Dik toog naar Twente om deel te nemen aan de veldrit in Enter. Temperaturen net boven het vriespunt, maar door de snijdende oostenwind voelde het guur aan. Doordat Dik pas één cross bij de KNWU heeft gereden, mocht hij nagenoeg als laatste oprijden en dus achteraan starten. Op een smal weggetje op de vijfde rij. Toch een goede start en Dik kon net langs de in elkaar hakende renners sturen. De eerste ronde was eventjes in het ritme komen. De benen voelden nog niet top, waarschijnlijk door de kou. Ook de handen voelden even koud, maar Dik kwam in het ritme. Hij zat in een groepje waarin hij kon aanhaken. Enkele renners kwamen voorbij en moest hij laten gaan. De laatste drie ronden reed hij op een seconde of 4 à 5 en Dik kreeg hem maar niet te pakken. Ook niet om eens in het wiel te profiteren op het lange stuk wind tegen. Uiteindelijk finishte Dik op een honderd meter van die renner, op een 29^e plek.

Foto: Henk Pluimers (henkpluimers.nl)

Dik stond aan de start bij de veldrit in Beegden, georganiseerd in het kader van de Webu Cross Cup. Een parcousr met snelle stroken afgewisseld met enkele pittige zandheuvels. Vierentwintig masters aan het vertrek. Dik moest achteraan aansluiten bij de start. Een start die goed verliep en Dik kwam goed in het ritme. Hij kon zich optrekken aan een groepje renners voor hem. De technische passages verliepen – op een enkele keer na – goed en kon op de goed berijdbare stukken een tandje bijsteken. Met een goed gevoel finishte Dik op de 12^e plek.

Even aan de kant om de Amateurs door te laten (Foto: Gerard Keijsers, Facebook)

Op zaterdag ging Willy het parcours van de veldrit in Heeswijk-Dinther alvast verkennen. Toen hij zijn bevindingen op de WhatsApp deelde, inspireerde dat Dik om ook te gaan. Eigenlijk wilde hij zijn start van het crossseizoen nog wat uitstellen en eerst goed trainen, maar wat is nou betere training dan een wedstrijd?

Willy en Dik schreven bij, en moesten dus achteraan starten. Na een lus door het bos volgde meteen een technische passage, waar het peloton flink op stropte. Voor Dik en Willy dus meteen een behoorlijke achterstand. Daarna was het een kwestie van het ritme vinden, en proberen foutloos te blijven. Dat lukte redelijk goed. Willy kreeg in de slotfase nog te maken met een leegloper. Hij werd als 29^e geklasseerd. Dik finishte twee plekjes daarvoor op de 27^e plek.

Het wedstrijdseizoen is ten einde. Sommige FCA’ers zullen ook op de cyclocross fiets in wedstrijdvorm te zien zijn, maar voor de meeste is het een tijd van overwinteren. Er wordt wel lekker doorgetraind. Maar niet met de wedstrijddruk. Toch een verslagje op onze website. Niet over een koers, maar over de ALV. Een beetje minder spannend dan een koers. En natuurlijk geen competitie. Maar vooral samenzijn, terugkijken op het jaar en vooruitkijken naar 2023.

Onze vaste sponsoren – verzekeringskantoor Attentiv, Jumbo Veghel Foodmarkt en Hans Lemmens Tweewielers – zullen ook de komende jaren onze club steunen. Dat geeft FCA de stabiliteit om de komende seizoenen weer volop mee te doen voor de prijzen.

Het was zondag een vroeg vertrek voor Sander & Andrew om op tijd in Eijsden in Zuid Limburg te zijn . Daar was om de 10:00 start van de Bart Brentjens Challenge 2022. Sander’s moeder, Gerrie, en haar vriendin Ineke waren meegereisd om het support masterplan van Joan Dijkink – hoe het best te rijden van de start naar de pauzeplekken en terug naar Eijsden – in werking te zetten. Het was schitterend weer, heerlijk zonnetje, klein beetje fris op het begin, maar dat zou snel opwarmen.

Om in te rijden, maakten de mannen een verkenning van de eerste 5km, zeer nuttig voor vooral Andrew die voor het eerst deelnam. Sander was al een veteraan van een editie of zeven. Een kwartier voor de start opgesteld in de wedstrijd vakken, jassen afgegeven aan Gerrie en om exact 10:00 klonk het startpistool en een paar honderd wedstrijdrijders denderden op de eerste bocht af. Zo’n start was een nieuwe ervaring voor Andrew maar hij handhaafde zich goed en hij maakte zelfs een stuk of twintig plekken goed voor dat de rijders het asfalt afdraaide. Helaas ging de hoop op een mooie uitslag bij de Masters 50+ in rook op toen hij een lekke band kreeg na 10km. Na twee tevergeefs pogingen om te pluggen, moest er een binnenbandje worden gebruikt. Al met al duurde het 25minuten voordat hij weer onderweg was. Met een goede eindtijd onmogelijk, het doel was nu uitrijden, de 101km en 1900hm voltooien ondanks de pech. En dat lukte wel maar het was zwaar! En dat met dat perfecte weer.

Sander reed tot de 2e pauze op 56 km een mooie wedstrijd. De klimmen gingen goed, maar in de afdalingen verloor hij steeds wat tijd. Na deze pauze kreeg ook Sander al vrij snel te maken met een lekke band, maar zijn plug ging beter en was na 2 minuten weer weg, maar helaas was hij wel uit zijn goede flow. Vanaf daar zakte hij terug van de ongeveer 80e plek naar een 105e plek op de finish van de 280 deelnemers, 15e bij de 40+. Met mooie wattage waardes, hoger dan vorig jaar, toch erg tevreden!

Voor Dik en Joost een inmiddels terugkerende traditie. Ook voor Tijn begint het een vaste afsluiting te worden van het wegseizoen: de koppeltijdrit in Bemmel georganiseerd door TWC ‘t Verzetje. Een vast recept: bijna 20 km over de dijk van Doornik naar Angeren afleggen. Een nog natte weg, maar droog en aangename temperaturen. Tijn startte met fietsvriend Hugo en zij mochten als tweede koppel starten. Dik en Joost reden met nummer 5. Dik en Joost kwamen in een goede flow, haalden twee koppels in en snelden in minder dan 26 en een halve minuut naar Angeren. Tijn en Hugo konden uiteraard maar één koppel inhalen, wat lukte, en bleven net onder de 26 minuten. Daarmee eindigde Tijn/Hugo als tweede. Dik en Joost werden vierde in de einduitslag.

Foto’s: Dennis Peters Fotografie

Wielervereniging De Maaskant organiseerde de Open Clubkampioenschappen, tevens het FCA clubkampioenschap. Een kleine 20 renners gingen van start voor een wedstrijd over 66 km. In de eerste paar rondes werd er al meteen flink doorgereden. Het peloton brak daarbij een aantal keren waardoor al redelijk snel een achttal renners voorop kwam te rijden. Ondanks diverse schermutselingen gingen zij in een eindsprint uitmaken wie met de winst ging strijken.

Tijn won de sprint, en kroonde zich daarmee tevens tot de nieuwe clubkampioen!

In Hoevelaken een zeer bochtig parcours. Net voor de start een flinke regenbui, dus vanaf de start voor Dik behoedzaam en zo goed mogelijk voorin koersen. Dat lukte goed. Helaas wel enkele valpartijen. Dik kon zich goed handhaven. Door de vele bochten en de natte wegen een intervalkoers. Op de langere finishstraat een behoorlijke wind tegen.

Het peloton werd uitgedund. Enkele uitvalspogingen, en vanaf half koers bleef een viertal weg. In de finale reden nog eens drie man weg, daarachter een eenling. Met ingaan van de laatste ronde probeerde Dik in extremis daar naartoe te springen. Dat lukte net niet, maar Dik bleef wel uit de greep van het peloton, zo een negende plek verzekerend.