Deze keer een stukje vanuit de ik-vorm, geschreven door Sander:
Twee weken geleden begon het serieus te kriebelen: mijn broer had een nieuwe fiets gekocht, om mij heen hadden ook al steeds meer jongens een Trek Supercaliber gekocht, dus ik kon het niet laten. Ik kreeg Wim (van Hans Lemmens Tweewielers) in mijn kappersstoel en toen was ik helemaal verkocht. Een schitterend exemplaar had hij staan en ook nog eens in mijn maat! Strik eromheen en meenemen!!
Vanaf toen was de moraal aan voor de Bart Brentjens Challenge/NK mountainbike Marathon in Zuid-Limburg! In de week voorafgaand al een proefritje gemaakt in de bossen van Groesbeek en wat is dit een topfiets, dit beloofde wat te worden!
10 oktober, 5.45 wekker, 6.30 in de auto en rijden in de mist naar Limburg, heel de familie mee voor morele bijstand en de verzorging!
Daar aangekomen, nummertje ophalen en infietsen, zelfs nog even met de grote man van dit evenement, de jarige Bart Brentjens himself!
Ik startte bij de 30+ categorie en die mochten meteen aansluiten achter de elite/beloften dus mooi vooraan. Pang, en weg waren we! Meteen hartslag sky high, eerste 5 km is grotendeels verhard wat de boel al aardig uit elkaar trekt. Mooi mee kunnen springen en in de eerste grote groep de boomgaard in, benen voelden goed.
Al vrij snel stonden verschillende renners langs de kant met lek, ik had bewust de bandjes niet te zacht na een tip van de heer Van Loon en dit bleek een goede zet. Ook goed op de stenen letten die los waren komen te liggen door de regenval eerder in het jaar, volgens mij heb ik alle stenen gezien die op het parcours lagen.
Na 20km eerste verzorging, bidonnetje aannemen en door, mooi groepje gevonden wat lekker door reed. Na 30km keek ik eens even op de teller en daar stond 30 km p/u. Vanaf dan komen de zwaardere klimmetjes en zakt het gemiddelde wel weer.
Na een km of 45 was het parcours veranderd ten opzichte van andere jaren, we bogen af richting de Cauberg, daar ligt een MTB parcours waar we overheen moesten, dit maakte het parcours technischer dan anders. Ook wat meer korte klimmetjes dan anders bij Geulhem maakte het lekker slopend.
Al bij km 50 kreeg ik wat lichte kramp klachten met klimmen, waarschijnlijk omdat ik nog te weinig op de mountainbike had gezeten de laatste tijd. Die kramp werd steeds wat meer maar op de lopende stukken kon ik nog wel aardig doortrappen met een mooi groepje. Het was nog flink afzien naar de streep, maar wat is dat heerlijk en geeft dat een goed gevoel, dus weer, net als een voorgaande editie met tranen over de finish, wat kun je trots zijn op jezelf, en wat ben je de pijn dan snel vergeten!!
Bedankt Wim voor de superfijne fiets! Wat een genot, hier ga ik nog heel veel plezier van hebben!!
Uiteindelijk de race gefinisht in 4.38 uur, op plek 19 van de 45 starters bij de 30+, en algemeen 136e van de 300 starters, met een gemiddelde van 23.0 km/u over 105.7 km.
