Vorig jaar mocht Antoine de bloemen mee naar huis nemen van de Ronde van Herwijnen. Dus togen Joost en Antoine weer naar deze mooie wedstrijd, om te kijken of er een herhaling mogelijk was. Maar al snel werd duidelijk dat er geen ontsnappen aan was. De rondes werden afgeraffeld met 44 km/u. Wegrijden is dan mogelijk, wegblijven bijna niet. Joost kwam daar ook achter, met zo’n 4 ronden nog te gaan. Van kop van het peloton naar een kleine kopgroep gereden. Maar deze poging duurde slechts een halve ronde, met als resultaat dat de benen compleet opgeblazen waren en Joost er verder ook niet meer aan te pas kwam: 59e. Antoine pakte het scenario van vorig jaar erbij: wegrijden op het einde. Alleen ditmaal 3 ronden voor het einde, waar hij vorig jaar in de laatste 2 ronden weg reed en weg bleef. Nu was het nog te ver, en werden ze ook weer ingerekend. Hij probeerde nog voorin te blijven en mee te spurten, maar meer dan een 32e plek zat er niet meer in.