hij verloor een paar plaatsjes maar kwam goed in z’n ritme. Na twee rondjes zat hij op z’n plek, en was het zaak foutloos te blijven rijden. Daarmee finishte hij als 23^e.

Foto’s: Screenshots Livestream via sportslives.top/Heerderstrand/

Een veldrit parcours uitgestippeld op en rond het clubterrein van JVR de Batauwers in Tiel. Gras, zompig van de vele regen en kapot gereden door de eerdere jeugdcategorieën. Het zou een moddercross worden. Tijdens de verkenning enkele valpartijen voor Dik. De glibberige schuine kanten kreeg hij niet echt onder de knie. Toch nog wat lagere bandendruk, de fiets schoonmaken, warm rijden op de weg en klaar voor de start. Een goede start, en op de schuine kant – lopend – bleef Dik uit de malaise. Hij kwam goed in het ritme en de lastige passages bracht hij er grotendeels goed van af. Glibberig en tricky bleef het wel. Al droogde het wat op. Het bleef regelmatig van de fiets om passages snel te nemen. De schuine kant kon hij de laatste twee rondes fietsend nemen. Dik speelde af en toe haasje-over met andere renners om uiteindelijk als 27^e te finishen.

Dik toog naar Zuid-Limburg voor de opener van het veldritseizoen: de Kleeberg cross in Mechelen. Onder zomerse temperaturen lag een mooi en gevarieerd parcours te wachten. In de eerste ronde moest Dik op twee klimmetjes afstappen omdat het voor hem stokte. Daarna kwam Dik goed in zijn ritme, kon zijn tempo goed vasthouden en technische fouten grotendeels voorkomen. de 25e plek was zijn deel.

Foto’s: Gerard Keijsers (Facebook)

Zondag 10 september stonden Peter Jansen, Joost, Tijn, Jeroen, Dik en Frank aan de start van de Ronde van Bemmel. Een mooi moment voor Frank, want hij reed zijn eerste wedstrijd van het seizoen na lang blessureleed. Ook Tijn is weer terug na een vervelende rugblessure, maar hij reed vorige week al zijn eerste wedstrijd na zijn blessure. 

Het was met zo’n 30 graden en een hoge luchtvochtigheid zwaar om te koersen in Bemmel. Er stonden 47 deelnemers aan de start en vanaf de eerste ronde vlogen zij er in. De heel licht oplopende finishstraat werd in het begin telkens met ruim 50 kilometer per uur gepasseerd. Dat zorgde er mede voor dat een flinke kopgroep wegreed. De FCA-renners konden goed mee in het peloton en Dik handhaafde zich helemaal vooraan, maar ze misten allen de kopgroep.

Gelukkig reed deze groep niet meteen helemaal weg en zo konden nog diverse renners de sprong naar de kopgroep maken. Ook Dik maakte zo knap de sprong naar voren. Doordat er echter steeds meer renners vooraan kwamen aansluiten was de samenwerking ver te zoeken. De kopgroep was op een gegeven moment zo’n 20 man sterk en dat was te veel. De snelheid ging er uit en het peloton kwam weer aansluiten. Dat was het sein voor een duo om weg te rijden, maar ook zij werden een flink aantal rondes later weer teruggepakt door het peloton.

Iets na half koers kon ook Jeroen zich vooraan melden in het peloton. Na enkele prikjes lukte het Jeroen om samen met een andere renner weg te rijden. Na 2 rondes kwamen er nog 5 man aansluiten. De samenwerking was niet super goed, maar toch lukte het om een voorsprong op te bouwen. Heel groot was het verschil met het peloton niet, waardoor er telkens nog wat renners konden komen aansluiten vooraan. Uiteindelijk kwam er een kopgroep van 15 renners tot stand. De samenwerking bleef vrij matig, maar ook in het peloton was de snelheid er door de hitte veelal uit. Hierdoor bleef de kopgroep in de laatste 10 rondes vooruit. Jeroen kon zich redelijk goed verstoppen in de groep, maar in de sprint begon hij wat te ver van achteren. Hierdoor was het podium niet haalbaar, maar sprintte Jeroen naar een mooie 5e plaats. De andere 5 FCA-renners zaten allemaal nog keurig in het peloton. Dik sprintte daar na voorbereidend werk van Joost naar een 2e plaats in de groepssprint en dus een 17e plaats in de einduitslag. Tijn werd nog 22e, Peter 33e en Joost en Frank lieten de laatste meters lopen.

Moe, verhit en voldaan na een pittige snelle koers aan 42,2 kilometer per uur gemiddeld over 55 kilometer. Het was mooi om met 6 renners aan de start te staan en de van blessures teruggekeerde renners meteen goed mee te zien doen in het peloton. Het wegseizoen loopt langzaam op zijn einde, maar over 2 weken rijden we nog ons clubkampioenschap samen met Maasland Cycling op een parcours in het buitengebied van Wanroij.

Dik, Jeroen en Tijn stonden aan de start bij de ronde van Grave. Een parcours door het centrum van het vestingstadje. Onder prettige weersomstandigheden met de terrassen gezellig vol.

Voor de renners een zware opgave: een rondje met een bocht helemaal teruglopend, en over de kinderkopjes. Eén renner was lang in de ontsnapping, en wist het peloton net voor te blijven. Dik eindigde als 5e, Tijn als 7e en Jeroen als 21e.