Sander stond aan de start van de MTB wedstrijd in Berlicum. Een uitdagend rondje die vooral bestond uit draaien en keren en modder, modder en nog eens modder, want deze zondag was het maar één buitje, maar wel die de hele dag duurde ;-).

Maar dit mocht de pret niet drukken en was het lekker glibberen en glijden. Sander had een goede start maar hij liet zich wat terug drukken in de eerste bochten en moest wel even in het ritme komen. Na één rondje kwam hij er door en haalde hij een aantal renners in en na halfweg koers lag de wedstrijd wel in de plooi en hielden de meesten hun positie wel. Sander reed de wedstrijd uit op een 8e plaats en mocht hij nieuwe remblokken monteren want deze waren wel op.

Door een combinatie van blessures en ziektes, en vanwege de slechte weersverwachting, alleen Joost en Dik aan de start van de Omloop van Schoonderlogt in Elst. Bij het opwarmen was het nog zo goed als droog. Bij het opstellen begon het te regenen. Met 6 graden, continu regen en opspattend water, was het een koude bedoening. Wel weinig wind, waardoor het koersverloop niet werd bepaald.

Dik positioneerde zich goed voorin. Joost had daar mee moeite mee. Dat leidde dat hij regelmatig gaatjes dicht moest rijden. Na een half uur moest hij voor de zoveelste keer een gat dichtrijden. Dat werd er te veel aan. In een groepje renners reed hij de koers uit. Dik sprintte naar een vierde plek.

Via sociale media kreeg Dik felicitaties. In een uitslag stond Dik bovenaan. Winst zwart op wit op papier. Op de foto duidelijk te zien dat Dik niet zo kapot zat dat hij de wereld als een doedelzak aan zag. Vierde was zijn plek.

Foto’s: Diederik Mittendorp / Omloop van de Schoonderlogt (Facebook)

Dik en Peter stonden aan de start van de trainingswedstrijd onderdeel van de voorjaarscompetitie van het KNWU district midden. Dit was de zevende in een reeks van 8 ritten. Ditmaal reden alle categorieën samen, dus bepaalden de elite-renners het tempo.

Dik handhaafde zich goed vooraan. Peter bekeek het gebeuren vanuit het peloton. Een hoog tempo, maar nooit een ontsnappingspoging die stand hield.

Afgesprint werd wel in de eigen categorie. Eerst de masters, die daarmee het tempo opvoerden. Even later klonk ook voor de Sportklasse het sein van de laatste drie rondes. Dik positioneerde zich goed en sprintte naar een derde plek. Peter werd als twintigste gekwalificeerd.

Dik stond aan de start van de trainingswedstrijd onderdeel van de voorjaarscompetitie van het KNWU district midden. Deze vierde wedstrijd – in een serie van 8 – vond plaats op het wielerparcours van Wielervereniging de Valleirenners in Veenendaal.

Voor Dik de eerste (trainings)wedstrijd kilometers. Met een beetje dubbele verwachtingen: aan de ene kant weer wennen aan het tempo en het rijden in het peloton, aan de andere kant toch ook wel de test hoe de conditie er voor staat.

De eerste paar rondjes, – een kort en snel parcours – keek Dik de kat wat uit de boom. De koude noordoostelijke wind had vrij spel en trok in kracht aan tot windkracht 3-4. Dat maakte de koers hard. Enkele uitval pogingen werden teniet gedaan. Tot een groepje van 4 man weg reed en een mooie voorsprong uitbouwde. Dik sprong met een renner mee op het lastige stuk wind tegen. Er viel een gat achter hem. Enkele rondes reden Dik en de andere renner goed samen. De kopgroep kwam in zicht en het lukte om bij het viertal aan te sluiten. Het peloton was geslagen.

Een paar laatste rondes volgden waarin gereserveerd werd doorgereden en werd afgetast. Het zou een sprint worden voor de overwinning. Dik had het goede wiel, maar kon er niet over heen komen. Een mooie tweede plek was een prima uitslag.

Op 28 januari stond Frank aan de start van de Maascross in Kerkdriel samen met 61 andere deelnemers. Deze cross maakte deel uit van 2 andere wedstrijden in het land van Maas en Waal. Op de CX en MTB mocht er worden deelgenomen. Het water van de Maas was gelukkig weer gezakt zodat de cross doorgang kon vinden. Voordeel van de hoge waterstand was wel dat de stukken strandzand hard lagen. Een niet al te technisch parcours was uitgezet met leuke carrousel erin. Frank startte goed en dook op een 12/13e plaats het veld in voor een uur vol gas. De tweede groep ging net een tikkie te hard. Na 2 rondes alleen te hebben gereden aangesloten bij groepje 3. In de spint een 10e plaats gepakt. 

Frank weer aan de start bij ditmaal de Lithse ham Cross in Lith. Prima korte-broeken weer met een graad of 10. Het parcours was iets technischer dan de week er voor, 2 balkjes een steile zandheuvel en wat meer draaien en keren. Niet in Franks voordeel maar de start was goed. Uiteindelijk wat teruggezakt en samen met een ander renner de cross volbracht. Een 14e plek was het resultaat. 

In aanloop naar het NK werd er veel geschreven over het parcours, aan de Waalkade en uiterwaarden in Zaltbommel. Hoog water bleef gelukkig uit, wel plassen en volop modder door de vele regenval. Pompen of verzuipen. Gelukkig had de organisatie op tijd de pompen aangezet. Een mooi, loodzwaar parcours. Gevarieerd: trappen, balken, zand, schuine kant, maar bovenal veel modder.

Dik trapte, samen met het peloton masters 40+, het NK op zaterdagmorgen af. Een goede start voor Dik. Het eerste deel was goed berijdbaar. Het tweede deel van de ronde werd ingeluid met een lange looppassage. Dik probeerde zo lang mogelijk te fietsen, wat redelijk ging. Toch bleef het een looppassage van minimaal 100 meter. Vervolgens een kort stukje fietsen, waarna de balken opdoemden en even verderop een schuine kant. Vanaf daar geen enkel makkelijk lopend stuk meer. Ploegen tot aan de trappen om de Waalkade, finishstraat, op te rijden.

Dik kwam in een groepje terecht. Het was een paar keer stuivertje wisselen, maar in de laatste ronde verliep de schuine kant slecht. Glijden, de fiets die achter het paaltje bleef steken. Het was stoempen op weg naar de finish, waar Dik op een 28^e plaats gekwalificeerd werd.

Foto’s: Vic Geerlings (Facebook)

Dik en Frank togen naar Helmond voor de “Helmcross”, die onderdeel uitmaakte van de Webu Cross Cup. Een parcours uitgezet op het strand van het Berkendonk meer. Een paar zeer lastige zandpassages, een passage door het bos met pittige klimmetjes. Een mooi en veeleisend parcours.

Dik stond aan de start bij de Masters Cyclocross. Dik startte goed, moest een paar man voorbij laten komen en kwam al na twee ronden alleen te zitten. Hij reed toen en finishte op een veertiende plek.

Frank nam de uitdaging aan om zijn eerste offroad wedstrijd ooit te rijden. Hij startte bij de MTB wedstrijd. Na een wat onwennig begin, kwam Frank goed in het ritme en gingen de zandpassages steeds beter. Frank werd uiteindelijk op de zeventiende plaats gekwalificeerd.

Min 6 graden op de thermometer. Met het windje voelde het nog kouder, vertelde de weer app. Dik aangekleed het parcours verkennen en warm rijden voor de veldrit van Boxtel. Het parcours lag er uiteraard hard bevroren bij: snel, hobbelig. Op een paar lange rechte stukken is het zaak de snelheid op te jagen. De zandbak en de korte trap vormden de technische passages. Dik startte goed, maar verloor na een schuiver de aansluiting bij een groepje. Na nog een tweede valpartij kwam hij in niemandsland terecht. Op eigen tempo reed Dik zo naar een 13^e plek.

Foto: Gerard Keijsers

Onder koude omstandigheden stond de veldrit van Amersfoort op het programma. Dik stond aan de start bij de Masters. Met inmiddels 6 bijeen gesprokkelde puntjes voor het regelmatigheidsklassement mocht Dik op de 4e rij starten. Een vijftigtal starters, een mooie brede start & finishstrook. Dik was goed uit de startblokken en kon wat plekken opschuiven.

Dik kwam goed in het ritme op het afwisselend parcours. Wat trage stukjes met bochten – een mini carrousel – balken, een lastig heuveltje maar ook enkele stukken rechtdoor. Een vijftal rondes moesten worden afgelegd. Dik bleef grotendeels technisch foutloos rijden en gaf alles. Het leverde de 28e plek op.