Na Beesel twee weken geleden, besloot Dik weer een veldrit te gaan rijden. In Boxtel dit keer. Met weer geen hoge verwachtingen. Lekker proberen te fietsen, plezier hebben, goed trainen en okee, als er dan toch een prestatie verwacht werd: niet als laatste eindigen en niet gedubbeld worden.

De start van Dik was vrij goed, maar als snel voelde hij dat de benen niet top waren. Geen macht in de benen en in de lange rechte stukken was het toch zaak een versnelling rond te trappen. Zoeken naar een eigen tempo dus, en proberen technisch zo goed mogelijk te rijden en geen fouten te maken. Dik hield een handvol renners achter zich, maar in de laatste ronde kwam het rood-wit-blauw hem voorbijgesneld. Met een 32^e plek gaat Dik de archieven in.

Weer een interview. Ditmaal met Sander Dijkink.

Hoe ging het seizoen 2018?
Ik ben wel weer tevreden over seizoen 18, iets minder mooie uitslagen dan het jaar daarvoor maar heerlijk gereden.

Op welke prestatie ben je het meest trots?
Ik heb één keer podium gereden vorig jaar dus dat is dan ook meteen de mooiste prestatie.

Op welke leeftijd begon je met wielrennen?
Ik ben begonnen met fietsen toen ik een jaar of 14 was denk ik, toen ik 17 jaar was heb ik één jaar en Mtb-licentie gehad en de laatste 7 jaar ook weer een licentie, voor de rest altijd toerde geweest.

Wat eet je het liefst na de wedstrijd?
Ik heb kort na de westrijd eigenijk nooit echt honger, wat er wel ”s avonds altijd in gaat is een heerlijk speciaal biertje.

Wat vind je het lekkerste weer om in te trainen?
Trainen doe ik uiteraard het liefst in mooi weer, maar regen maakt me ook niet veel uit en anders binnen, lang leve Zwift!

Wat is je ultieme doel voor 2019?
Mijn doel is om weer een overwinning te pakken bij de WVAN. En ik heb geleerd om ‘smooth’ doelen te stellen, dus ik wil ook wel wereldkampioen worden.

Nick en Dik besloten eens wat anders te doen. Ze namen deel aan de veldrit van Beesel. Voor Dik al ruim 25 jaar geleden dat ie nog eens aan een veldrit had meegedaan. Het moet bij de jeugd, categorie 6 of 7 geweest zijn. Met een veldritje of 3 op zijn conto kan ook Nick geen ervaren cyclo-crosser genoemd worden.

De verwachtingen waren dan ook niet al te hoog gespannen. Nick en Dik waren dat voor de start wel. Het voelde toch een beetje als in de nieuwelingentijd. Geen idee wat te verwachten.

Nick nam een voorzichtige start. Op het technische rondje was het lastig voor hem zijn kracht kwijt te kunnen. Draaien, keren, en een paar korte maar lastige klimmetjes. Voor hem lag uiteindelijk de 20e plaats te wachten.

Dik reed zijn eerste wedstrijd ook bij de masters. Hoewel hij pas volgend jaar de leeftijd van 40 bereikt. Tussen de oude heren vocht hij zich naar een 18e plek toe.

Het weer was de coureurs gunstig gezind, maar direct na de finish braken de hemelsluizen open. In de auto al peinzend wat de dag gebracht had: lekker gefietst, niet gedubbeld en ook niet als laatste gefinisht. Geen modderfiguur geslagen.

Seizoen 2018 is alweer achter de rug! In 2019 gaan we weer de strijd aan met 10 sterke renners. In deze serie van speedinterviews kom jij nét iets meer onze renners te weten. Vandaag spreken we Henry Schut:

Hoe ging het seizoen 2018?

Seizoen 2018 verliep goed. Ik reed dit jaar een (vrij) constant seizoen met een aantal leuke uitslagen.

Op welke prestatie ben je het meest trots?

Eigenlijk op iedere prestatie. Ik geniet van de goede momenten. Netersel waar ik 8ste werd was een mooie koers en een mooie spurt. Helaas waren er al zes man weg.

Op welke leeftijd begon je met wielrennen?

Toen ik 15/16 jaar was, kreeg ik de oude groene Mercier van mijn vader. Zo is het wielervirus langzaam gaan groeien.

Wat eet je het liefst na de wedstrijd?

Belgische friet met mayonaise en een brochette.

Wat vind je het lekkerste weer om in te trainen?

Droog weer, liefst tussen de 18 – 24 graden.

Wat is je ultieme doel voor 2019?

Op zijn tijd een leuke prijs pakken en daarbij minimaal een keer een podiumplaats.