De Wageningse Muur deed zijn naam weer aan. Rob en Roel hadden flink wat moraal om een mooie uitslag te rijden. Vanaf het begin reden ze al attent voorin om zodoende goed te kunnen anticiperen. Nadat Rob en Roel al een keer waren weggesprongen viel het gedurende een aantal ronden even stil. De klim begon toch zijn tol te eisen bij veel renners. Toen op 7 ronden van het einde een groep van 8 renners wegreed, zat Rob in eerste instantie wat te slapen. Toen het gat te groot dreigde te worden, besloot hij in zijn eentje naar de kopgroep toe te rijden, die 300 meter voor lag. Bovenop de klim sloot hij aan en dat was ook meteen de slag. Net op het moment dat hij aansloot, reed er een renner uit de kopgroep weg. Die zouden ze niet meer terugzien. Helaas werd er door verschillende renners verzaakt in de kopgroep, waardoor Rob zich genoodzaakt zag om veel kopwerk te doen. Helaas waren het diezelfde renners die vervolgens op de laatste klim probeerden er vandoor te koersen. Rob kon er twee niet meer inhalen, waardoor hij vierde werd. Roel reed in de een na laatste ronde weg uit het peloton en werd op de meet geklopt door een andere renner voor de tiende stek. Kortom, een mooi resultaat in een mooie koers.
Monthly Archives: June 2011
Ronde van Lekkerkerk
Op het racebaantje van Lekkerkerk was het voor Roel en Rob moeilijk om koers te maken. Weinig wind, veel hogesnelheidsbochten en een enorm groot (en sterk) deelnemersveld maakten ontsnappen moeilijk. Rob is nog enkele keren weggesprongen, maar steeds werden de groepjes weer teruggepakt. Vijf ronden voor tijd reden er twee renners weg, waarna er getwijfeld werd door het peloton. De favorieten keken elkaar aan en daarna werd elke ontsnapping weer teniet gedaan. Daardoor konden de twee wegblijven en reed er in de laatste ronde nog een groepje van 5 renners weg. Roel en Rob besloten geen gekke dingen meer te doen en zich gewoon te laten uitbollen in het peloton. Rob werd nog als 23e geklasseerd.
DK Tijdrijden Zuid-Oost
Op een mooi parcours van 8,2 km met een bochtige laatste kilometer reden Roel en Rob het districtskampioenschap tijdrijden. Slechts met een opzetstuurtje weliswaar, maar toch vol moraal. Op de rechte stukken is het moeilijk opboksen tegen de echte tijdritfietsen, maar zoals altijd geldt: de benen moeten het uiteindelijk toch doen. Rob wist constant te rijden door de eerste ronde een gemiddelde van 41,8 te noteren en in de tweede ronde 41,7. Hiermee wist hij uiteindelijk 6e te worden. Het verschil met de nummer 3 was echter maar een seconde of 15. Roel werd aan het einde van de eerste ronde even verkeerd gestuurd, waardoor hij rechtsomkeerd moest maken. Hierna was het moraal vanzelfsprekend ook wat weg. Toch wist hij in zijn eerste tijdrit ooit (en tevens zijn eerste rit met een opzetstuur) toch nog 11e te worden.
WVAN Liessel
Een lekker zonnetje aan de lucht, hier en daar wat wind, niet teveel renners aan de start, en een parcours dat er nog slechter bij ligt dan de kasseien stroken van Parijs-Roubaix. Grappig dat er dan nog altijd trimmers een illusie hebben, en juist deze ronde kiezen om hun krachten te peilen met die van een wedstrijdrenner. Fascinerend voor de toeschouwers.
De amateurs gingen deze avond gelijk volle bak van start. Al in de eerste ronde ontstond er een kopgroep met daarbij Ferry. Enkele ronde later sloot ook Joost met nog wat renners aan. Maar het peloton zat hun al op de hielen. Wéér een ronde later was er een nieuw kopgroepje met Joost erbij. Zij kwamen met 5 renners samen en reden een mooi gat. Maar toen de amateurs wilden passeren bij de masters ging er het een en ander mis. Amateurs die op de bel voor de masters gingen sprinten en een peloton gemengd van masters en amateurs. Uiteindelijk bleven er slechts 2 renners over van die kopgroep. De rest vulde weer netjes hun plaats in in het peloton. Ferry won de sprint van het peloton en eindigde als 6e. Joost, na zijn knappe kopwerk in de kopgroep, en ook Henry eindigden verderop in het peloton.
Bij de masters leek het alsof er niet echt doorgereden werd, omdat de amateurs hun in moesten halen. Maar als ik de mannen achteraf hoor, lag ook daar het tempo hoog. Bart en Geert Jan waren actief mee aan het rijden en acties op touw aan het zetten. Geert Jan heeft nog een ronde of 3 alleen vooruit gereden maar niemand zag het zitten hierop te reageren. Er kon niemand weg rijden of er zaten alweer andere renners op het wiel. Hier en daar vielen ook wel wat vieze woorden richting elkaar. In de laatste ronde konden er toch nog 2 renners los komen van de rest. Willy eindigde bij de eerste 10. Geert Jan en Bart iets verderop in het peloton, maar zij hadden zich vandaag dan ook al volop laten zien. Hans had zware benen die hem niet konden helpen aan een lekker ritme. Hij besloot op zijn eigen tempo richting huis te fietsen.
[flickrset id=”72157626863135946″ thumbnail=”square” overlay=”true” size=”large”]