Met drie renners aan de start bij de Sportklasse, was FCA in ieder geval goed vertegenwoordigd in het uit 80 man bestaande peloton. De ronde bestond uit een stukje dijk en dorpskern zonder echt lastige bochten. Ook de heuvel/dijk was weinig selectief. Na 2 rondes reed een groepje van een man of 7 weg die uiteindelijk ook weg zouden blijven. Willy was goed vooraan in het peloton aanwezig, Henry en Frank bekeken de zaken enkele plekken daarachter. Met nog een ronde of 5 te gaan schoven Henry en Frank ook wat naar voren maar de laatste ronde werd het zoals gewoonlijk dringen. Uiteindelijk werd er in een groepje vooraan het peloton gesprint. Henry pakte een 16^e plaats, Frank reed op een 23^e plaats over de finish en Willy een plaats verder.

Op 19 mei stonden Jeroen en Frank aan de start van Omloop van de Peelrijt. Dit is een van de ‘klassiekers /semi klassiekers’ die wielervereniging TWC de Zwaluw uit Someren organiseert. De koers bestond uit een ronde van 9,7 km die 10 keer afgelegd moest worden. Weinig wind, vooral brede wegen en nieuw asfalt zorgde voor een snelle en gesloten koers. Na een 1,5 ronde reed Jeroen lek. Maar door service van de neutrale wagen kon hij na een ronde weer terugkeren in het peloton. Beide FCA’ers konden zich goed handhaven en zijn niet in moeilijkheden gekomen. Een massasprint was onvermijdelijk en dus was het zaak om goed gepositioneerd de laatste bocht in te gaan. Dit lukte Jeroen en Frank redelijk op wat duw- en trekwerk na. In onze ooghoeken zagen we dat een renner het voetpad koos en hiermee de laatste bocht ontweek. Deze renner won de koers maar werd na bezwaar gediskwalificeerd. Jeroen sprintte naar een 21^e plek en Frank naar een 26^e plek.

Joost en Henry zijn samen naar de andere kant van Brabant gereden ofwel van de zon naar de kou en regen en dat op zo’n afstandje.

Het peloton ging vol vanuit de start aan de bak. Verschillende (grote) ploegen waren hierin aanwezig, die hun renners probeerden uit te spelen.

Vaak was er een coureur van één van die ploegen niet aanwezig in de fel begeerde kopgroep en dan werd het gat weer gedicht.

Halverwege de wedstrijd was eindelijk van iedere ploeg een renner in de kopgroep aanwezig, maar

gelukkig kregen de renners die geen ploegenspel konden spelen het op de heupen.

Joost en Henry deden hier natuurlijk graag aan mee om dat gat dicht te krijgen en dat lukte.

Joost probeerde hierna nog enkele malen om uit het peloton te verdwijnen, dit wilde niet lukken ook niet in de laatste ronde.

Door zijn laatste poging bleef het peloton wel mooi op gang en kon Henry, nadat Joost terug was gehaald, zich klaar maken voor de spurt met een zesde plaats als resultaat.

Tevreden zonder een glimpje van de zon te hebben gezien, gingen de coureurs weer naar de zon of regent het aan de andere kant van Brabant nu ook?

Vraag me trouwens af of er nog eens een wedstrijd komt waarna we de fiets niet hoeven te poetsen na een regenbui……

Dinsdagavond 14 mei was het zover. Het FCA Clubkampioenschap. De renners keken hier lang naar uit.

Het kampioenschap werd gehouden tijdens de Open Club Kampioenschap van WV De Maaskant in Wanroij.
Andrew, Dik, Frank Nick, Joost, Sander en Willy stonden aan de start. Na de start vloog Sander er direct in en er ontstond direct een kopgroep.
Toen Koen Wulterkens op start finish de sprong maakte naar de kopgroep sprong Nick slim mee en zo waren er 2 FCA renners mee in de kopgroep.
In het peloton werd een strak tempo onderhouden waardoor het gat in het begin niet groter werd dan 30 sec.
In de kopgroep werd goed samengewerkt. Nick kreeg een flashback naar vorig jaar waar hij in dezelfde situatie zat.
Toen kwam het peloton in de laatste ronde nog terug en dus moest het tempo hoog blijven in de kopgroep tot het gat onoverbrugbaar was.
Na half koers was het gat zo groot dat de kopgroep zeker weg zou blijven. In het peloton probeerde men zo nu en dan nog weg te komen. Zonder succes en zo kon Willy de sprint winnen om zo de 3e plaats te pakken in het kampioenschap.
In de kopgroep begon in de laatste ronde het spel van de finale. Sander en Nick probeerde het allebei 1 keer maar dit zonder succes.
Toen besloot Nick bij Sander in het wiel te blijven om alles op de sprint te zetten. De andere renners in de kopgroep sprongen 1 voor 1 uit hun wiel weg en de 2 FCArenners keken naar elkaar. (beetje rare situatie omdat dit normaal natuurlijk nooit zou gebeuren)
In de sprint kon Nick Sander kloppen en zo werd Nick voor het eerst (eindelijk) FCA Clubkampioen.

Na de koers was er heerlijke taart verzorgd door Jeroen en Nick ontving een mooie bos bloemen (heel erg bedankt daarvoor!).

De koers in Stokkum (onder de rook van ‘s-Heerenberg)  is een criterium zoals criteriums bedoeld zijn: 1400 meter door de woonwijk, publiek in de partytent met tap en bbq aan de zijlijn, en coureurs die er vanaf ronde 1 invliegen. Joost was weer van de partij, na deze koers een aantal jaar te hebben overgeslagen. Het weer viel mee: koud, maar wel droog. Wel zo prettig op een rondje met alleen maar klinkers.

Vanaf de start was het koers: aansluiten maar, en zorgen dat je niet gelost werd. Joost koos het wiel van Roel, en zo overleefde hij de aanvangsfase, waar achter de deur volledig open stond de eerste 5 ronden. Toen de kans kwam, zo snel mogelijk naar voren en mee koersen. Dat mee koersen ging erg goed, alleen wel voor een vijfde plek, aangezien de kopgroep van 4 pas na de meet teruggezien werd.

Na een actieve koers waren de laatste 5 ronden tactisch niet zo best, en in het drang van de aanstaande massaspurt liet Joost de uitslag voor wat hij was: 25e. Wel een tevreden gevoel na een zwaar koersje., dat is ook wat waard.

Op zaterdagochtend hebben Willy en Henry de fietsspullen bij elkaar gepakt om te kunnen starten in België. Ergens in een afgelegen dorpje niet zover van Oudenaarde.

Vanaf de start wordt er volle bak gereden en al snel rijden er zes coureurs weg die ondanks verwoede pogingen van het peloton gewoon niet meer terug gehaald worden.

Zowel Willy als Henry doen verschillende pogingen om weg te komen, maar het wil niet lukken…..

Gelukkig hebben beide renners een aardige sprint in de benen, waardoor ze een leuke uitslag rijden.

Willy wordt elfde en Henry negende.

Tevreden na een extra bijtrain rondje, keren de twee renners gepakt en gezakt huiswaarts.

Het seizoen van de wvan is weer van start gegaan. Het was geen typisch Walsberg weer aangezien het gedurende de wedstrijd droog bleef. Een beetje fris was het wel, op het randje van kort of lang.

Bij de masters zijn het Andrew en Willy die aan de start staan. In ronde drie rijd er een groep van 6 renners weg onder leiding van Jeroen v.d. Weijer. Willy ziet het gevaar maar kan na drie ronden achtervolgen met twee andere renners, de overstap niet meer maken. Ze worden ingelopen door een derde groep waarin ook Andrew zit. Jammer dat sommige renners niet begrijpen dat samenwerken het belangrijkste is in deze situatie. Hierdoor duurt het tot een kilometer voor de finish voordat de groep weer aansluit bij de kopgroep. In de laatste recht lijn, verliest Willy de aansluiting met de kop van de groep waardoor hij niet meer mee kan doen voor de overwinning, hij wordt 6e, Andrew wordt daarachter 10e. Zoals Sander dan zegt,”de kop is er af”.

Bij de amateurs stonden Frank, Jeroen en Sander aan de start. Een mooie vertegenwoordiging in het peloton dus. Bij de amateurs werd er door de FCA rijders verschillende keren mee geschoven met ontsnappingen maar die hielden geen stand. Door Frank, Jeroen en Sander werd attent van voren gekoerst. In de laatste ronde liet Sander zich terugzakken om uit het gedrang te blijven aangezien hij net is hersteld van een sleutelbeenbreuk. De benen waren wel goed. Jeroen en Frank kwamen op plaats 5 en 6 door de laatste bocht. Helaas werd de sprint te vroeg aangegaan en verloren we plaatsen. Dit kunnen we als verbeterpunt meenemen naar een volgende keer. Het resultaat is een 13^e plek voor Frank en 14^e plek voor Jeroen.

Op zondag ochtend gaan Henry en Willy op audiëntie bij de zuiderburen, naar het dorp Schriek. Dit is gelegen, even voorbij Heist op de Berg in de provincie Antwerpen. Het zou een koers zijn onder de vlag van de Vlaamse Wielrijders Vereniging 40/50 +. 75 Renners aan het vertrek, en direct de zweep er over. Een spervuur aan demarrages, waar ook Henry en Willy deel van uitmaakte. Uiteindelijk rijden na 20 km. koers een groep van 6 renners weg, helaas zonder onze renners. Er was dus nog werk aan de winkel. Na enkele verwoede pogingen moesten de heren inzien dat het terug achterhalen van de kopgroep onhaalbaar zou zijn. Dan maar focussen op de eindsprint. Eén renner weet zich in de laatste ronde nog af te scheiden van de groep. Deze wordt net niet meer achterhaald door Willy, die daarmee wel de peloton sprint wint. Henry zit enkele plaatsen achter hem, zodat de heren met een tevreden gevoel weer terug de grens over konden.