De Bemmelse WTC ”t Verzetje organiseerde een koppeltijdrit op 6 oktober. Het parcours volgde de dijk vanaf Lent om bijna 20 kilometer verder te finishen in Angeren. Met de zuidoostelijke wind betekende dat zijwind in de eerste kilometers om daarna een stuk wind tegen te hebben. De laatste kilometers beloofde wind mee te zijn. Joost en Dik deden een goede warming up en spraken de strategie door. Technisch goed rijden en aan de finish beide kapot zijn, dat was het doel. De start liep voorspoedig. Zelfs iets te snel gestart, leek op het stuk wind tegen. Zwaar en afzien. De bocht naar links kwam als een prettige onderbreking. De laatste kilometers met wind mee op de grote plaat naar de finish. Beide kapot, en technisch goed gereden. En een tijd van 27 minuten en 37 seconden die uiteindelijk goed blijkt voor de derde tijd. Een mooie afsluiting van het wegseizoen.

Op Zondag 29 september was het zover. Joost Nick en Sander namen deel aan het NK MTB marathon. Een NK dat vereden word over een 110 km lang uitdagend parcours in zuid Limburg. Drie verschillende renners, 3 verschillende verhalen. Hieronder lees je de 3 verslagen van Joost Nick en Sander.

Voor mij (Sander) was het de 5e keer om aan dit mooie evenement te mogen deelnemen dus kon ik in de weken voorafgaand enigszins de vragen beantwoorden van de anderen, hoe werkt dit, hoe zit het daar mee, wat moet ik mee enz., maar uiteraard geen probleem om dat te doen want ik vond het al superleuk dat ze mee gingen.

Wat was het weer genieten, bij de start mooi droog dus met volle snelheid het veld in, na 5 km een gem. van 35.5 km/pu. Vanaf toen een mooi groepje opgezocht, af en toe kwamen er wat bij en af en toe vielen er wat af. Vanaf de helft waren we nog met z’n tweeën over en vervolgden we onze weg samen, altijd fijn een maatje erbij. Naar het eind toe merkte ik dat de benen wel wat zwaar werden maar kon nog goed tempo rijden dus goed ingedeeld. Uiteindelijk over de streep in een tijd van 5 uur en 15 minuten op een 13e plaats,van de 28 bij de 30+ en een 78e overall van de 180, dus ik kon tevreden naar huis.

Joost stond aan de start bij de Masters 40+. Een paar weken geleden vroeg hij zich bij het trainen in Limburg af of de BBC wel zo’n goed idee zou zijn. Qua techniek is er veel ruimte voor verbetering. Maar goed, toch de stoute atb schoenen aangetrokken. Na een razendsnelle gezamenlijke start kwam Joost in een klein groepje terecht. Alleen was dat niet van lange duur, gezien de vele renners die hem inhaalden in de afdalingen. De klimmen ging wel weer prima. Bij verzorgingspost 1 een verse bidon van Joan, op naar post 2 waar het hele gezin geposteerd stond. Maar de rit er na toe was lang en zwaar. Eerst een lekke band en een bui erover heen. Daarna half in de prikkerstruiken. En bibberend elke afdaling in. Na post 2 kwam langzaam de man met de (mentale) hamer. Toch ploeterend door de modder post 3 bereikt. Maar daarna was het snel over: na 79 km de ketting volledig in de knoop gedraaid bij terugschakelen. Einde oefening, en zonder voldaan gevoel naar huis.

Ik (Nick) had in een gekke bui mezelf ingeschreven voor dit NK maar wist niet wat me te wachten stond. De onzekerheid zat met name in de afstand in combinatie met de hoogtemeters (ronde de 2000hm). De afstand van 110km had ik wel getraind op de MTB in het vlakke Brabant. De fiets had ik goed voorbereid door de banden tubeless te maken. Extra binnenbanden met tape aan het frame bevestigd (hoe vaak ga ik lek rijden?)

De grote dag was aangebroken. Om 5.50 de wekker gezet. Snel een bordje muesli naar binnen en met de MTB rugzak en rolkoffer naar de afrit van de A50 waar ik werd opgepikt door Sander Joost en Joan (onze verzorger). Bij het opwarmen konden we de eerste kilometers vast verkennen. Bij de start konden Sander en Nick in de categorie Masters 30+ achter de profs opstellen. Na het startschot kon ik redelijk voorin blijven samen met Sander. De eerste kilometers konden we in de eerste waaier blijven. Eenmaal de eerste klim begon brak de hele groep. Ik probeerde bij Sander te blijven maar merkte dat ik dit tempo niet 11o km ging volhouden. Het parcours werd steeds lastiger. Klimmetjes waarbij ik geen versnellingen meer overhad. Een aantal keer vloog mijn ketting er af en moest ik steeds afstappen om de ketting er op te leggen. Na 30 km moest ik afstappen voor een klimmetje waar je niet omhoog kon fietsen en schoot de kramp in mijn hamstring. Het gaat nog een lange rit worden dacht ik. Na 60km word het minder lastig had Sander gezegd en dat klopte. Na 60 km ging het steeds beter en kon ik goed mijn tempo vasthouden al bleef het zwaar. Op het einde kwamen er nog wat mooie maar zware klimmetjes. Na 5u en 30 minuten kwam ik over de streep. Op de terugweg alle sterke verhalen verteld en aangehoord. Het was een super leuke dag die ik niet snel zal vergeten!