Willy en Dik aan de start bij de cross in Venlo aan de Schaapsdijk. Een zwaar parcours, meer voor mountainbiken. Een paar lastige en listige afdalingen en steile klimmetjes waar een paar keer zeker gelopen moest worden. En een vals plat oplopend stuk asfalt, waar ook de start plaats vond.

Dik had een erg goede start en ging als 6^e het veld in. Het was zwaar en zaak om in een ritme te komen en op de technische passages geen fouten te maken.

Dik reed naar een 16^e plek, Willy eindigde als 23^e.

Dik en Willy stonden aan de start bij de Internationale GP Destil in Oisterwijk bij de Masters 40+. Voor Willy de tweede cross, voor Dik de seizoen opener van het veldritseizoen.

Mooi en droog weer. Dus ook een parcours zonder veel modder. Een mooi technisch parcours, uitgetekend in Streekpark Klein Oisterwijk. Een omloop van 2.900 meter, voornamelijk bochtig over weilanden, een zandstrook, een schuine kant, een trappenpartij en een balkenpassage.

Willy en Dik moesten redelijk achteraan het startveld aansluiten. De start verliep goed, een ritme zoeken.

Na de eerste veldrit deelde Willy op de app zijn korte maar krachtige analyse: “Bijna een uur met een hr van boven de 170 bpm ronddolen tussen strand en bos. Prachtig! Al met al een leuke wedstrijd!

Deze keer tekenen we van Willy op: “Was weer spelen met de tong tussen de spaken en een hartslag ver boven het omslagpunt.” Dat dekte de lading wel.

Dik finishte daarmee als 37^e, Willy als 58e.

Vorig jaar april zou de tijdrit van Almere plaatsvinden. Wegens corona werd dat een paar keer uitgesteld, en op zaterdag 9 oktober kon het evenement eindelijk doorgaan. Joost had zich vorig jaar ingeschreven. Na de koppeltjdrit in Bemmel waren er eerst twijfels of de benen en de conditie nog wel voldoende waren. Maar Joost besloot dat het toch een mooie uitdaging was om hiermee het korte wielerjaar af te sluiten.

Zondag 3 oktober stond de koppeltijdrit in Bemmel op het programma. Een tijdrit van 19km over de dijk van Lent naar Angeren. Draaien en keren. Het beloofde een winderige en vooral natte dag te worden. Uiteindelijk viel het reuze mee met de wind maar nat was het zeker! Van de 40 ingeschreven teams, startten er uiteindelijk maar 18. Dik en Joost startten om 09:30 en Tijn en Hugo startten 10 minuten later.

Voor Tijn en Hugo was het doel om sneller te zijn dan in 2020. Door de natte omstandigheden hadden ze er een hard hoofd in. Na de kopstart van Hugo die de gang er goed in trok nam Tijn over en zette een stevig tempo door. De gladde bochten waren verraderlijk. Hugo reed voor het eerst op een tijdritfiets dus we waren beide wat voorzichtig. Het resultaat mocht er wezen. Na 26:50 minuten kwamen ze over de finish. Bijna een minuut sneller dan in 2020! Zeer tevreden en dat belooft wat voor volgend jaar!

Voor Joost en Dik inmiddels al bijna een traditie om de koppeltijdrit samen te rijden. Voor het eerst echter in zulke natte omstandigheden. Bij de warming-up de laatste details van het plan van aanpak doorspreken. De wind viel erg mee. Meteen in een goed ritme. Ondanks de toenemende vermoeidheid, lukte het om een vlakke tijdrit te rijden én aan de streep helemaal kapot te zitten. Dat was het doel. Onderweg verkeek Joost zich op een glibberige bocht, maar kon een val net voorkomen. Als conclusie dat alles was gegeven en dus tevreden. Dat was goed voor een tijd van 26:55 minuten.

Tijn en Hugo eindigde daarmee vierde, Dik en Joost vijfde.

Foto’s: Jan Willemsen (via Facebook)