Zondag 5 mei stonden Joost, Andrew, Hans en Jeroen aan de start van de Ronde van de Gansbeek in Belfeld. Een mooie omloop van ruim 4 kilometer voor 17 Masters 40+. Het was vrij fris, maar droog. Ook stond er niet al te veel wind. Dat betekende een snelle wedstrijd van 42 kilometer per uur als gemiddelde snelheid. Het was daardoor lastig om weg te rijden uit de groep. Er waren wel zeer veel pogingen, maar altijd waren er wel renners in staat om het gaatje weer dicht te rijden. De renners van FCA waren erg actief en eigenlijk bij iedere ontsnapping betrokken. Andrew en Joost probeerden het meermaals zelf, terwijl Jeroen af en toe een gat naar een gevaarlijk groepje wist te dichten. De wedstrijd leek tot het einde gesloten te blijven. In de laatste ronde deed Hans nog een mooie solo poging, maar wind tegen was dit onbegonnen werk. Na de bocht kregen de renners wind mee en helaas wisten daar, in de laatste 2 kilometer, 2 renners te ontsnappen. Het peloton sprintte dus voor plek 3. In die sprint werd Jeroen geklopt door één renner, waardoor hij net naast het podium op plek 4 eindigde. Andrew sprintte naar een 8e plek. Hans werd 11e en Joost 13e. Tevreden na een actieve goede koers keerden de renners huiswaarts.

Twee weekenden zonder koers en warm weer; wellicht de redenen dat Dik het in de eerste koershelft van de wedstrijd zwaar had. Hij moest in het rood gaan, hoog tempo. Een rondje met drie bochten, maar Dik had toch wat moeite met de interval na de bochten. Ontsnappingspogingen en hoog tempo. Halverwege koers kwam Dik er wat doorheen. opschuiven naar voren wat ook weer makkelijker reed. in de finale reed een kopgroep van vier weg. Dik had niet de benen daar mee te gaan, maar kon daarachter wel voorin in het peloton meerijden en kwam als tiende over de finish.

Foto: koersfotosvanmanon

Op zaterdag 20 april reed Jeroen de wedstrijd op de
Wieler- en skateomgeving Herungerberg in Venlo. De weersomstandigheden werden zwaar, maar desondanks haalde Jeroen een mooie winst binnen in de A-categorie. Een foto als een mijnwerker als herinnering.

Dik stond aan de start bij de B-categorie bij de dinsdagavond competitie op Papendal. Hij reed attent voorin met de groep mee, en reed met drie renners uit z’n categorie in de laatste ronde weg. Alles kwam toch weer bij elkaar en Dik sprintte naar de overwinning.

Een krachtige wind, windkracht 4, en af en toe buien. Ingrediënten voor een harde en zware koers in Lexmond. Bij de start nog droog, maar al snel viel er regen en werd het parcours verraderlijk glad. Meteen flink tempo en aanvallen. Een groep van zes renners reed weg. Helaas kon Dik de aansluiting net niet maken. Toen de kopgroep weg was, was de schwung er in het peloton uit. Dik probeerde nog enkele malen weg te rijden, bleef ook even met zijn tweeën weg, maar het lukte niet weg te blijven. Een ander tweetal lukte dat wel. In de sprint positioneerde Dik zcih goed en werd 4^e in de pelotonspurt, 12^e overall.

Foto’s: koersfotovanmanon (Instagram)

17 april stond Jeroen aan de start bij de WVAN in De Mortel. Een startveld van slechts 16 masters. Waarschijnlijk door het koude en natte weer. Tijdens de koers bleef het echter zo goed als droog, maar was het met 5 graden zeker niet warm.  Na 13 kilometer wist Jeroen naar de kopgroep van 3 te springen. Daarna kwamen nog 2 renners aansluiten en was de kopgroep van 6 een feit. Er was al snel een groot gat met het pelotonnetje, waardoor de kopgroep 40 kilometer vooruit wist te blijven. In de laatste rondes werd er nog door diverse renners geprobeerd om weg te rijden uit de kopgroep, maar de 6 bleven samen. Hierdoor werd er gesprint voor de overwinning. Jeroen ging als eerste door de laatste bocht, maar met nog 250 meter te rijden is dat nog net te ver tot de finish. Hierdoor werd hij door 3 renners gepasseerd en pakte hij een mooie 4e plaats in deze wedstrijd.

In Terheijden stonden Andrew en Hans aan de start bij de 50+. Het was een nerveuze koers , hollen of stilstaan, Andrew probeerde een paar keer weg te rijden maar werd weer terug gehaald. Hans reed zelf steeds goed vooraan, tussen plaats 7 en 15, maar laatste ronde voor laatste bocht vol in de ankers en vanachter uit gesprint.

Na de kopgroep van 3, een hectische sprint voor de 4e plek. Andrew finishte als 16^e, Hans als 29e.

In de Ooijpolder stonden Dik en Joost aan de start. Eigenlijk een prachtig rondje, alleen erg smal. Joost kwam na 1 ronde verkennen bij de start achteraan te staan. Ronde 1 op de kant ging goed. Ronde 2 op de kant moest hij gaten dichtrijden. Dat lukte bijna, maar kon net niet weer terug aansluiten. Met andere renner door blijven rijden want de benen waren goed. Maar na een paar ronden moesten ze uit koers, het was te druk op de dijk met dagjesmensen.

Dik kon zich goed handhaven. Een kopgroep van 3 reed weg. Af en toe erd het in waaiers getrokken, maar af en toe viel het ook stil. In de laatste ronde zag het peloton de kopgroep rijden. Eén renner maakte nog de oversteek. Dik kwam als 2^e van het peloton door de haakse laatste bocht en bleef in die positie. 6^e plaats dus.

Mooi breed asfalt parcours in Woerden. Een mooi startveld. Mooie temperatuur, wel behoorlijk wat wind; voornamelijk of op kop of in de rug, vooral op het stuk na de laatste bocht, gevolgd door een korte finishstrook. Het peloton bleef lang bij elkaar. Enkele korte ontsnappingspogingen werden snel teniet gedaan. Redelijk nerveus. Dik kon zich goed voorin handhaven. Drie man waren in de laatste ronde licht afgescheiden, Dik zat in het stuk naar de laatste bocht op de tweede rij, en sprintte als 9^e van het peloton, 12^e overall over de finish.

Als seizoensopener stond voor Joost de tijdrit in Almere op het programma. Een heel evenement waar heel tijdrijdend Nederland op af lijkt te komen. Voldoende keuze in leeftijdsklassen en afstanden, met als rode draad “de dijk”: 7 km heen, 7 km terug. Joost koos voor de 28 km, dus 2x op en neer.
Lange intro, kort verhaal: op niveau gereden, niets meer, niets minder. Het blijft een specialisme waar specifieke trainingen, materiaal en de aero houding een belangrijke rol spelen. Voor Joost een gemiddelde uitslag, en een prima basis om het seizoen mee te starten.

Een peloton van 100 renners aan de start van de Omloop van de Lichtmis. De organiserende vereniging de Hanzerenners had een nieuw parcours uitgetekend vlakbij wegrestaurant De Lichtmis langs de A28, even boven Zwolle. Smalle wegen, maar ook weinig wind. Wel enkele stukken koersen op het kantje, maar onvoldoende om het peloton helemaal uit elkaar te slaan.

Dik handhaafde zich goed voorin. In de laatste ronde reden drie renners weg. Het peloton zat er vlak achter. In de laatste kilometers zat Dik goed in vierde positie, maar de renner voor hem hield de bocht niet goed. Ineens zat Dik in aanloop naar de sprint in ongeveer 20^e positie en opgesloten. In het laatste rechte eind van ongeveer 500 meter was het wind tegen. Dik kon vanuit een soort tweede golf alsnog enkele renners voorbijsteken en eindigde zo voor hem toch nog verrasssende top 10 plek: als 9^e.

Gure omstandigheden in Elst. Maartse buien en harde wind. Jeroen aan de start bij het A-peloton. Het viel snel in verschillende groepen uiteen. Jeroen reed lekker mee in een waaiertje, maar na nog weer een felle bui is hij zeiknat afgestapt. Zijn groepje viel helemaal uit elkaar.

Ook bij het B-peloton viel het peloton meteen in waaiers uiteen. Dik zat aanvankelijk in de tweede waaier, maar kon de sprong naar de kopgroep maken. Met een man of elf draaiden ze rond en namen een beslissende voorsprong.
In de op één na laatste ronde werd de groep ingehaald door de kopgroep van de A. De jurywagen sommeerde renners niet om aan te sluiten, maar enkele renners zaten toch mee. Dik moest in zijn eentje weer een gat dichtrijden, en sloot net aan voordat het weer op het kantje ging. Een sprint van een uitgedunde kopgroep en stervende zwanen. Dik klasseerde zich –
koud en verkleumd – als vijfde.

Foto’s: Diederik Mittendorp