Ook deze keer stond Peter alleen aan de start bij de masters.
Er stond een behoorlijke wind op het korte rondje van 3200 m.
Meteen vanaf het begin werd volop gekoerst en na twee ronden
lag alles al uit elkaar. Er ontstond een kopgroep van vier man
met daarachter het sterk uitgedunde peloton van een man of
vijftien. Peter kon zich handhaven in het eerste peloton ,die op
jacht ging naar de koplopers. Edwin Raats die in de kopgroep zat
erkende het gevaar en ging er alleen vandoor. De overige drie
waren hun motortje kwijt en vielen terug in het peloton.
Raats won de wedstrijd en de rest ging sprinten voor plek twee.
Peter kwam op een tiende plek over de streep in deze zware
wedstrijd.