Het NK van de Wieler Federatie Nederland werd dit jaar in Beegden gehouden. Traditiegetrouw viel het weer in Beegden tegen: regen en wind, die op het lastige open stuk vol tegen stond. Geen waaiers dus, en dus niet echt handig om vroeg in de aanval te gaan.

Bij de Masters 40+ stond Antoine als enige FCA vertegenwoordiger aan het vertrek. Dat maakt de ploegentaktiek in ieder geval een stuk doorzichtiger… Na het startschot werd direct strak doorgereden en even kozen 2 renners toch de open ruimte. Kansloos en zo bleek dan ook. Antoine reed attent van voren zonder te veel krachten te verspillen. Op anderhalve ronde voor het einde probeerde hij weg te komen, maar de 2 man die meesprongen hadden meer interesse in zijn achterwiel dan in een succesvolle vluchtpoging. Dan maar in de laatste ronde nog een keer springen. Dit leek even te gaan lukken, maar de man die op 10 meter hing weigerde zijn benen stil te houden en trok alles terug. Sprinten dus. Ergens voorin positioneren zodat een korte uitslag in ieder geval zeker gesteld is. De sprint verliep voor Antoine ideaal en in een zij-aan-zij sprint voor de overwinning kon het eigenlijk niet meer mis gaan, totdat Antoine besloot de eindstreep en de overgang van asfalt naar klinkers (zo’n 10 meter voor de finish) met elkaar te verwisselen. Die sprint won hij, maar 10 meter later zag hij al uitbollend nog een streep voorbij komen…. 2e….

[flickrset id=”72157635169927623″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”large”]

Bij de Masters 40- Nick en Joost aan het vertrek. Door een fikse valpartij tijdens de eindspurt van de 40+ werd de start al 45 minuten uitgesteld. In die tijd begon het ook weer fiks te regenen, wat de moraal van veel coureurs deed dalen. Uiteindelijk dan toch de start, en ook hier werd strak doorgereden, om op het open stuk langs de Maas de wind tegen te hebben en compleet stil te vallen. Nick reed attent, en zat al in 2 ontsnappingspogingen. Een derde was succesvol: met 7 man reden ze weg. Ondertussen, halfkoers, kreeg Joost een lekke achterband, op het moment dat hij eindelijk lekker voorin aan het koersen was. Helaas einde oefening. De groep van Nick werd op het eind nog vergezeld door 3 man. Deze drie konden nog wegblijven uit de greep van het peloton, maar de oorspronkelijke kopgroep was moegestreden en werd ingelopen door de meute. Nick eindigde als 56e. Ook hier werd de eindspurt ontsiert door een valpartij.

Bij de 50+ was Peter de enige FCA renner. Hij reed door de regen de koers uit op een nette 18e plek.

Hier en hier nog wat links naar foto’s en een film van het NK:

Aangezien er niet veel te koersen was in de regio, togen Joost, Nick, Henry en Roel naar Belgie om in Overpelt te koersen. Wederom een prachtige omloop, laat dat maar aan de Belgen over. 2 viaducten per ronde, 19 ronden, in totaal 75 km afzien. Vooral Nick en Joost waren erg (te) actief in het begin. Niemand mocht wegrijden, dus alle pogingen waren zonde van de energie.

Uiteindelijk lukt het een man of 5 om alsnog weg te rijden. Helaas geen FCA renner. Later lukt het nog een paar renners om weg te geraken, met Nick erbij. Helaas blaast hij zich hierbij op, en moet dit groepje laten gaan. Jammer, want ook zij kunnen wegblijven. Joost, geïnspireerd door de manier waarop Antoine zijn koersen wint, besluit bij het luiden van de bel weg te rijden. Dit houdt hij driekwart ronde vol, maar dan sluit het peloton weer aan om direct over te gaan op de eindspurt. Hierin weet Henry zich redelijk te handhaven, en eindigt uiteindelijk als 5e bij de Masters B (40+). Bij de Amateurs+Masters A (30+) eindigt Roel als 19e, Joost als 22e en Nick als 30e.

Stramproy staat bekend om zijn mooie en snelle ronde, en gezellige sfeer rondom de koers. Dit trekt altijd een hoop renners en publiek, wat het een van de leukere koersen van het seizoen maakt. Met een geschat deelnemersveld van een man of 60, 5 FCA renners, zonneschijn en een pittige wind kon de editie van seizoen 2013 beginnen.

Vanwege de wind was het wind mee hard rijden, en terug naar het dorp wind tegen harken en kort in het wiel rijden om zo min mogelijk energie te spillen. Ontsnappen leek onmogelijk. Er waren zeker wel wat pogingen, regelmatig een FCA renner er bij, maar vroeger of later werden ze allemaal ingerekend. Op het einde natuurlijk toch een kopgroep van een man of 5, die uiteindelijk tot 2 gereduceerd werd. In het peloton het sein voor Antoine om op anderhalve ronde van het einde zijn sterke wapen in de strijd te gooien; met een sterk eindschot wegblijven. Hij kon naar de kopgroep komen, en er overheen gaan om voor de derde maal dit seizoen als overwinnaar op het hoogste schavot plaats te nemen. Erg sterk! Wat ook sterk is, dat Henry 5e eindigde, Roel 10e en Nick 11e. Joost kwam door het gedrang voor de spurt in de problemen en moest zijn goede positie opgeven, en liet zich uitbollen. FCA heeft zich wederom als team goed laten zien. Op na een mooi najaar.

[flickrset id=”72157634947884884″ thumbnail=”thumbnail” photos=”” overlay=”true” size=”large”]