Op zondagmiddag rond 13.30 staat Henry geduldig op het startsein van een jurylid van de BWF te wachten.  Zou het vanmiddag droog blijven? In ieder schijnt nu de zon en er staat een redelijk pittig windje. Nadat het startschot heeft geklonken vertrekt het peloton.  Er wordt gelijk vol gas gegeven. De wind komt op dit lange rechte stuk van opzij. Hierna weet iedereen gelijk hoe het zit.

Edwin Raats besluit na een aantal ronden, maar eens een tijd voor het peloton te rijden.
Henry heeft inmiddels met een aantal renners besloten te vertrekken. Een aantal ronden later keert het peloton toch weer terug. Edwin rijdt gewoon zijn rondjes en kijkt vooral niet om. Een paar ronden later nog een poging. Henry met zes renners achter Edwin aan. Vlotjes halen we hem in. Edwin laat het er niet bij. Na drie pogingen toch weer weg samen met Guus de Grauw. Ondanks dat we met z’n zessen vol achter deze twee renners  blijven rijden, blijven ze stand, houden. Het zijn maar 14 seconden.

In de laatste kilometers gaan de zes renners speculeren voor de derde plaats. De twee vogels zijn dan ook definitief gevlogen.
Henry spurt het beste van de zes en ontvangt van de miss een bloemetje.