Vandaag stond de 4e trainingsrit van Oss weer op het programma. Nadat Sander contact had gehad met Han Vaanhold (ploegleider Jo Piels) wisten we dat de mannen van Piels (pielsers genoemd) ook aan de start stonden, dus het zou weer een harde koers worden. De tip die Sander nog mee kreeg `s ochtends van zijn vrouw was: Je hoeft alleen maar aan te klitten bij de mannen van Piels, dan kom je er wel. ( klonk als een klein dreigement).

Aan de start stonden van FCA, Peter, Ferry, Andrew en Sander. Vanuit de start ging het meteen hard, meteen sprongen 5 Pielsers weg samen met 1 niet Pielser. In het peloton waren er een paar pogingen om het gat te dichten, we probeerden het allemaal een keer maar het lukte niemand, totdat Ferry op slinkse wijze mee glipte met een paar Pielsers, daarachter sprongen nog 4 man weg uit het peloton waar Sander ook bij zat. Dit werd een mooi groepje van een man of 10 wat mooi ronddraaide, maar het gat met de kopgroep kregen we nooit meer gedicht. Toen het groepje van Ferry en Sander het peloton dubbelde was het een chaos, alles zat door elkaar, Sander ging meteen naar voren en reed weg met een groepje van 4 met nog 5 rondes te gaan. Dit draaide mooi rond en hielden het tot de finish. Uiteindelijk eindigde Sander op een mooie 9e plek, Ferry 20e, Andrew 29 en Peter op plek 39.

In het tussenklassement staat Sander nu 2e, Ferry 14e, Peter 21e en Andrew 42e

Ik had al mijn twijfels of ik fit genoeg zou zijn voor mijn eerste wedstrijd met de amateurs in pakweg twintig jaar. Het weer was koud & nat en de regen op de lichtkoepel boven de eettafel zorgde voor nog meer twijfel. Maar een “It giet oan” van Sander op de Training WhatsApp schudde me wakker: there was no backing out now. De rit naar Oss was een goede warming up, inschrijven, racenummer op mijn trui vastpinnen, (twee of drie lagen dragen?) en op de fiets springen om het parcours te verkennen. En daar stonden we dan, aan de start, drie FCA mannen (Peter was er ook bij), weliswaar eentje vermomd als NXP-Cycletimer. De wedstrijd zou een uur en dertig minuten plus vijf rondjes zijn maar werd met een kwartiertje ingekort met de vermelding dat de wedstrijd zou worden gestaakt als het glad zou worden door de sneeuw. Het zou wel regenen tijdens de rit maar de sneeuw bleef weg.

Ik moet zeggen dat het anderhalf uur voorbij vloog. Ondanks mijn besluit van voor de wedstrijd om niet te gek te doen en te proberen te overleven in de grote groep, ik deed – voor mijn gevoel in ieder geval – volop mee. We waren alle drie actief, vooral Sander die duidelijk veel motivatie had na zijn podium van vorige week. Maar helaas lukte het maar niet om voor meer dan een paar rondjes te ontsnappen en toen de ‘boot’ uiteindelijk vertrok met een man of vier, een rondje of acht voor de streep, zat er geen FCA-er bij. In de laatste vijf rondjes probeerden we de achtervolging te organiseren maar er was niet genoeg animo van anderen om de gap te reduceren. Net na de laatste bocht, probeerde ik weg te springen (heel vroeg te sprinten?) maar ik had niets meer in de benen en rolde achterin de groep met een tevreden gevoel over de streep op de 25e plek. Sander sprintte wel goed mee en pakte daarmee de 9e plaats, goed voor 2 punten voor het eindklassement. Peter had ook redelijke benen en pakte de 13e plaats.

Voor de twijfelaars (slecht weer en dat chip gedoe) en de mensen met een trainingsachterstand: 10 euro voor de huur van een chip is inderdaad een beetje overdreven voor een trainingsrit maar de organisatie is prima, het parcours ligt er perfect bij – ook ‘bei nasse’ – en laten we eerlijk zijn: wat een geweldige training. Roll on next weekend!