We gaan weer een Tourpool doen. Dit jaar niet zelf georganiseerd, maar via een aparte FCA sub league. We sluiten aan bij Tourmanager 2024. Op de website alle gegevens en spelregels: https://www.tourdefrancemanager.com/code/hoofd.asp
Woensdagavond 19 juni stonden Henry, Willy en Jeroen aan de start van de WVAN-wedstrijd in Neerkant. Samen met 31 andere 40-plus renners. De eerste 2 rondes werd er hard gereden op de snelle ronde, waarbij in de 2e ronde Jeroen al even in een kopgroep van 6 te vinden was. De volgende rondes werd het wat rustiger in het peloton. Er reden wel af en toe groepjes vooruit, maar het viel ook wat vaker stil. Op één van die rustigere momenten aan het einde van ronde 6 wist Jeroen samen met een andere coureur te ontsnappen. Al snel hadden ze een gaatje van 20 seconden, waarbij beide koplopers in het peloton de nodige ploeggenoten hadden om hier en daar wat af te stoppen. Echt groot werd het gat nooit, maar het was voldoende om zo’n 22 kilometer lang voor het peloton te blijven rijden. In de laatste kilometer deed Jeroen een poging om zijn medevluchter af te schudden. Dat lukte niet, waarna Jeroen dan maar vol doorreed om in ieder geval weg te blijven. De medevluchter maakte hier dankbaar gebruik van en wist Jeroen af te schudden in de laatste honderden meters. Hierdoor werd Jeroen tweede. In het peloton konden Willy en Henry zich erg knap mengen in de groepssprint. Dit resulteerde in een mooie 5e plaats voor Willy en een 9e plaats voor Henry.
Zondag 16 juni stonden Dik, Joost, Henry en Jeroen aan de start voor de wedstrijd in Elden. Een snelle ronde met 45 renners bij de sportklasse aan de start. Er moest 50 kilometer afgelegd worden. Meteen na de start was het echt koers met verschillende demarrages. Dik zat meteen goed voorin en probeerde mee te gaan met een ontsnapping. Jeroen, Joost en Henry begaven zich meer middenin het peloton en konden niet direct naar voren rijden na een minder goede startpositie. Al snel sloegen vier renners een gat van 15 seconden. Het peloton gaf behoorlijk gas, waardoor het gat niet groter werd. Ook in de kopgroep werd echter erg goed doorgereden, waardoor het gat ook niet kleiner werd. Joost was ondertussen naar voren gekomen en probeerde het peloton dichter bij de kopgroep te brengen. Jeroen probeerde nog met een versnelling naar de kopgroep te rijden. Uiteindelijk bleek het allemaal tevergeefs en beetje bij beetje reed de kopgroep verder weg. Daarna was het vooral zaak om lekker te koersen, te zorgen dat er verder geen groepjes zonder een FCA-renner weg zouden rijden en klaarmaken voor de finale. Inmiddels zaten Dik, Jeroen en Henry goed voorin en waren zij betrokken bij diverse versnellingen van groepjes uit het peloton. Het peloton reed echter gegroepeerd achter de kopgroep van 4 de laatste ronde in. Op zo’n 500 meter van de finish, meteen na de laatste bocht, zag Jeroen kans om een gaatje te pakken vanuit het peloton. De redelijk lange finishstraat reed hij met een klein gaatje voor het peloton uit. Jammer genoeg kwamen er nog 2 renners in de laatste 100 meter over hem heen, waardoor Jeroen een 7e plaats kon bemachtigen. Dik zat ook perfect voorin het peloton en kwam maar net niet over Jeroen heen: 8e. Ook Henry positioneerde zich nog voor een keurige 20e plaats. Joost mengde zich niet in de sprint en finishte in het peloton. Uiteindelijk werd de koers in het peloton gereden met een gemiddelde van 43,6 kilometer per uur. Echt een snelle ronde dus!
Een tijdrit is een strijd tegen jezelf, met op het eind een ranglijst als bevestiging van het gevoel onderweg. Joost en Dik gingen die strijd aan bij de tijdrit in Well/Nieuw-Bergen. 25 kilometer knallen met beleid, de pijn omarmen, jezelf steeds voor de gek houden dat het over 100 meter beter zal gaan, sneller, soepeler.
Joost mocht van de beide renners als eerste starten. Warming up gehad, pacing plan gemaakt, wind geanalyseerd, tijd om de kaarten op tafel te leggen. De eerste kilometers voelden goed. Het stuk naar het eerste meetpunt schoten onder de wielen door. Draaien op de weg, en weer door naar het tweede keerpunt. Daar begon de echte strijd: te snel door het keerpunt, te grote versnelling bij het weer op gang trekken, wind tegen. De snelheid zakte, de benen liepen vol. Op het eind nog alle energie eruit persend, en volledig leeg over de meet. En nu eerst wachten op Dik, en daarna de finale afrekening in de einduitslag.
Dik had grotendeels dezelfde indeling. Het eerste deel met wind in de rug niet te gek doen. Focussen op de cadans en het goede ritme. De twee keerpunten verwerken: vanuit lage snelheid weer optrekken en het ritme weer vinden. Het laatste stuk was het afzien en werken geblazen. Moeite om met wind tegen de snelheid hoog te houden.
Uiteindelijk klokte Joost een tijd van 35 minuten en 10 seconden. Dik bleek slecht vijf seconden langzamer te zijn. Goed voor een 9e en 10e plek in de einduitslag.
Afgelopen zondag zijn Joost, Willy en Henry op de fiets naar Heeswijk gereden om mee te doen aan de ronde. Met een dikke veertig renners aan het vertrek mag de organisatie best tevreden zijn.
Vanuit het vertrek vliegen de renners er vol in. De drie FCA-renners zijn blij dat ze kunnen volgen en daar komt tijdens de wedstrijd nauwelijks verandering in. De gemiddelde snelheid ligt rond de 43 kilometer per uur. Toch kunnen er vier renners wegrijden, die gaan strijden om de podiumplaatsen.
In de laatste ronden lukt het een zevental renners om uit de greep van het peloton te blijven. Joost en Henry eindigen uiteindelijk in de top twintig. Willy heeft een top veertig klassering te pakken. Moe maar wel tevreden trekken de renners op hun fiets weer naar huis. Hopelijk is deze koers een goede investering geweest voor de wedstrijden die nog gaan komen.